προσ·τίθημι (f. προσθήσω, ao. προσέθηκα, ao.2 προσέθην ; pass. ao.1 προσετέθην, etc.) [τῐ]
   I (πρός, auprès) :
      1 placer auprès ou contre, apposer, appliquer sur : κλίμακας πύργοις, THC. 3, 23, appliquer des échelles contre des tours ; γόνασίν τινος ὠλένας, EUR. Andr. 896, poser ses bras sur les genoux de qqn ; τὸ στόμα πρὸς τὸ στόμα, XÉN. Mem. 2, 6, 39, appliquer sa bouche sur celle d’un autre ; avec un seul rég. : λίθον, OD. 9, 305, appliquer une pierre contre, etc. ; τὰς θύρας, HDT. 3, 78 ; τὴν θύραν, LYS. 92, 42, etc. ; τὰς πύλας, THC. 4, 67, appliquer et fermer les portes, la porte (de la maison), les portes (de la ville) ; τὴν φιλανθρωπίαν εἰς τὰ τῆς πόλεως πράγματα, DÉM. 384, 23, appliquer son esprit d’humanité aux affaires de la ville ; fig. attribuer, assigner : μέτρον, ESCHL. Ch. 796, fixer la mesure ; d’où : imputer : αἰτίαν τινί, THC. 3, 39 ; EUR. Ion 1525, imputer à qqn la cause (de qqe ch.) ; conférer, accorder : γυναῖκά τινι, HDT. 6, 126, accorder une jeune fille pour femme à qqn ; γέρας τινί, HH. Merc. 129, accorder une récompense à qqn ; fig. νᾶσον ἐϋκλέϊ λόγῳ, PD. N. 3, 120, joindre le nom d’une île à un discours glorieux, càd. rendre une île célèbre ;
      2 en mauv. part. imposer : ἀτιμίην τινί, HDT. 7, 11, infliger un déshonneur à qqn ; πόνους τινί, EUR. Her. 505, imposer des épreuves à qqn ; τὸ καρτερόν, ESCHL. Suppl. 612, faire violence ;
      3 remettre, livrer, abandonner : πόλιν, THC. 4, 86, livrer une ville ; ᾍδῃ δέμας, EUR. Hec. 368, livrer un corps à Hadès ;
      4 causer, produire : λύπην τινί, EUR. Suppl. 946, causer du chagrin à qqn ; ὄκνον πολύν, SOPH. Ant. 243, causer une grande hésitation ;
   II (πρός, outre) placer en outre, d’où ajouter : φερνάς, EUR. Hipp. 628, donner une dot outre (la femme) ; πίστιν, DÉM. 1270, 9, ajouter le serment ; χάριτι χάριν, EUR. H.f. 327, ajouter un bienfait à un autre ; νοσοῦντι νόσον, EUR. Alc. 1051, envoyer une nouvelle maladie à un malade ; p. opp. à ἐλλείπω, PLAT. Crat. 431 d, à ἐξαιρέω, PLAT. Crat. 418 a, à ἀφαιρέω, PLAT. Crat. 432 a ;

Moy. (f. προσθήσομαι, ao. προσεθηκάμην, etc.) :
   I tr.
      1 poser vers ou contre, porter vers : ψῆφόν τινι, ESCHL. Eum. 735, donner son suffrage à qqn, voter en faveur de qqn ; cf. DÉM. 1320, 16 ; ψῆφον πρ. ἐναντίαν τινί, THC. 1, 40, voter contre qqn ; πόλεμόν τινι, HDT. 4, 65, porter la guerre à qqn ; μῆνίν τινι, HDT. 7, 229, décharger sa colère sur qqn ;
      2 approcher de soi, attirer vers soi ou sur soi : στέρνα τινός, EUR. H.f. 1408, serrer sur sa poitrine la poitrine de qqn ; fig. δάμαρτα, SOPH. Tr. 1224, prendre une épouse ; τὸν δῆμον, HDT. 5, 69, se concilier le peuple ; φίλον τινά, HDT. 1, 35, etc. se concilier l’amitié de qqn ; en mauv. part : ἄχθος, EUR. Andr. 396 ; ἄλγος, EUR. Hec. 742, s’attirer une peine, une douleur ;
      3 ajouter : πρὸς κακοῖσι κακόν, ESCHL. Pers. 531, un nouveau mal à d’autres maux ; τινὰ πολέμιον πρὸς τοῖς ἄλλοις, XÉN. Cyr. 2, 4, 12, se faire de qqn un ennemi ajouté aux autres ; ἔχθρας ἑκουσίους πρὸς ταῖς ἀναγκαίαις, PLAT. Prot. 346 b, ajouter des inimitiés volontaires à celles qui s’imposent ;
      4 faire de nouveau, hébraïsme, SPT. Gen. 8, 12 ; 8, 21 ; 18, 29 ; Ex. 14, 13 etc. ;
   II intr. s’adjoindre à, s’associer à, prendre parti pour : τινί, SOPH. O.C. 1332 ; THC. 3, 11 ; 8, 48, etc. ; DÉM. 68, 27, etc. se mettre du parti de qqn ; ψήφῳ τινί, THC. 1, 20, se ranger, par son vote, du côté de qqn ; avec un rég. de chose : τῇ γνώμῃ, HDT. 1, 109 ; 3, 83 ; THC. 6, 50 ; XÉN. An. 1, 6, 10, donner son assentiment à l’opinion de qqn, approuver l’avis de qqn ; cf. HDT. 2, 120 ; PLAT. Leg. 675 a.

➳ Ao.2 sbj. προσθῶ ; pass. ao.1 προσετέθην, THC. 3, 82 ; d’ord. on emploie pour le pf. et le pl.q.pf. pass. le prés. et l’impf. de πρόσκειμαι ; ao. moy. προσθῶμαι (non πρόσθωμαι) ; opt. 3 sg. προσθεῖτο (vulg. πρόσθοιτο) DÉM. 68, 27 ; 154, 1. Dor. ποτιτίθημι, PD. l. c.

Dor. ποτιτίθημι, also aor. inf. ποιθέμεν IG4²(1).121.17 (Epid.); ποτθέμειν prob. in Epich. 170.8; late pres. προστιθῶ Ps.-Luc. Philopatr. 18, 27; imper. προστίθει A. Pr. 83; fut. προσθήσω ; aor. προσέθηκα, pl. -έθεμεν, subj. προσθῶ Th. 4.86, Ion. προσθέω Hdt. 1.108; — Med., fut. προσθήσομαι LXX Ex. 14.13; aor.1 προσεθηκάμην Hdt. 4.65; more freq. aor.2 προσεθέμην, subj. προσθῶμαι (not πρόσθωμαι), 3 sg. opt. προσθεῖτο D. 6.12, but πρόσθοιτο Id. 11.6; Dor. part. ποτθέμενος, Πρακτικά 1931.89 (Dodona); pf. -τέθειμαι LXX De. 23.15; — Pass., aor.1 προσετέθην Th. 3.82; fut. -τεθήσομαι LXX Nu. 27.13, al. (-τεθήσεσθαι is f.l. ib. Ex. 5.7); but the pf. Pass. is chiefly supplied by πρόσκειμαι : — put to, χερσὶν ἀπώσασθαι λίθον ὃν προσέθηκεν Od. 9.305; π. τὰς θύρας, τὴν θύραν, put to, close the door, Hdt. 3.78, Lys. 1.13; τὰς πύλας Th. 4.67; κλίμακας [τοῖς πύργοις] Id. 3.23; κόμῃ προσθεῖσα βόστρυχον holding it close to…, A. Ch. 229; χέρα ἐλάτῃ E. Ba. 1110; γόνασιν ὠλένας Id. Andr. 895, cf. S. Ph. 942; τοῖς καλλίστοις τοῦ ζῴου τὰ κάλλιστα φάρμακα Pl. R. 420c; π. μύωπας apply the spur, Plb. 11.18.4; π. χεῖρ’ ἐπὶ πρόσωπα E. Ph. 1699; apply a pessary, Hp. Nat. Mul. 32, Sor. 1.62, al. ; [κύαθον] Arist. Pr. 890b24; — Pass., of pessaries, Dsc. 1.76, al., Sor. 1.35, al.
hand over, deliver to, θεῶν γέρα… ἐφημέροισι προστίθει A. Pr. 83, cf. h.Merc. 129; τινὶ γυναῖκα π.
give her to him as wife, Hdt. 6.126; but π. γυναικὶ τάλαντον, as a dower, Hyp. Lyc. 13; π. τινὰ ἄλλῳ πατρί E. Ion 1545; ᾍδῃ ἐμὸν δέμας Id. Hec. 368, cf. IA 540; π. τινὰ πυρί Id. Supp. 948; σφαγέντα παῖδα π. πόλει Id. Ph. 964; τισὶ π. πόλιν Th. 4.86; τὴν διοίκησιν τῶν κοινῶν ἑαυτῷ D.C. 52.14; also νᾶσον εὐκλέϊ π. λόγῳ Pi. N. 3.68.
give besides or also, φερνάς E. Hipp. 628; προῖκα D. 19.195; χρήματα Id. 18.239, etc. ; πίστιν ὑμῖν Id. 54.42; τὰ ἴδια τοῖς ἀλλοτρίοις Men. 557; abs., spend money, οὐ μόνον ἄνευ μισθοῦ, ἀλλὰ καὶ προστιθεὶς ἂν ἡδέως Pl. Euthphr. 3d, cf. Arist. EN 1130a25, Iamb. Protr. 9.
impose upon, πρῆγμα τὸ ἄν τοι προσθέω Hdt. 1.108, cf. 3.62; c. inf., π. τινὶ πρήσσειν Id. 5.30; π. μέτρον impose measure or bounds, A. Ch. 796 (lyr.); π. τινὶ ἀτιμίην impose, inflict disgrace upon him, Hdt. 7.11; π. <φθόρον> A. Ch. 482; ἐπ’ ἐμαυτῷ ἀράς S. OT 820; ὄκνον Id. Ant. 243; αὐτὸς αὑτῷ τὴν βλάβην Id. Fr. 350; λύπην, πόνους, E. Supp. 946, Heracl. 505; ἀναλώματα IG 14.830.12 (Puteoli, ii AD, Pass.); π. τινὶ ἔκπληξιν ἀφασίαν τε strike him dumb with fear, E. Hel. 549; ἐνθύμιον τοῖς ζῶσι Antipho 3.1.2; τισὶ ζημίας Th. 3.39; π. φιλανθρωπίαν εἰς τὰ τῆς πόλεως πράγματα employ it on…, D. 19.140.
attribute or impute to, τῷ θεῷ τὴν αἰτίαν E. Ion 1525, cf. Th. 3.39 (Pass.); π. θράσος μοι impute boldness to me, E. Heracl. 475; θεοῖσι π. ἀμαθίαν Id. Hipp. 951; ἀπληστίαν λέχους γυναιξί Id. Andr. 219; τὸ ἐμπλήκτως ὀξὺ ἀνδρὸς μοίρᾳ προσετέθη Th. 3.82.
add, τάδε τούτοισι Hdt. 1.20, al. ; πρὸς [τῇ γνώμῃ] ἔργα Id. 4.139; ἄλλον πρὸς ὦν ἔθηκαν χρυσόν ib. 196; χάριτι χάριν E. HF 327; νοσοῦντι νόσον Id. Alc. 1048; π. τῷ νόμῳ τὸν λόγον τόνδε Th. 2.35, cf. Hdt. 2.136 (Pass.), Pl. R. 468b; προσθεῖναι τῷ δικαίῳ ἢ ὡς ἐλέγομεν (for πλέον ἤ…) ib. 335a; ἄγγελλε δ’ ὅρκον π. S. El. 47 (Reiske for ὅρκῳ codd., cf. ὅρκου προστεθέντος Fr. 472; ὀμόσας… προσθείς τε χεῖρα δεξιάν Ph. 942); τὴν στήλην ὕστερον προσέθηκε IG1². 374.174; τοῖς εὖ ἔχουσιν ἔργοις οὔτ’ ἀφελεῖν ἔστιν οὔτε προσθεῖναι Arist. EN 1106b11; ἐάν τι ἀφέλωμεν ἢ προσθῶμεν ἢ μεταθῶμεν Pl. Cra. 432a; π. γράμματα ib. 418a, cf. 431c; also π. ἐπὶ τοῖσδε χάριν S. Tr. 1253; ἵππον πρὸς τοὔνομα Ar. Nu. 63; πρὸς τὸν μισθὸν ἑκάστῳ ὀβολόν X. HG 1.5.6, cf. Pl. Phlb. 33c; abs., make additions, Th. 3.45; πρὸς τὰ ὑπάρχοντα τιθέντες πλουσιώτεροι γίνονται Arist. Rh. 1359b28; make additions to a story, improve it, Id. Po. 1460a18; also of actors, ib. 1461b30; esp. of adding articles to statements or documents, προσθεῖναι οὐδὲν εἶχον τοῖς εἰρημένοις οὐδ’ ἀφελεῖν Isoc. 12.264, cf. POxy. 1062.4 (ii AD), etc. ; π. καὶ ἀφελεῖν τι περὶ τῆς ξυμμαχίας Foed. ap. Th. 5.23, cf. 29; π. τὶ πρὸς τοῖς ξυγκειμένοις Foed. ib. 47; πρὸς τὰς συνθήκας Foed. ap. Plb. 21.43.27; π. ὅτι… D. 18.231; of entries in accounts, προσετέθη τὰ τέλη τῷ κυριακῷ λόγῳ PAmh. 77.15 (ii AD), cf. BGU 620.15 (iv AD), etc. ; π. τινὶ [ἀργύριον] pay, PMich. Zen. 28.24 (iii BC), cf. PCair. Zen. 647.56 (iii BC), PRyl. 153.27 (ii AD); πρόσθες εἰς ὄνομα Ἐπωνύχου credit to account of E., Ostr. 1159 (ii/iii AD); pay in, deposit gold in a bank or mint, PCair. Zen. 23.32 (iii BC). c. acc. pers., τίνα τῇδε προστιθῶ στάσει ; A. Ch. 114; Ἀθηναίοις π. σφᾶς αὐτούς join their party, Th. 3.92; π. ἑαυτόν τινι ἐς πίστιν, ἐπὶ ἰδίοις κέρδεσι, Id. 8.46, 50.
Math., add, πὸτ ἀριθμόν… φᾶφον Epich. 170.8 (prob.); [χωρίον] ἕτερον αὐτῷ τουτὶ ἴσον Pl. Men. 84d; πρὸς πεπερασμένον ἀεὶ π. Arist. Ph. 266b2; — Pass., εἴ κα… ποτὶ τὸ ἕτερον τῶν βαρέων ποτιτεθῇ,… ῥέπειν ἐπὶ τὸ βάρος ἐκεῖνο ᾧ ποτετέθη Archim. Aequil. 1 Def. 2, cf. Euc. 1 Ax. 2, etc. ; κοινοῦ τεθέντος Papp. 742.15. in Logic, add some determining word, opp. ἀφαιρεῖν, Arist. APo. 91b27, cf. EN 1147b33. in LXX and NT, continue or repeat an action, c. inf., προσέθηκεν ἔτι λαλῆσαι LXX Ge. 18.29; οὐ προσθήσω ἔτι πατάξαι ib. 8.21; οὐ μὴ προσθῶ πεῖν I will not drink again, Ev. Marc. 14.25 (v.l.); also προσθεὶς Ἰὼβ εἶπεν Job continued and said, LXX Jb. 27.1; προσθεὶς εἶπε παραβολήν Ev. Luc. 19.11; προσθεῖσα ἔτεκεν υἱόν she bore another son, LXX Ge. 38.5; — also in Med., v. infr. B. III. Med., side with one, οἷς ἂν σὺ προσθῇ S. OC 1332, cf. Th. 3.11, 8.48, 87, D. 6.12, 11.6, 52.25; τῷ ἀστῷ π.
to be favourable, wellinclined to him, Hdt. 2.160, cf. D. 43.34; τῇ ἡδονῇ side with pleasure, Arist. MM 1201a2; abs., come in, submit, Epist. Phil. ap. D. 18.39.
assent, agree, οὔ οἱ ἔγωγε π. τῇ γνώμῃ Hdt. 1.109, cf. 3.83, Th. 6.50, X. An. 1.6.10; τῷ λόγῳ τῷ λεχθέντι Hdt. 2.120; τῷ Καρχηδονίων νόμῳ Pl. Lg. 674a; later c. inf., consent, bring onself to, J. AJ 19.1.8. φῆφον δ’ Ὀρέστῃ τήνδ’ ἐγὼ προσθήσομαι will deposit this vote in favour of Orestes, i.e. will vote in his favour, A. Eu. 735; ἡμῖν ἂν προσθέμενοι τὴν φῆφον εὐορκοίητε D. 57.69; so μὴ μιᾷ φήφῳ π. (sc. τὴν γνώμην), ἀλλὰ δυοῖν Th. 1.20; φῆφον π. ἐναντίαν τινί ib. 40; φῆφον π. ὥστε ἀποκτεῖναι OGI 218.102 (Ilium, iii BC).
Math., add, Sammelb. 6951 ii 30, al. (ii AD). c. acc. pers., associate with oneself, i.e.
take to one as a friend, ally, or helper, win over, π. τὸν δῆμον πρὸς τὴν ἑωυτοῦ μοῖραν Hdt. 5.69, cf. Th. 6.18; εἰ στρατὸν προσθέοιτο φίλον Hdt. 1.53, cf. 69, S. OC 404; ταύτην προσθοῦ δάμαρτα take her to wife, Id. Tr. 1224; also in bad sense, πολέμιον π. τινά X. Cyr. 2.4.12. c. acc. rei, apply to oneself, βάλανον Hp. Epid. 1.26. a΄, cf. 4.30 (abs., ib. 1.26. δ΄)· ὀξύβαφον προσθοῦ λαβών Ar. Av. 361; πατρὸς στέρνα προσθέσθαι θέλω E. HF 1408; metaph, put on, τῇ ὄφει ἀχθηδόνας Th. 2.37; add to oneself, gain, τί ἂν προσθείμην πλέον ; what should I be profited? S. Ant. 40; π. χάριν, = ἐπιχαρίζεσθαι, Id. OC 767; esp. of evils, bring or take upon onself, πρὸς κακοῖσι κακόν A. Pers. 531; μέριμναν S. OT 1460; κακά E. Heracl. 146; ἄχθος ἐπ’ ἄχθει π. διπλοῦν Id. Andr. 396; οἰκεῖον πόνον, κινδύνους αὐθαιρέτους, Th. 1.78, 144; ἔχθρας ἑκουσίους πρὸς ταῖς ἀναγκαίαις π. Pl. Prt. 346b.
bring upon others, οἱ… πόλεμον προσεθήκαντο made war upon him, Hdt. 4.65; οὐκ ἄν σφι Σπαρτιήτας μῆνιν οὐδεμίαν προσθέσθαι vented any wrath upon…, Id. 7.229. in LXX and NT, continue or repeat an action (cf. supr. A. III. 5), οὐ προσθήσεσθε ἔτι ἰδεῖν αὐτούς LXX Ex. 14.13; προσέθετο πέμφαι ἕτερον Ev. Luc. 20.11; προσέθετο συλλαβεῖν καὶ Πέτρον he caused Peter also to be arrested, Act. Ap. 12.3; also Φαραὼ προσέθετο τοῦ ἁμαρτάνειν LXX Ex. 9.34; οὐ προσέθετο τοῦ ἐπιστρέψαι ib. Ge. 8.12.

(τίθημι), dazu, daran, hinan setzen ; χερσὶν ἀπώσασθαι λίθον, ὃν προσέθηκεν, Od. 9.305 ; θύρας, die Türflügel anlehnen u. schließen, Her. 3.78, wie θύραν, Lys. 1.13 ; κλίμακας πύργοις, anlegen, Thuc. 3.23 ; σοῖς προστίθημι γόνασιν ὠλένας ἐμάς, Eur. Andr. 896 ; πρῆγμά τινι, Einem noch dazu ein Geschäft auf legen, Her. 1.108, 3.62, wie τόδ' ἔργον προστιθεὶς ἐμῷ τέκνῳ, Eur. Suppl. 27 ; πονους τινί, Heracl. 506 ; θεῶν γέρα συλῶν ἐφημέροισι προστίθει, Aesch. Prom. 83 ; μέγαν προσθεῖσα αἰγίσθῳ μόρον, Ch. 475 ; μέτρον, 785 ; ἐπ' ἐμαυτῷ τὰς ἀράς, Soph. O.R. 820 ; ἐπεὶ ἀνάγκην προστιθεῖς ἡμῖν θανεῖν, Eur. Herc.F. 710 ; vgl. Xen. Cyr. 2.4.12 ; τὸ στόμα πρὸς τὸ στόμα προσθήσεις, Mem. 2.6.39 ; – hinzusetzen, hinzufngen ; H.h. Merc. 129 ; εὐλογίαν προστιθείς, Pind. Ol. 5.24 ; νᾶσον προσέθηκε λόγῳ, N. 3.68, d.i. er feierte die Insel in der Rede ; κόσμον ἀγάλματι, Eur. Hipp. 631 ; χάριτι χάριν, Herc.F. 327 ; νοσοῦντι νόσον, Alc. 1051 ; εὐκλεᾶ βίον παισίν, Hipp. 717 ; auch λύπην τινί, Suppl. 946 ; Ὀρέστῃ ψῆφον, Aesch. Eum. 705 ; μὴ καί τι πρὸς κακοῖσι πρόσθηται κακόν, Pers. 523 ; μνημεῖ' Ὀρέστου ταῦτα προσθεῖναί τινα, Soph. El. 921 ; κἀπὶ τοῖσδε τὴν χάριν ταχεῖαν πρόσθες, Tr. 1243 ; τὰ δεινὰ γάρ τοι προστίθησ' ὄκνον πολύν, Ant. 243, wie βλάβην τινί, frg. 321 ; auch med., ταύτην πρόσθου δάμαρτα, nimm dir zur Frau, Tr. 1224 ; vgl. Her. 6.126, προσθεῖναί τινι γυναῖκα, Einem ein Weib geben ; u. = act., τῶν ἀρσένων μή μοι πρόσθῃ μέριμναν, Soph. O.R. 1460, mache mir nicht Sorge über sie ; χάριν προσθέσθαι = χαρίσασθαι, O.C. 771 ; πλέον προσθείμην, sich mehr hinzufügen, d.i. Vorteil haben, Ant. 40 ; – τῷ θεῷ προστιθῇς τὴν αἰτίαν, zuschieben, beimessen, Eur. Ion 1525 ; θεοῖσι προσθεὶς ἀμαθίαν, Hipp. 951 ; – προσθεῖναί τινι ἀτιμίην, beilegen, zuschreiben, Her. 7.11 ; Thuc. oft ; προστίθημι τῷ νόμῳ, zum Gesetze hinzusetzen, Plat. Rep. V.468d ; auch absolut, σὺ δὲ προστίθης, ib. I.339b ; Ggstz ἐλλείπω, Crat. 431d, ἐξαιρέω, von Buchstaben, 418a ; ἐάν τι ἀφέλωμεν ἢ προσθῶμεν, 432a ; er vrbdt auch κελεύεις ἡμᾶς προσθεῖναι τῷ δικαίῳ ἢ ὡς τὸ πρῶτον ἐλέγομεν, Rep. I.335a, statt πλέον θεῖναι ἤ ; προσθήσει καὶ ἀναλώσει τῆς οὐσίας, zusetzen, vermehren, IX.591e ; Xen. u. Folgde. – Ader auch ἴδια τοῖς ἀλλοτρίοις, Men., daransetzen, zusetzen, einbüßen ; – προστιθέναι τινὰ τῷ κατθανεῖν, Einen zum Tode verurteilen. – Im med. sich Einem anschließen, ihm beistimmen, sc. τὴν ψῆφον oder γνώμην, ἔτι μᾶλλον προσθείμην ἂν τῷ Καρχηδονίων νόμῳ, Plat. Legg. II.674a ; τῇ γνώμῃ, Her. 1.109, 3.83, 6.109 ; Xen. An. 1.6.10 ; τῷ λόγῳ τῷ λεχθέντι, Her. 2.120, τῷ ἀστῷ, d.i. ihm günstig, geneigt sein, 2.160, Thuc. oft, z.B. Ἀθηναίοις προσθέμενον, 8.48 ; Folgde, vgl. Pol. 1.16.3, 5.71.1 ; – προστίθεσθαί τινα, sich Einen beifügen, ihn zum Bundesgenossen, Gehilfen machen, ihn mit sich verbinden, Her. 1.53, 69, 3.74 u. oft ; Thuc. προσεθέμεθα αὐτούς, 6.18, Schol. ξυμμάχους ἐποιησάμεθα ; Folgde : aber auch πολέμιον, sich Einen noch dazu zum Feinde machen ; ἰσχύν, seine Macht vergrößern ; προστίθεσθαι πλέον, zunehmen ; ὥστε ἔχθρας ἑκουσίους πρὸς ταῖς ἀναγκαίαις προστίθεσθαι, noch hinzufügen, Plat. Prot. 346d ; – πόλεμόν τινι, Einem den Krieg erklären, Her. 4.65 ; μῆνιν προσθέσθαι τινί, Zorn gegen Einen hegen, 7.229 ; – τινί τι προσθέσθαι, Einem Etwas ans Herz legen, dringend anempfehlen.

προσ-τίθημι
[in LXX chiefly for יָסַף hi., also for אָסַף ni., etc. ;]
__1. to put to.
__2. to add, join to, give in addition: with accusative before ἐπί, Mat.6:27, Luk.3:20 12:25; ἐπὶ τὸ αὐτό, Act.2:47; with accusative and dative, Luk.17:5, Heb.12:19 (see MM, xxi); pass., absol., Act.2:41, Gal.3:19; with dative, Mat.6:33, Mrk.4:24, Luk.12:31, Act.5:14 11:24; προσιτέθη πρὸς τ. πατέρας (cf. Gen.26:8, Jdg.2:10, al.), Act.13:36; with inf., of repeating or continuing the action signified by the following verb, as in Heb. idiom (Gen.4:2 8:12, al.; cf. WM, § 54, 5; Lft. on Clem., 1Co., xii; but see also M, Pr., 67, 233; Deiss., BS, 67.1; MM, xxi), Luk.20:11, Act.12:3; similarly ptcp., προσ-θείς, with indic. (Gen.38:5, al.), Luk.19:11.†
(AS)