προσ·πίπτω (f. -προσπεσοῦμαι, ao.2 προσέπεσον, etc.) tomber auprès ou sur, d’où :
      1 tomber contre, dat. XÉN. Eq. 7, 6 ; p. anal. τῇ Τυρρηνίᾳ, PLUT. Rom. 1, aborder en Tyrrhénie ; ἐσθὴς τῷ σώματι προσπεσοῦσα, PLUT. M. 100 c, vêtement se collant au corps ;
      2 courir vers, dat. XÉN. An. 7, 1, 21 ;
      3 se jeter contre : βωμοῖσι, SOPH. Tr. 904, se jeter aux pieds des autels ; γόνασί τινος, EUR. Or. 1332, etc. ; πρὸς γόνυ, EUR. H.f. 79 ; ou τοῖς ποσί τινος, PLUT. Cor. 36, se jeter aux pieds de qqn ; en poésie avec un simple acc. πρ. τινά, EUR. Andr. 537, Tr. 757 ; πρ. βρέτη δαιμόνων, ESCHL. Sept. 95, se jeter aux pieds de qqn, devant les statues des dieux ; postér. en prose : πρ. τὸν Ἀχιλλέα, LUC. Par. 46, se jeter aux genoux d’Achille ; abs. προσπίπτειν, se jeter à genoux, HDT. 1, 134, etc. ; XÉN. Cyr. 4, 6, 2 ; PLAT. Ep. 349 a, etc. ;
      4 se jeter dans la direction de, en parl. d’un cours d’eau : πρὸς τὸν Ἐρύμανθον, POL. 4, 70, 9, se jeter dans l’Érymanthe ;
      5 se jeter ou tomber sur, attaquer dat. THC. 1, 5 ; XÉN. Hell. 3, 2, 3, etc. ; πρός et l’acc. PLAT. Leg. 907 b ; abs. THC. 3, 30, etc. ;
      6 tomber du côté de, se ranger du côté de : τινί, XÉN. Hell. 7, 1, 42 ; PLAT. Phædr. 270 a, du côté de qqn, se ranger à l’avis de qqn, approuver qqn ;
      7 tomber sur, rencontrer : avec l’acc. : τινά, EUR. Her. 339 ; ou πρός τινα, AR. Eq. 31, qqn ; avec le dat. δυστυχεστάτῳ κλήρῳ, EUR. Tr. 291, un sort très malheureux ; XÉN. Ap. 30 ; PLAT. Leg. 637 a, etc. ; πρ. δήγματι, EL. N.A. 6, 51, être mordu ; avec un suj. de ch. : ἡ ἀτιμία φιλοσοφίᾳ διὰ ταῦτα προσπέπτωκεν, PLAT. Rsp. 535 c, la philosophie a éprouvé, par suite, de la déconsidération ; αἱ προσπίπτουσαι τύχαι, THC. 1, 84, ou σύμφοραι, HDT. 1, 46, les événements qui surviennent ; ἄν τινες νόσοι προσπέσωσιν, PLAT. Phæd. 66 c, s’il survient certaines maladies ; très souv. en parl. de bruits, de nouvelles : ἡ φήμη προσπίπτει αὐτοῖς, POL. 5, 101, 3, le bruit parvient à leurs oreilles ; abs. προσέπεσε παραγενέσθαι τοὺς πρεσϐευτάς, POL. 25, 4, 10, le bruit se répandit, sur ces entrefaites, que les ambassadeurs étaient arrivés ; cf. SPT. 2Macc. 5, 11 ; 2, 9, 3, etc.

Dor. ποτιπίπτω Archyt. 1; fut. -πεσοῦμαι E. Alc. 350; for ποτιπεπτηυῖαι, v. προσπτήσσω : — fall upon, strike against, ἔς τι v.l. in S. Ant. 855; τινι X. Eq. 7.6, etc. ; πρός τι Arist. Aud. 800a2, al. ; fall against, as a mound against a wall, Th. 2.75; but πρὸς τὸ οὖς προσπίπτων is dub.l. in Thphr. Char. 2.10 (προσκύπτων cj. Valckenaer).
fall upon, attack, assault, πόλεσιν, ὁπλίταις, Th. 1.5, X. HG 3.2.3, etc. ; abs., Th. 3.30, 103, X. Cyr. 7.1.38. simply, run to, Hdt. 2.2, X. Cyr. 1.4.4.
fall upon, embrace, τινι E. l.c., IA 1191; hence, π. τινί join the party of another, X. HG 7.1.42; also, fasten on, in argument, τῇ διαφορᾷ Phld. Sign. 36.
fall in with, meet with, encounter, μὴ λάθῃ με προσπεσών S. Ph. 46, cf. 156 (lyr.), Pl. Phdr. 270a; c. dat. rei, Id. Tht. 154b; fall in with, δυστυχεστάτῳ κλήρῳ E. Tr. 291 (lyr.); αἰσχρᾷ ἐπιθυμίᾳ X. Ap. 30; μεγίσταις ἡδοναῖς Pl. Lg. 637a; δήγματι to be bitten, Ael. NA 6.51; c. acc., μείζω βροτείας π. ὁμιλίας E. Hipp. 19; with a Prep., πρὸς τὰς τῶν φυλάκων ψυχάς Pl. Lg. 906b; εἰς βράχεα, πρὸς τὰ κοινά, Plb. 1.39.3, Plu. 2.788c. of things, of events, accidents, etc., come suddenly upon, befall one, τινι E. Med. 225, IT 1229 (troch.), Antipho 3.3.8, Pl. Cra. 396d; τὰ προσπίπτονθ’ ἡμῖν δείματα Id. Lg. 791c, etc. ; abs., ἄτην προσπεσοῦσαν ἐνεῖκαι Hdt. 1.32; αἱ συμφοραὶ προσπίπτουσαι misfortunes by befalling, Id. 7.46, cf. Isoc. Ep. 5.4; αἱ π. χρεῖαι PCair. Zen. 31.7 (iii BC); αἱ π. τύχαι Th. 1.84; τὰ προσπεσόντα E. Fr. 505; γενναίως φέρειν τὰ προσπίπτοντα Stob. 4.44 tit. ; οἱ τὰ π. κρίναντες χρηματισταί PPetr. 3 p. 53 (iii BC); ἡ π. ἐπιθυμία Pl. R. 561c; πρὸς τὰ προσπίπτοντα according to circumstances, Arist. Pol. 1286a11; οἱ προσπίπτοντες κίνδυνοι Hyp. Fr. 117; τὰ π. εἰς τὸν ἀνθρώπινον βίον Id. Epit. 43; ὅ τι ἂν προσπέσῃ ἰχθύδιον Arist. HA 590a27, cf. PCair. Zen. 186.15 (iii BC); προσπεσούσης μοι τῆς… ἐπιστολῆς when the letter came to hand, PStrassb. 111.2 (iii BC), cf. PPetr. 3 p. 71 (iii BC), PCair. Zen. 240.9 (iii BC). of expenses, to be incurred, Th. 7.28, PCair. Zen. 60.3 (iii BC). of money, to be paid in to an account, ib. 701.9 (iii BC), PPetr. 3 p. 290 (iii BC). of rights and duties, etc., pass to, devolve or fall upon, ὅταν λειτουργία προσπέσῃ ἀπολύειν αὐτούς PHib. 1.78.4 (iii BC); ὥστε μηδεμίαν ὑποψίαν ἐκείνῳ γε προσπεσεῖν PSI 4.340.12 (iii BC); κληρονομίας πεσούσης μοι BGU 340.9 (iii AD).
come to one΄s ears, be told as news, εἴ τισιν ἀπιστότερος προσπέπτωκεν ὁ λόγος Aeschin. 3.59, cf. PSI 6.614.13 (iii BC), UPZ 9.9 (ii BC), Plb. 5.101.3, Plu. Per. 16, etc. ; εἰς τὴν Ῥώμην Plb. 9.6.1; impers., προσέπεσε news came that…, c. acc. et inf., Id. 24.14.10, cf. 31.14.8; προσπέπτωκεν Παῶν ἀναπλεῖν Wilcken Chr. 10 (ii BC); προσπεσόντων τῷ βασιλεῖ περὶ τῶν γεγονότων LXX 2 Ma. 5.11. π. δι’ ἑαυτοῦ or αὐτόθεν to be self-evident, S.E. P. 2.168, M. 1.300; τὰ ποτιπίπτοντα ποτὶ τὰν αἴσθησιν Archyt. 1, cf. Thphr. Sens. 5, 41.
sit or fit closely, of a bandage, προσπεπτωκός, opp. χαλαρόν, Hp. Fract. 5.
Geom., meet, πόλος πρὸς ὃν αἱ γραμμαὶ προσπίπτουσιν Arist. Mete. 376a19, cf. Archim. Spir. 6; of lines, to be drawn to meet, πρὸς κύκλον Euc. 3.37; π. ἐπὶ… pass through a point, Archim. Spir. 14. of the pulse, = ὑποπίπτω, Ruf. Puls. 6.2; of the womb, ἔνθα καὶ ἔνθα π. Hp. Nat. Mul. 44, cf. Mul. 2.125, al.
fall down at another΄s feet, prostrate oneself, προσπίπτων προσκυνέει τὸν ἕτερον Hdt. 1.134; προσπεσὼν ἔχου S. Aj. 1181; ἱκέτης προσπίπτω X. Cyr. 4.6.2; c. dat., π. βωμοῖσι S. Tr. 904, cf. OC 1157; τινὸς γόνασι E. Or. 1332, Andr. 860 (lyr.), etc. ; προσπεσὼν αὐτῷ… ἱκέτευε Pl. Ep. 349a; θεῶν πρὸς βρέτας Ar. Eq. 31; πρὸς γόνυ E. HF 79; also c. acc., π. βρέτη δαιμόνων A. Th. 94 (lyr.); cf. προσπίτνω.

(πίπτω), zufallen ; impers. zugefallen sein, dabei liegen, ἀκταὶ λιμένος ποτιπεπτηυῖαι, am Hafen od. nach dem Hafen zu liegende Küste, Od. 13.98 (welche Form Andere, wie Buttmann, zu προσπτήσσω ziehen); βωμοῖσι προσπίπτουσα, Soph. Trach. 900 ; προσπεσὼν ἔχου, Aj. 1160 ; vgl. προσπεσόντα πως βωμῷ καθῆσθαι τοῦ Ποσειδῶνος, O.C. 1159 ; also fußfällig bitten, anflehen, τί με προσπίπτεις ; Eur. Andr. 538 ; πρόσπιπτε οἰκτρῶς τοῦδ' Ὀδυσσέως γόνυ, Hec. 339, u. öfter ; προσπεσὼν αὐτῷ ἱκέτευε, Plat. Ep. VII.349a, wie Xen. Cyr. 4.6.2 ; Pol. 10.18.7 ; τὸν Ἀχιλλέα, Luc. paras. 46 ; – zufällig auf Einen stoßen, treffen, μὴ καὶ λάθῃ με προσπεσών, Soph. Phil. 46, 156, wie Eur. Heracl. 339 ; πρός τινα, Ar. Eq. 31 ; προσπεσοῦσα ἄτη, Her. 1.32 ; αἱ συμφοραὶ προσπίπτουσαι, die vorfallenden Begebenheiten, 7.46 ; αἱ προσπίπτουσαι τύχαι, Thuc. 1.84, öfter ; χαριζόμενος τῇ προσπιπτούσῃ ἐπιθυμίᾳ, Plat. Rep. VIII.561c ; ὅταν σοι προσπίπτῃ τι τῶν τοιούτων δογμάτων, wenn es dir vorkommen sollte, Legg. IX.854b ; zufällig zu Teil werden, ἡ ἀτιμία φιλοσοφίᾳ διὰ ταῦτα προσπέπτωκεν, Rep. VII.535c ; auch ἄν τινες νόσοι προσπέσωσιν, Phaed. 66c ; χαλεπὴ τύχη προσπεσοῦσα, Legg. V.747c ; αἰσθήσεις προσπεσοῦσαι, Tim. 44a ; Pol. vrbdt auch προσπίπτειν ἐς βράχεα, hineingeraten, 1.39.3 ; ὁ χειμάρρους προσπίπτει πρὸς τὸν Ἐρύμανθον fällt in den Er., 4.70.9 ; bes. feindlich auf Einen stoßen, anfallen, angreifen, verstoßen wogegen, ἐς Δίκας βάθρον προσέπεσες πολύ, Soph. Ant. 848 ; δυστυχεστάτῳ προσέπεσον κλήρῳ, Eur. Troad. 291 ; Thuc. 3.30 ; πόλεσιν ἀτειχίστοις, 1.5, u. öfter ; εἴτ' ἐγγύθεν προσπίπτουσα, εἴτε πόρρωθεν, Plat. Rep. VII.523e ; Xen. u. A., wie Pol. 1.28.9 u. öfter ; sich zu Jemandes Partei schlagen, auch = seine Uebereinstimmung zu erkennen geben. – Absolut, Einem zu Ohren kommen, in die Ohren fallen, προσπίπτει ἀβλεμές, es klingt schwach, Long. 29 ; ἡ φήμη προσπίπτει αὐτοῖς, Pol. 5.101.3 ; προσέπεσε παραγενέσθαι τοὺς πρεσβευτάς, 25.4.10, προσπεπτωκυίας αὐτοῖς τῆς ἁλώσεως, als ihnen die Eroberung zu Ohren gekommen war ; vgl. εἴ τισιν ἐξαίφνης ἀκούσασιν ἀπιστότερος προσπέπτωκεν ὁ τοιοῦτος λόγος, Aesch. 3.59.

προσ-πίπτω
[in LXX for נָפַל, נָגַע hi., כָּרַע ;]
__1. to fall upon, strike against: with dative, of wind, Mat.7:25.
__2. to fall down at one's feet, fall prostrate before: absol., before πρός, Mrk.7:25; with dative of person(s), Mrk.3:11 5:33, Luk.8:28, Act.16:29; τ. γόνασιν, Luk.5:8.†
(AS)