προ·τρέπω (f. -τρέψω, etc.) :
   I tourner en avant, pousser en avant, acc. GAL. ;
   II fig. :
      1 pousser, exciter, exhorter : τινά, ISOCR. 107 c ; ARSTT. Nic. 3, 5, 7, qqn ; p. opp. à κωλύω, SOPH. O.R. 1446 ; πρός τι, PLAT. Leg. 711 b, etc. ; ou εἴς τι, PLAT. Euthyd. 274 e ; ou ἐπί τι, PLAT. Euthyd. 307 a, etc. ; ISOCR. 16 c, etc. qqn à qqe ch. ; τινά avec l’inf. HDT. 9, 90 ; SOPH. Ant. 270, exhorter qqn à faire qqe ch. ; τινὰ ὥστε, THC. 8, 63, pousser qqn à, etc. ; au pass. être poussé à, XÉN. Mem. 1, 1, 4 ;
      2 pousser jusqu’à, réduire : τινα, SOPH. El. 1193, qqn ;

Moy. προτρέπομαι (f. προτρέψομαι, ao.1 προετρεψάμην, ao.2 προετραπόμην, ao.2 pass. προετράπην) :
   I intr. se tourner vers, se diriger vers : ἐπὶ γαῖαν, OD. 11, 18 ; 12, 381, vers la terre ; ἐπὶ νηῶν, IL. 5, 700, s’enfuir sur les vaisseaux ; fig. ἄχει, IL. 6, 336, s’abandonner au chagrin ;
   II tr.
      1 exhorter, exciter : τινα ἐπί τι, XÉN. Mem. 1, 4, 1 ; πρός τι, XÉN. Mem. 4, 5, 1 ; ou εἴς τι, XÉN. Cyr. 2, 2, 14 ; ESCHN. 27, 13, qqn à qqe ch. ; τινα avec l’inf. ESCHL. Pr. 990 ; SOPH. O.R. 358, etc. exhorter ou décider qqn à, etc. ; abs. SOPH. O.R. 1446 ;
      2 attirer à soi, càd. exciter l’attention de : τινά τι, HDT. 1, 31, de qqn au sujet de qqe ch. ;
      3 attirer à soi, càd. se concilier : τινά, SEXT. qqn ;
      4 bouleverser, PLUT. M. 624 c.

urge forwards; used by Hom. only intr. in Med. or Pass., turn to flight, προτρέποντο μελαινάων ἐπὶ νηῶν Il. 5.700; of the sun, ὅτ’ ἂν ἂψ ἐπὶ γαῖαν ἀπ’ οὐρανόθεν προτράπηται Od. 11.18, cf. 12.381; metaph, ἄχεϊ προτραπέσθαι give myself up to grief, Il. 6.336. later, in Act., urge on, impel, τίς σ’ ἀνάγκῃ τῇδε προτρέπει ; S. El. 1193; π. τινά Isoc. 5.123; opp. κωλύω, Arist. EN 1113b26; c. acc. pers. et inf., urge on, impel, persuade one to do a thing, Hdt. 9.90, S. Ant. 270; π. τὰ δέοντα ποιεῖν ὑμᾶς D. 2.3, cf. BGU 164.17 (ii/iii AD), etc. ; π. τοὺς δικαστὰς ὀργίζεσθαι Aeschin. 2.3; ὁ καλῶς προτρέπων ἐρᾶν Pl. Smp. 181a; προτρέψαι (or -τρέψασθαι) τινὰ ὥστε πειρᾶσθαι Th. 8.63; folld. by a Prep., π. τινὰ εἰς or ἐπὶ φιλοσοφίαν, Pl. Euthd. 275a, 307a; ἐπ’ ἐλευθερίαν τὰ πλήθη Id. Lg. 699e; ἐπ’ ἀρετήν Isoc. 2.8, Lycurg. 10, etc. ; ἐπὶ τὰς ἀδικίας Isoc. 7.46; πρὸς τὸ παρέπεσθαι Pl. Phd. 89a, etc. ; συμβουλεύει ἢ προτρέπων ἢ ἀποτρέπων Arist. Rh. 1358b15; — Med., c. acc. pers. et inf., A. Pr. 990, S. OT 358, etc. ; προτρέπεσθαι ἀνθρώπους ἐπ’ ἀρετήν, τοὺς συνόντας πρὸς ἐγκράτειαν, X. Mem. 1.4.1, 4.5.1; νόμοι πολίτας ἐς δικαιοσύνην π. Id. Cyr. 2.2.14; προὐτράπετο εἰς τὸ διαλέγεσθαι Pl. Prt. 348c; πρὸς ἀρετῆς ἐπιτηδεύματα π. τοὺς πολίτας Id. Lg. 711b; ὡς… προετρέψατο ὁ Σόλων τὸν Κροῖσον εἴπας…, ἐπειρώτα…, as Solon΄s story led Croesus on, he asked, Hdt. 1.31; προτρέψομαι I will lay an injunction on thee, S. OT 1446 (v.l.); prescribe, ἐν τῇ φαρμακείῃ Hp. Nat. Hom. 9, but cf. Gal. 15.122, 19.133; — Pass., to be persuaded or influenced, ὑπὸ τῶν ὀρνίθων ἀποτρέπεσθαι καὶ π. X. Mem. 1.1.4, cf. Luc. Icar. 29; c. inf., ὑπ’ ἐκείνων τραπήσεσθαι ὅ τι ἂν κελεύωνται ποιεῖν Phld. Mus. p. 87K. ; ὑπὸ τῆς ἐλπίδος π. SIG 1073.37 (Olympia, ii AD); προετράπη γράψαι Ach.Tat. Vit. Arat. p. 77 Maass.
promote, οὖρα, χυμόν, Gal. 11.32; γάλα, σπέρμα, ib. 771; — Pass., ἢν προτρέπηται ὁποῖα δεῖ if stimulated in the right way, Hp. Acut. 51. in Med., outstrip, outdo, πάντας ἐν τῷ πίνειν Plu. 2.624c.
search out, discover, E. Hipp. 715 (acc. to Sch. ; dub.l.).

vorwärts wenden, hinwenden, hinkehren ; τίς σ' ἀνάγκῃ τῇδε προτρέπει ; wer bringt dich in diesen Zwang ? Soph. El. 1184, vgl. ὃς πάντας ἐς πέδον κάρα νεῦσαι φόβῳ προὔτρεψεν, Ant. 270. – Gew. im med. sich vorwärts-, hinwenden, hingehen, προτρέποντο μελαινάων ἐπὶ νηῶν, Il. 5.700, ὅτ' ἂν (ἠέλιος) ἂψ ἐπὶ γαῖαν ἀπ' οὐρανόθεν προτράπηται, Od. 11.18, 12.381, u. übertr., ἔθελον δ' ἄχεϊ προτραπέσθαι, Il. 6.336, sich zur Trauer hinwenden, sich der Trauer überlassen ; auch wie das act., προτρέψεταί με Ζεὺς γεγωνῆσαι τάδε, Aesch. Prom. 992 ; u. Soph., σὺ γάρ μ' ἄκοντα προὐτρέψω λέγειν, du fordertest mich auf, vermochtest mich zu sprechen, O.R. 358 ; vgl. σοί γ' ἐπισκήπτω τε καὶ προτρέψομαι, 1446, wo es der Schol. durch αἰτήσομαι erklärt. – Jemanden wozu anregen, ermuntern, ihn aufmerksam od. neugierig auf Etwas machen, τινά τι, z.B. τὰ κατὰ τὸν Τέλλον προετρέψατο ὁ Σόλων τὸν Κροῖσον, Her. 1.31 ; vgl. τὸν ταῦθ' ἡμᾶς προτρέποντα, Plat. Crit. 408e ; εἰς φιλοσοφίαν, Euthyd. 274e, Prot. 348c ; τὸ μειράκιον ἐπὶ φιλοσοφίαν προτρέπω, Euthyd. 307a, u. öfter ; auch c. inf., ὁ καλῶς προτρέπων ἐρᾶν, Symp. 181a, wie προτρέπειν τὰ δέοντα ποιεῖν ὑμᾶς, Dem. 2.3 ; τοὺς δικαστὰς ὀργίζεσθαι, Aeschin. 2.3, u. med., προτρέψασθε τὰ τῶν νέων ζηλώματα εἰς ἀρετήν, 1.191 ; προτρέπονται αὐτοὺς ζῆν, Arist. eth. 10.1.4 ; πρὸς ἀρετῆς ἐπιτηδεύματα προτρέπεσθαι τοὺς πολίτας, Plat. Legg. IV.711b ; u. Sp., wie Pol. 2.22.2 u. öfter ; προτραπεὶς ἔγνων, Luc. Icarom. 29.

προ-τρέπω
[in LXX: Wis.14:18, 2Ma.11:7, 4Ma.12:7 4Mac 15:12 4Mac 16:13 * ;]
to urge forwards, exhort, persuade. Mid., in same sense (as also in cl.): Act.18:27.†
(AS)