προσ·ρίπτω, jeter ou lancer à, rég. ind. au dat. PLUT. Cato mi. 24 ; ATH. 114 a ; fig. ὄνειδός τινι, POL. 17, 14, 1, lancer un outrage à qqn ; τοὺς στρατηγοὺς τοῖς πολεμίοις γυμνούς, PLUT. T. Gracch. 7, lancer les généraux sans ressources (litt. nus) contre l’ennemi ; au pass. PLUT. Pomp. 74, etc.

throw to, ἐπιστόλιόν τινι Plu. Cat. Mi. 24; κυνιδίοις ἄρτων ἢ ὀστέων Ath. 3.114a; of a wet-nurse, μὴ ἐξέστω τῇ Φιλωτέρᾳ προσρείπτειν τὸ σωμάτιον τῷ Παποντῶτι, i.e. she shall not give up her post, PSI 3.203.7 (i AD); metaph, στρατηγοὺς τοῖς πολεμίοις γυμνοὺς π. Plu. TG 7, cf. Alex. 71; π. ὄνειδός τισι Plb. 18.14.1; throw in a remark or argument, Iamb. Myst. 3.18; — Med., τὰ μοσχάρια προσερρίφθαι τῷ κυάμῳ throw the young calves upon the beans (as feeding-stuff), PTeb. 759.6 (iii BC); — Pass., ἡ προσριφεῖσα τῷ Κοπωνίῳ φωνή Plu. Crass. 27; προσερριμμένον ἑνὶ σκάφει Id. Pomp. 74; to be thrown in casually, of remarks, Gal. 15.10, al. ; τὰ προσερρειμένα (sic), opp. τὰ ὁμολογούμενα, Phld. Rh. 2.94 S. ; to be added, τὰ ἄλλα σαφηνείας ἕνεκα προσέρριπται Dam. Pr. 290.

dazu, darauf werfen, ὄνειδός τινι, Pol. 17.14.1 ; Luc. Eun. 9 ; Plut. Alex. 71, τινὰς ταῖς πατρίσι, verächtlich ; vgl. προσριφεῖσά τινι φωνή, Crass. 27.