προσ·νέμω (f. προσνεμῶ, ao. προσένειμα, etc.) :
      1 assigner, attribuer : τί τινι, PLAT. Leg. 828 c ; ARSTT. Mund. 3, etc. qqe ch. à qqn ; ἑαυτόν τινι, DÉM. 783, 15, etc. ; POL. 6, 10, 9, s’attacher à qqn ou à qqe ch., embrasser le parti de qqn ou de qqe ch. (du droit, de la justice) ;
      2 mener paître auprès : ποίμνας, EUR. Cycl. 36, des troupeaux ;

Moy. attacher ou attribuer à : τινὰ θεῷ, AR. Av. 563, consacrer qqn à un dieu ; χάριν, SOPH. Tr. 1216, accorder une faveur.

allot, assign, dedicate to, γυμνικοὺς [ἀγῶνας]… τοῖς θεοῖς Pl. Lg. 828c; αὑτούς τινι D. 25.43; ταῖς τοῦ δήμου προαιρέσεσιν ἑαυτόν Id. Ep. 3.2; ὅπου τὸ δίκαιον εἴη τεταγμένον, ἐνταῦθα π. ἑαυτούς Id. 60.11; τῷ δικαίῳ ἑαυτούς Plb. 6.10.9; μηδεμιᾷ φιλοτιμίᾳ παρὰ τὸ δίκαιον π. τὴν αὑτοῦ γνώμην SIG 577.39 (Milet., iii/ii BC); ἀπώλειάν τινι Alciphr. 1.14; add, ὀκτακοσίους αὐτοῖς D. 14.16; τὰς νήσους ταῖς γείτοσι μοίραις Arist. Mu. 394a4; πόλιν τοῖς Ἀχαιοῖς Plb. 2.43.5; — Pass., to be assigned, attributed, οἱ δ’ ἄλλοι προσνενέμησθε ὡς τούτους, ὡς ἐκείνους, D. 2.29, 13.20; π. ὁ φίλος τοῖς πράγμασι, οὐ τὰ πράγματα τοῖς φίλοις Arist. EE 1237b33; ὁ ὄχλος ὁ ἐκ τῶν ἀγρῶν προσνεμηθεὶς τῷ κατὰ πόλιν being added, D.H. 10.48; — Med., grant on one΄s own part, πρόσνειμαί μοι χάριν grant me a further favour, S. Tr. 1216; προσνείμασθαί τινα τοῖσιν θεοῖσιν devote him to the gods, Ar. Av. 563 (anap.). π. ποίμνας drive his flocks to pasture, E. Cyc. 36.

(νέμω),
1) zuteilen, zulegen, widmen ; χεῖρας, Aesch. Eum. 303, zw.; τοὺς ἀγῶνας τοῖς θεοῖς, Plat. Legg. VIII.828c ; Folgde : τὴν πατρίδα τοῖς Ἀχαιοῖς, Pol, 2.43.5 ; πρός τι, ib. 6. auch ἑαυτόν τινι, zu Jemandes Partei treten, 8.36, 7 ; auch ἑαυτὸν τῷ δικαίῳ, 6.10.9, Sp., τῇ ἀπωλείᾳ, dem Verderben weiden, Alciphr. 1.14 ; – med.; πρόσνειμαι δέ μοι χάριν βραχεῖαν, Soph. Trach. 1206 ; προσνείμασθαι τοῖσι θεοῖσιν τῶν ὀρνίθων ὃς ἂν ἁρμόζῃ καθ' ἕκαστον, Ar. Av. 563, οἱ δ' ἄλλοι προσνενέμησθε, ὥς τινας, Dem. 2.29, wie 13.20, ihr seid zugerechnet worden, u. öfter ; Sp., τοῖς παισί, Luc. patr. enc. 3.
2) ποίμνας, Herden herbeitreiben, Eur. Cycl. 36.