προσ·τάσσω, att. προσ·τάττω :
      1 préposer : τινὰ πύλαις, ESCHL. Sept. 527, confier à qqn la garde des portes ;
      2 p. suite, assigner, attribuer : πρὸς τοῖσι ἔθνεσι τοὺς πλησιοχώρους, HDT. 3, 89, rattacher à certaines tribus les tribus voisines ; πρ. τινάς τινι, THC. 5, 8, mettre des troupes sous le commandement de qqn ; au pass. HDT. 7, 65 ; THC. 6, 42 ; τινὰ ἄρχοντα, THC. 3, 16 ; 8, 23, etc. désigner qqn comme chef ; p. ext. ordonner, prescrire : τι, ARSTT. Pol. 4, 15, 8, etc. qqe ch. ; τί τινι, HDT. 1, 114 ; XÉN. Cyr. 4, 5, 25, etc. qqe ch. à qqn ; τινί, avec l’inf. HDT. 5, 105, etc. ; SOPH. O.C. 494, etc. ; ou τινά avec l’inf. EUR. Hel. 890 ; XÉN. Cyr. 8, 6, 3, ordonner à qqn de faire qqe ch. ; τινὶ περί τινος, DÉM. 363, 26, donner un ordre à qqn au sujet. de qqe ch. ; τὸ προστεταγμένον, HDT. 9, 104 ; τὸ προσταχθέν, HDT. 1, 114 ; SOPH. Ph. 1010, l’ordre donné ; τὰ προσταχθέντα, HDT. 2, 121, les ordres donnés ; abs. προσταχθέν μοι, LYS. 183, 12 ; DÉM. 1210, 5, ce qui m’a été commandé ;

Moy. prescrire pour soi, PLAT. Leg. 818 e.

Att. προστάττω, Dor. ποτιτάσσω IG 12(1).155.91 (Rhodes), Anon. in PSI 9.1091.1, also ποιτάσσω IG4²(1).122.39, al. (Epid.); pf. προστέταχα LXX Da. 2.8; — Pass., 1 aor. προσετάχθην (v. infr.), also 2 aor. προσετάγην ib. Si. 3.22; c. acc. pers., place or post at a place, χωρεῖτε οἷ προστάσσομεν (sc. ὑμᾶς) E. Or. 1678; — Pass., προσταχθέντα… πύλαις A. Th. 527, cf. S. Ant. 670; ᾗ ἄν τις προσταχθῇ Th. 2.87, cf. 7.70.
attach to, πρὸς τοῖσι ἔθνεσι τοὺς πλησιοχώρους π.
attaching to certain tribes their next neighbours, Hdt. 3.89; π. τινάς τινι assign them to his command, Th. 5.8, cf. X. Cyr. 7.1.20; — Pass., Ἰνδοὶ προσετετάχατο… Φαρναζάθρῃ Hdt. 7.65; κατὰ τέλη στρατηγῷ τινι προστεταγμένοι Th. 6.42. reversely, ἐπὶ μὲν τῇ [μοίρῃ] ἑωυτὸν π.
appointed himself to the one part as their head, Hdt. 1.94; π. ἄρχοντά τισι appoint as commander over them, Th. 6.93; with dat. omitted, Id. 3.16, 8.23; — Pass., ib. 8. c. acc. rei, command, prescribe, enjoin, περὶ βοηθείας ἢ ἄλλο τι προστάττοντες τῆσι πόλεσι IG1². 57.43; ἑκάστῳ ἔργον π., αὑτῷ πόνον π., Hdt. 1.114, E. Ion 1176, cf. X. Cyr. 4.5.25; πολὺ ἔργον π. ὡς τηλικῷδε Pl. Prm. 136d, etc. ; πολλὰς ἐπιμελείας Arist. Pol. 1299b8; π. μνᾶς ἕξ prescribe 6 minae, Id. EN 1106b2; τισὶ περί τινος π. D. 19.71; — Pass., τοῖσι δὲ ἵππος προσετέτακτο to others orders had been given to supply cavalry, Hdt. 7.21, cf. A. Eu. 208; τὰ προσταχθέντα orders given, Hdt. 2.121. δ΄, cf. Isoc. 3.13; τὸ προστεταγμένον Hdt. 9.104; τὸ προσταχθέν Id. 1.114, S. Ph. 1010; τὰ προσταχθησόμενα X. Mem. 3.5.6; abs., προσταχθὲν αὐτῷ the order having been given him, Lys. 30.2, cf. D. 50.12; πλείω τῶν ὑπὸ τῆς πόλεως προσταττομένων δαπανᾶσθαι Lys. 25.13. c. dat. pers. et inf., command, order one to do, Hdt. 5.105, 9.99, S. OC 1018, Th. 7.29, X. Cyr. 8.6.3, PEnteux. 6.4 (iii BC), etc. ; the dat. must be supplied in Hdt. 1.80, S. OC 494, etc. ; — Pass., impers., ἐκέλευε τοῖσι προσετέτακτο ταῦτα πρήσσειν διαταμεῖν Hdt. 7.39; ὁ βασιλεὺς… ἢ ἄλλος τις οἷς προστέτακται περὶ τούτων IG1². 94.19. c. acc. et inf., E. Hel. 890; both usages in successive clauses, ὅσα οἱ νόμοι π. τοὺς προσήκοντας ποιεῖν, ἡμῖν π. καὶ ἀναγκάζουσι ποιεῖν D. 43.59; — Pass., to be ordered to do, τέσσερες… κῶμαι… τοῖσι κυσὶ προσετετάχατο σιτία παρέχειν Hdt. 1.192, etc. ; ὥσπερ προσετάχθησαν (sc. ἐξεργάσασθαι) Th. 5.75. abs., command, order, opp. ὑπηρετέω, Arist. Top. 129a12; — Pass., receive orders, ib. 14; οἱ προστεταγμένοι Th. 1.136.
Astrol., correl. of ἀκούω v, Ptol. Tetr. 35, Heph.Astr. 1.9, Serapio in Cat.Cod.Astr. 8(4).226.

att. -ττω,
1) dazu anordnen, stellen, bes. von Aufstellung der Soldaten, πέμπταισι προσταχθέντα πύλαις, Aesch. Spt. 509, wie Soph. Ant. 666 ; χωρεῖτε ἕκαστος οἷ προστάσσομεν, Eur. Or. 1678 ; dah. wozu rechnen, zu einer Klasse oder Partei zählen, τινὰ πρός τινα, Her. 3.89, τινά τινι, 7.65 ; Ἰνδοὶ προσετετάχατο Φαρναζάθρῃ ; auch μοίρῃ τινὶ προστάσσειν ἑωυτόν, sich zu einer Partei schlagen, 1.94 ; auch ἄρχοντα, dazu einsetzen, vorsetzen, Thuc. 8.23, 87 ; vgl. auch Plat. Legg. VI.784a.
2) dazu anordnen, gebieten, befehlen ; ἔστιν ἡμῖν τοῦτο προστεταγμένον, Aesch. Eum. 208 ; χὤτι δεῖ πρόστασσε δρᾶν, Soph. O.C. 495, vgl. 1022 ; ὃς οὐδὲν ᾔδη πλὴν τὸ προσταχθὲν ποιεῖν, Phil. 998, σοὶ προστάσσω μένειν, Eur. Suppl. 589 ; τί προστετάχθαι δρᾶν ; Phoen. 738 ; u. in Prosa : τινί τι, Her. u. Folgde ; mit folgdm inf., Her. 7.39, 9.99 ; auch mit acc. c. inf., Xen. Mem. 1.7.4 ; bes. wie imperare, Einem Etwas auflegen zu leisten, τοῖσι προσετέτακτο ἵππος, es war ihnen Reiterei zu stellen aufgelegt, Her. 7.21 ; τὸ προστεταγμένον, τὰ προσταχθέντα, Befehle, Aufträge, 2.121, 4.9, 104 ; προσταχθέν, da es befohlen worden, Xen. Hell. 2.5.35 ; vgl. οὕτως ἐξ Ἀλεξάνδρου προστεταγμένον, Arr. An. 7.3.6 ; πολὺ ἔργον προστάττεις ὡς τηλικῷδε, Plat. Parm. 136d ; εἰ ἄρα προστάττοι τὸ ἐνύπνιον ταύτην τὴν δημώδη μουσικὴν ποιεῖν, Phaed. 61a, u. oft ; ἡ ἀποδημία ἡ νῦν ἐμοὶ προστεταγμένη, 67c ; τὰ προσταχθέντα δρᾶν, Polit. 305d ; τῷ πρεσβυτέρῳ νεωτέρων πάντων ἄρχειν προστετάξεται, Rep. V.465a ; Xen. u. Folgde.

προσ-τάσσω
[in LXX chiefly for צָוָה pi. ;]
__1. with accusative of person(s), to place at, to attach to.
__2. to give a command, enjoin, appoint: Luk.5:14; with dative of person(s), Mat.1:24; with accusative of thing(s), Mat.8:4, Mrk.1:44; with accusative and inf., Act.10:48; pass., Act.10:33 17:26.†
(AS)