προσ·τυγχάνω (f. προστεύξομαι, ao.2 προσέτυχον) :
      1 s’offrir aux regards, se rencontrer : ὁ προστυχών, THC. 1, 97 ; PLAT. Leg. 808 e, 914 b, etc. le premier venu ; τὸ προστυχόν, PLAT. Tim. 34 c, la première chose venue ; ἐκ τοῦ προστυχόντος, PLUT. M. 150 d, etc. ; ou κατὰ τὸ προστυχόν, DH. 7, 1 fin, selon l’occurrence, à l’improviste ;
      2 rencontrer, dat. PLAT. Leg. 844 b, 893 e, etc. ; p. suite, obtenir, gén. SOPH. Ph. 552, El. 1463.

obtain one΄s share of, and generally, obtain, προστυχόντι τῶν ἴσων S. Ph. 552; ἐμοῦ κολαστοῦ προστυχών Id. El. 1463; c. dat., meet with, hit upon, Pl. Lg. 844b, 893e, Plt. 262b, Sph. 246b. of events, befall one, κακότας π. τινί Pi. Fr. 42.5. = πρόσειμι, φασι τῷ ἐμβρύῳ προστυγχάνειν ἕτερον χιτῶνα Sor. 1.58. abs., ὁ προστυγχάνων the first person one meets, anybody, Pl. Lg. 914b; πᾶς ὁ π. ib. 808e; οἱ αἰεὶ τυγχάνοντες Th. 1.97; ὁ προστυχὼν Φρύξ Herod. 3.36; so in neut., τὰ προστυχόντα ξένια whatever fare there was, E. Alc. 754; ἐρρύφεον τὸ προστυχόν anything that came handy, Hp. Acut. 39; but τὸ προστυχόν casualness, Pl. Ti. 34c; πράξει τὸ π. ἑκάστοτε will act offhand, Id. Lg. 962c; ἐκ τοῦ προστυχόντος offhand, ex tempore, Plu. 2.150d, 407b; so κατὰ τὸ π. D.H. 7.1.

(τυγχάνω), dazu kommen, zufällig treffen, begegnen, εἰ δέ τις κακότας προστύχῃ, Pind. frg. 177 ; erlangen, προστυχόντι τῶν ἴσων, Soph. Phil. 548, vgl. El. 1455 ; τὰ προστυχόντα ξένια, Eur. Alc. 757 ; u. in Prosa : ἤδη γὰρ καὶ ἐγὼ τούτων συχνοῖς προσέτυχον, Plat. Soph. 246b ; Polit. 262b ; τὸ προστυχόν, Tim. 61e ; εἰ πράξει τὸ προστυχὸν ἑκάστοτε, was sich immer darbietet, Legg. XII.962c, ὁ προστυχὼν ἀεὶ τιμωρείσθω, Dem. 25.96 ; Sp., ὅπλοις αὐτοσχεδίοις καὶ τοῖς προστυχοῦσιν ὡπλίζετο, Hdn. 7.12.2 ; dah. τὸ προστυχόν, das Zufällige, das Ungefähr, ἐκ τοῦ προστυχόντος, von Ungefähr, durch einen Zufall, Plut. Pyth. or. 25.