προσ·πίτνω (seul. prés.) :
      1 tomber sur, abs. ESCHL. Pers. 461 ; fig. τί σοι χόλος προσπίτνει ; EUR. Med. 1266, pourquoi la colère te saisit-elle soudainement ? particul. se jeter sur qqn pour l’embrasser, dat. EUR. El. 576, etc. ; ἀμφί et l’acc. EUR. H.f. 1208 ;
      2 tomber devant qqn pour le supplier, abs. SOPH. El. 453 ; πρ. τινί, SOPH. O.C. 1754 ; ou l’acc. τινά, EUR. Ph. 924, etc. devant qqn ; γόνυ τινός, EUR. Suppl. 10 ; τινὰ γόνασι, SOPH. Ph. 485, tomber aux genoux de qqn ; τινὰ μή avec l’inf. SOPH. El. 221, tomber aux genoux de qqn pour le supplier de ne pas, etc.

poet. for προσπίπτω (v. πίτνω), fall upon a person΄s neck, embrace, τοῖς φιλτάτοις E. El. 576; νεκρῷ Id. Med. 1205; ἀμφὶ γενειάδα Id. HF 1208 (lyr.).
come in, come upon the scene, Id. Ph. 1429. of things, fall upon, ἰοὶ προσπίτνοντες ὤλλυσαν A. Pers. 461; of passion, σοὶ φρενῶν χόλος π. E. Med. 1266 (lyr.).
fall down to or before, supplicate, abs., αἰτοῦ δὲ προσπίτνουσα S. El. 453; c. dat., προσπίτνομέν σοι Id. OC 1754 (anap.); more freq. c. acc., A. Pers. 152 (anap.), E. Ph. 924, Andr. 537 (anap.), Tr. 762; ἐμὸν γόνυ Id. Supp. 10; μνῆμα Id. Hel. 64; προσπίτνω σε γόνασι S. Ph. 485; γονυπετεῖς ἕδρας π. τινά fall before one in kneeling posture, E. Ph. 293 (lyr.); c. inf. c. inf., π. σε μὴ θανεῖν I beseech thee that I may not die, Id. El. 221.
fall upon, attack, τινα Id. Ba. 1115.