προ·τένθης, ου (ὁ, ἡ) qui déguste d’avance, dégustateur, ATH. 171 c ; qui se jette sur les plats avant les autres, AR. Nub. 1198 ; c. παράσιτος (Com. fr. 2, 256) etc.

➳ ἡ πρ. EL. N.A. 15, 10.

ου, ὁ (ἡ, Ael. NA 15.10), in pl., those who celebrated the Δορπία, ἀφεῖσθαι τοὺς βουλευτὰς… ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἧς οἱ π. ἄγουσι πέντε ἡμέρας Decr. Att. ap. Ath. 4.171e; τίς εἰμ’ ἐγώ· ἡ τῶν π. Δορπία καλουμένη Philyll. 8.
forestaller, regrater, in pl., Ar. Nu. 1198 (ubi v. Sch.), Pherecr. 7. Adj., greedy, Ael. Fr. 39; ἡ μάλιστα π. [πηλαμύς] Id. NA l.c. (Glossed προγεύστης by Artemidor. ap. Ath. 4.171b, cf. iBC)

ὁ, ein Leckermaul, der vorher Etwas benascht oder kostet, Ar. Nub. 1180, wo die Schol. neben λίχνος ἢ ἀκρατής auch erkl. οἱ προλαμβάνοντες καὶ προεσθίοντες τὰ ὄψα πρὶν ἐς ἀγορὰν κομισθῆναι, καὶ μεταπιπράσκοντες πλείονος, οἱ νῦν μετάβολοι καλούμενοι ; vgl. Pherecrat. bei Ath. I V.171c, der es durch προγεύστης erkl. u. ein Psephisma aus Athen anführt, in welchem eine Art Priester so genannt sind, wie die παράσιτοι. – Als fem. Ael. H.A. 15.10.