[ᾰ] être à la tête de, être président de ou préposé à, gén. XÉN. Mem. 3, 4, 6, etc. ; abs. XÉN. Hell. 3, 3, 6 ; Vect. 5, 6 ; Mem. 2, 8, 4 ; πρ. ὅπως, XÉN. Cyr. 1, 2, 5, An. 5, 6, 21 ; avec l’ind. fut. prendre les mesures nécessaires pour que, veiller à ce que, etc. ; πρ. ἀνθρώπων ὅπως, XÉN. Cyr. 1, 6, 7, veiller à ce que les hommes, etc.

Étym. προστάτης.

to be leader or ruler of, εἴτε χοροῦ εἴτε οἴκου εἴτε πόλεως εἴτε στρατεύματος X. Mem. 3.4.6, cf. Hier. 11.5, 7; [θυσίας] IG4²(1).73.34 (Epid., iii BC, prob.); abs., exercise authority, X. HG 3.3.6, Vect. 5.6; ἐν ταῖς πόλεσιν Id. Mem. 2.8.4. π. ὅπως… to have authority for providing that…, provide or take care that…, Id. An. 5.6.21, Cyr. 1.2.5; with gen. added, π. ἀνθρώπων ὅπως ἕξουσιν… ib. 1.6.7; cf. προστατέω.
hold office of προστάτης II. 3, SIG 241 A 39 (Delph., iv BC), IG 14.208 (Acrae).
to be guardian of, regent for, τῶν βασιλέων App. Syr. 52.

= προστατέω, τινός ; Xen. Cyr. 1.6.7, Mem. 3.4.6 u. öfter ; mit folgdm ὅπως, Cyr. 1.2.5.