πρωτο·στάτης, ου (ὁ) [ᾰ] celui qui se tient en avant après le λοχαγός et l’ἐπιστάτης, chef de file, THC. 5, 71 ; EL. TACT. 5, 1, 4 ; au plur. soldats du premier rang, XÉN. Cyr. 3, 3, 57 ; fig. chef de parti, NT. Ap. 24, 5.

Étym. πρ. ἵστημι.

ου, ὁ, (< ἵστημι) one who stands first, esp.
the first man on the right of a line, right-hand man, ὁ π. τοῦ δεξιοῦ κέρως Th. 5.71; but also οἱ π.
the front-rank men, X. Cyr. 3.3.57, 6.3.24, Lac. 11.5, etc. ; either sense possible in Teles p. 4 H. = λοχαγός, Ael. Tact. 5.1, Arr. Tact. 5.6.
man in the uneven rows in a λόχος, opp. ἐπιστάτης, Ascl.Tact. 2.3, etc. metaph, chief or leader of a party, Act. Ap. 24.5; π. τοῦ χοροῦ τῶν μαθητῶν Porph. Chr. 26.1; π. τοῦ θητικοῦ καὶ οἰκετικοῦ Men. Prot. p. 8 D.

ὁ, der zuerst, voran od. in der ersten Reihe steht ; bes. im Heere, die erste Schlachtordnung, das Vordertreffen bildend ; Thuc. 5.71 ; Xen. Cyr. 3.3.57, 6.3.24, Hell. 2.4.16 u. öfter ; Pol. 18.12.5 ; vgl. Aen.Tact. 6.

πρωτοστάτης, -ου, ὁ
(< πρῶτος, ἵστημι) [in LXX: Job.15:24 AB * ;]
prop., of soldiers, one who stands first, one in the front rank (Thuc., Xen.); hence, metaph., a leader: Act.24:5.†
(AS)