εως (ἡ) action de placer devant, d’où :
      1 exposition publique (d’un corps, PLAT. Leg. 947 b, etc. ; DÉM. 1071, 21, etc. ; des pains consacrés dans le temple de Jérusalem, NT. Hebr. 9, 6 ; d’où οἱ ἄρτοι τῆς προθέσεως, NT. Matth. 12, 4, les pains de proposition) ;
      2 ce qu’on se propose, projet, dessein, intention, PHILIPP. (DÉM. 284, 13) ; POL. 4, 73, 2, etc. ; κατὰ τὴν πρόθεσιν, POL. 1, 54, 1 ; κατὰ πρόθεσιν, POL. 12, 11, 6, de propos délibéré ;
      3 t. de philos. ou de rhét. proposition à développer, à discuter, ARSTT. Rhet. 3, 13, 2, etc. ;
      4 t. de gr. préposition, DH. Comp. 2 ; PLUT. M. 1009 c.

Étym. προτίθημι.

εως, ἡ, (< προτίθημι) placing in public; of a corpse, laying it out (cf. προτίθημι II), Pl. Lg. 947b, 959a, 959e, D. 43.64.
public notice, αἱ π. τῶν ἀναγεγραμμένων Arist. Pol. 1322a9.
statement of a case, Id. Rh. 1414b8; ὑπέρ τινος τὴν πρόθεσιν ποιήσασθαι Id. Cat. 11a21; theme, thesis, Phld. Rh. 1.36, al. S. ; generally, proposition, statement, D.H. Amm. 2.2. πρόθεσιν ποιεῖσθαι ἐπὶ ταῖς… προσόδοις to make payment in advance, IPE 1². 32A41 (Olbia, iii BC).
offering, PCair. Zen. 328.75 (iii BC), Gauthier et Sottas Decret trilingue (iii BC), Call. Fr. 1.13 P., OGI 90.48 (ii BC), UPZ 149.21, 31 (ii BC); esp. in VT and NT, οἱ ἄρτοι τῆς π. the loaves laid before, shew-bread, LXX 1 Ki. 21.6 (7), Ev. Matt. 12.4; ἡ π. τῶν ἄρτων Ep. Hebr. 9.2, cf. Ph. 2.294; ἡ τράπεζα τῆς π. LXX 2 Ch. 29.18.
purpose, end proposed, ἐπαινῶ σὴν π. SIG 22.14 (Magn. Mae., Epist. Darei), cf. Philipp. ap. D. 18.167, Arist. APr. 47a5, Cleanth. Stoic. 1.131, Plb. 5.35.2, Arr. Epict. 1.21.2, etc. ; π. βίων Adam. Phgn. 1.2; defined as σημείωσις ἐπιτελέσεως, Stoic. 3.41; κατὰ πρόθεσιν purposely, Plb. 12.10.6; τὰ κατὰ π. φύντα Ph. 2.144; τὰ κατὰ τὴν π. Plb. 1.54.1, cf. PTeb. 27.81 (ii BC).
goodwill, π. ἔχειν πρὸς ἔθνος, ὑπὲρ τῶν πολιτῶν, Plb. 4.73.2, OGI 765.44 (prob. l., Priene).
supposition, calculation, Plb. 6.32.1, 12.21.6.
Gramm., preposition, Chrysipp. Stoic. 2.45, D.T. 634.5, D.H. Comp. 2, A.D. Synt. 305.24, Pron. 64.5.
prefixing, placing first, Id. Synt. 311.1, Pron. 58.16. π. καὶ πτῶσις perh.
stem (or root) and ending, Phld. Po. 2.18. = προθεσμία, interpol. in Suid.

ἡ, das Vorstellen, Ansstellen, bes. der Leichen, Plat. Legg. XII.959 ae ; τῃ προθέσει τοῦ τετελευτηκότος παρεῖναι, Dem. 43.64. – Der Vorsatz, Entschluß, Wille, Pol. oft, τὰ κατὰ τὴν πρόθεσιν ἀπετέλεσεν, 1.54.1 ; κατὰ πρόθεσιν ἐψευσμένος, mit Vorsatz, 12.11.6 ; auch ἡ πρόθεσις, ἣν ἔχει τις πρός τινα, 4.73.2, Gesinnung, Geneigtheit ; Sp. – Auch öffentliche Bekanntmachung, wie πρόθεμα. – Auch Aufstellen eines Themas zur Besprechung, Arist. categ. 8.38, rhet. 3.13.
Bei den Gramm. die Präposition.

πρό-θεσις, -εως, ἡ
[in LXX: Exo.40:4, 23 (עֵרֶךְ), 1Ch.9:32, al. (מַעֲרֶכֶת), 2Ch.4:19 (פָּנִים), 1Ma.1:22, 2Ma.3:8, al. ;]
__1. a setting forth (Plat., Plut., al.): οἱ ἄρτοι τῆς π. (cf. LXX, ll. with, elsewhere ἄρτοι ἐνώπιοι, Exo.25:29; οἱ ἄ. τοῦ προσώπου, Neh.10:33), Mat.12:4, Mrk.2:26, Luk.6:4; ἡ π. τῶν ἄρτων, Heb.9:2.
__2. a purpose (Mist., Polyb., al.; 2Mac, l.with): Act.11:23 27:13, Rom.8:28 9:11, Eph.1:11 3:11, 2Ti.1:9 3:10.†
(AS)