ατος (τὸ) supériorité, avantage, mérite supérieur, POL. 16, 20, 6 ; particul. :
      1 victoire, POL. 1, 9, 7 ; 2, 10, 6 ; DS. 3, 71 ;
      2 crédit, honneur, réputation, SPT. Jud. 4, 9.

Étym. προτερέω.

ατος, τό, advantage, superiority, in pl., Plb. 1.51.3, 16.20.6, al. ; π. φυσικά Phld. Rh. 2.87 S., D.S. 15.39, cf. Longin. 44.3, M.Ant 1.16; less freq. in sg., ἐπὶ μηδενὶ ἐπαρθῇς ἀλλοτρίῳ π. Epict. Ench. 6. in war, advantage gained, success, Plb. 1.9.7, 2.10.6, D.S. 2.19, al. ; ἐπὶ τοῦ π. γίγνεσθαι Id. 3.54; οὐκ ἔσται τὸ π. σου LXX Jd. 4.9, cf. Onos. 13.1.
privilege, τὰ τῆς βασιλείας π. D.S. 31.19, cf. Hsch.

τό, der Vorzug, das Voransein im Raume und in der Zeit, der Vorsprung ; bes. der Vorrang, höhere Wert, Vorteil, die Ueberlegenheit ; oft bei Pol., τὰς τῶν πέλας ἁμαρτίας ἴδια προτερήματα νομίζειν, 16.20.6 ; bes. Sieg, 1.9.7, 5.107.3 u. sonst ; τὸ κατὰ τοὺς Ἰλλυριοὺς προτέρημα, der Sieg, 2.10.6 ; u. a.Sp.

an advantage, victory , [Polybius Historicus (Refs 2nd c.BC)] (ML)