adv., à propos, utilement, PLAT. Men. 87 a ; EUR. I.T. 309, etc. ; τὰ προὔργου, THC. 4, 17 ; AR. Pl. 623, ce qui est à propos ou avantageux ; πρ. τι δρᾶν, AR. Eccl. 784 ; ou ποιεῖν, XÉN. Hell. 7, 1, 10 ; PLAT. Rsp. 498 d, etc. faire qqe ch. d’utile ; πρ. εἶναι εἴς τι, PLAT. Rsp. 376 c ; ou πρός τι, PLAT. Rsp. 376 d, être avantageux pour qqe ch.

• Cp. irrég. προὐργιαίτερος, α, ον, plus avantageux, plus utile, meilleur, PLAT. Gorg. 458 c ; DÉM. 412, 7 ; DIN. 104, 44, etc. ; τινι, AR. Lys. 20 ; ISOCR. 68 b, pour qqn ; προὐργιαίτερον τὸ ἑαυτῶν ποιεῖσθαι, THC. 3, 109, songer à son propre intérêt ; sup. προὐργιαίτατος, SUID.-HSCH., ou προὐργιέστατος, PHOT. très avantageux.

Étym. contr. p. πρὸ ἔργου, de ἔργον.

contr. for πρὸ ἔργου (as it is written in Arist. Rh. 1354b27, PA 674b2, Arr. Fr. 163J.), serving for or towards a work, serviceable, τι τῶν προὔργου something useful, Th. 4.17, Ar. Pl. 623; οὐδὲν π. [ἐστί] it΄s no good, And. 2.21; τῶν π. τι δρᾶν Ar. Ec. 784; φαίνεταί μοι π. τι ἂν γενέσθαι Pl. Tht. 197a, cf. Isoc. 4.19, etc. ; ἆρά τι π. ἡμῖν ἐστιν αὐτὸ σκοποῦσι πρὸς τὸ κατιδεῖν ; Pl. R. 376c; ἔς τι ib. d; π. τι ποιῆσαι εἴς τι ib. 498d; π. τι πεποιηκέναι πρός τι Id. Men. 84b, cf. X. HG 7.1.10; ὑπόθεσιν π. ἔχειν πρὸς… Pl. Men. 87a; c. gen., τί ὑμῖν π. τῆς ξυνόδου ταύτης ἂν εἴη ; Id. Demod. 380c; οὐδὲν αὐτοῖς ἦν π., c. inf., Id. Alc. 2.149e, cf. D. 5.1; as Adv.
serviceably, conveniently, π. πεσόντα E. IT 309, cf. Hel. 1379. Comp. προὐργιαίτερος, α, ον, more serviceable, important, ἕτερα ἦν προὐργιαίτερα αὐταῖς Ar. Lys. 20, cf. D. 19.228; χάριν προὐργιαιτέραν Din. 1.114; mostly in neut., τῷ μὲν οὐδὲν προὐργιαίτ ερόν ἐστιν ἢ σκοπεῖν Isoc. 4.134, cf. PSI 4.380.7 (iii BC); π. ποιεῖσθαί τι deem of more consequence, Th. 3.109, Isoc. 6.35 (also Posit. in Comp. sense, οὐδὲν ἔστι μοι προὔργου ἢ… Hp. Ep. 17); οὐδὲν π. ποιεῖσθαι τούτου Plb. 2.7.10, etc. ; π. τι γενέσθαι Pl. Grg. 458c. — Sup. προὐργιαίτατος, η, ον, Hsch., Suid. ; προὐργιέστατος Hsch. s.v. προκαδέστατον ; Adv. Sup. προυργιαίτατα cj. in Hp. Liqu. 6; -ιαίτατον Paul.Aeg. 3.61.

zsgzn statt πρὸ ἔργου, eigtl. für das Werk, was zur Ausführung eines Werkes, zur Erreichung eines Zweckes förderlich, nützlich ist, was wozu hilft ; εἰσείδομεν προὔργου πεσόντα, Eur. I.T. 309 ; Hel. 1395 ; ποιῶν τι τῶν προὔργου, Ar. Plut. 623 ; προὔργου τι δρᾶν, Eccl. 784, Thuc. 4.17 ; φαίνεται γάρ μοι προὔργου τι ἂν γενέσθαι, Plat. Theaet. 197a, εἴς τι, Rep. II.376d, wie 376c πρός τι ; εἰ δή τι πεποιήκαμεν, προὔργου, Legg. III.702b ; Men. 84b u. sonst ; ἵνα προὔργου τι γένηται, Isocr. 4.19, vgl. 5.13 ; οὐδὲν τῶν προὔργου περαίνειν, Pol. 5.19.5 ; Sp., wie Plut. u. Luc. Hermot. 79. – Kompar. προὐργιαίτερος, förderlicher, nützlicher, wichtiger ; ἀλλ' ἕτερα γὰρ ἦν τῶνδε προὐργιαίτερα αὐταῖς, Ar. Lys. 20 ; τὰ ἑαυτῶν προὐργιαίτερον ἐποιήσαντο, Thuc. 3.109, sie achteten ihre eigenen Angelegenheiten, ihre Wohlfahrt höher, ὥστε προὐργιαίτερόν τι γενέσθαι ἄλλο πράττειν, Plat. Gorg. 458c, τῷ δὲ οὐδὲν προὐργιαίτερόν ἐστιν, Isocr. 4.134, ἕτερά ἐστιν ἑκάστῳ προὐργιαίτερα, Dem. 19.228 ; χάρις προὐργιαιτέρα, Din. 1.114 ; Folgde : οὐδὲν προὐργιαίτερον ποιεῖσθαι τούτου, Nichts für besser halten, dies sich besonders angelegen sein lassen, Pol. 2.7.10, 4.66.2, wie μηδὲν νομίζειν προὐργιαίτερον τούτου, 26.2.2. – Phot. führt auch den superl. προὐργιέστατον an.