ος, ον :
   I qui s’avance en saillie : subst. ὁ πρ. :
      1 cap, promontoire, OD. 12, 251 ;
      2 écueil, DÉM. 104 fin ; d’où obstacle, en gén. DÉM. 795, 14 ;
   II ce qu’on présente en avant, ce qu’on oppose : ὁ πρ. :
      1 épieu, javelot, HDT. 7, 76 ;
      2 digue, PLUT. Cæs. 22 ; fig. PLUT. M. 510 a ;
      3 abri, défense, forteresse, en parl. d’une place forte, XÉN. Cyr. 5, 3, 11 et 23 ; fig. en parl. d’une pers. AR. Nub. 1161.

Étym. προϐάλλω.

ον, eligible for nomination (cf. προβάλλω A. II. 4), PThead. 17.9 (iv AD).

ὁ, (< προβάλλω) anything that projects; jutting rock, foreland, ἐπὶ προβόλῳ Od. 12.251; metaph, boulder in the path, obstacle, προβόλοις προσπταίειν interpol. in D. 8.61; λιμένας προβόλων ἐνέπλησας Id. 25.84 (metaph ; also literally, of stones sunk in a harbour, Arr. An. 2.21.7); τὸν λογισμὸν ὡς π. ἐμποδὼν τῇ γλώττῃ κείμενον Plu. 2.510a. πρόβολοι ξύλων projecting barriers of wood to break the force of a stream, Id. Caes. 22.
defence, bulwark, π. πολέμου, of a fortress, X. Cyr. 5.3.11 and 23; of a person, shield, guardian, π. ἐμός, σωτὴρ δόμοις Ar. Nu. 1161 (lyr., paratrag.).
hunting-spear, Hdt. 7.76; generally, missile, Ph. Bel. 84.11 (pl.).

Alles, was vorsteht od. vorgehalten wird;
substant.: a) ein vorspringender, vorragender Ort, ἐπὶ προβόλῳ ἁλιεύς, Od. 12.251, wie προβλής. So sagt Dem. 8.61 ἀλλ' ἀνάγκη τούτοις ὥσπερ προβόλοις προσπταίοντας ὑστερίζειν ἐκείνων, u. ähnlich μὴ δὴ πρὸς οὓς αὐτὸς ἔχωσας λιμένας καὶ προβόλων ἐνέπλησας, πρὸς τούτους προσορμίζου, 25.84.
   b) zum Schutz vorgehaltene Waffe, Schild, Speer, bes. Jagdspieß, Her. 7.76 ; übh. Schutz, neben σωτήρ, Ar. Nub. 1145 ; τοῦ πολέμου, heißt eine feste Burg, Xen. Cyr. 5.3.11, 23 ; Folgde, wie Plut. τὸν λογισμὸν ὡς πρόβολον ἐμποδὼν ἀεὶ τῇ γλώττῃ κείμενον, garrul. 14 ; aber Caes. 21 Wehr, um Wasser abzuhalten. – In VLL wird es auch erkl. τὸ τῶν σιτίων δοχεῖον.