προ·τέλειος, ος, ον, qui précède une cérémonie, un sacrifice : τὰ προτέλεια (s.-e. ἱερά) :
      1 cérémonie préliminaire (à un sacrifice, à un mariage, au départ d’une flotte, etc.) ESCHL. Ag. 226 ; EUR. I.A. 718 ; PLAT. Leg. 774 d ;
      2 p. ext. début, prélude, ESCHL. Ag. 65, 720 ; au sg. THÉM. 235 d ; SYN. 53 d.

Étym. π. τέλος.

ον, (< τέλος) before a ceremony of initiation, etc. ; Subst. προτέλεια (sc. ἱερά), τά, sacrifice offered before any solemnity, θυτὴρ γενέσθαι…, προτέλεια ναῶν as an offering in behalf of…, A. Ag. 227 (lyr.); π. Ἐλευσινίων restd. in IG1². 5.2; before the marriage-rite, π. δ’ ἤδη παιδὸς ἔσφαξας θεᾷ ; E. IA 718, cf. Pl.Com. 174.5; π. γάμων Pl. Lg. 774e, cf. Men. 1058, Ael. Dion. p. 61 Schwabe; rarely in sg., Aristid.Quint. 3.27. generally, beginning, ἐν προτελείοις κάμακος in the preliminary conflicts, A. Ag. 65 (anap.); ἐν βιότου π. ib. 720 (lyr). metaph, introduction, τὰ π. τῆς φιλοσοφίας Ph. 1.294, cf. Gal. Phil. Hist. 16; π. γράφων τῆς ἀκροάσεως Procl. in Prm. p. 541 S. ; rarely in sg., Them. Or. 20.235d.

vor der Einweihung ; τὰ προτέλεια, sc. ἱερά, das vorhergehende Einweihungsopfer, bes. Sühnopfer, θύειν, vorher ein Einweihungsopfer darbringen ; πολέμων ἀρωγὰν καὶ προτέλεια ναῶν, Aesch. Ag. 219, das Opfer, welches Agamemnon in seiner Tochter für die Schiffe der Griechen darbrachte ; auch ἐν προτελείοις κάματος, 65 ; ἐν βιότου προτελείοις, 702, d.i. in der Tugend ; vgl. Eur. I.A. 718 ; προτέλεια γάμων, Plat. Legg. VI.774e ; vgl. Ruhnk. Tim. L. Plat. 225 u. Plut. adv. Col. 22 ; u. Sp., τὰ προτέλεια τῆς μελλούσης ξυνουσίας, Luc. merc.cond. 14 ; übh. der Anfang. Auch die Anfangsgründe der Wissenschaften.