προσ·καθέζομαι, litt. être assis près de, d’où :
      1 camper près de, assiéger, dat. POL. 3, 98, 7 ; 8, 9, 6 ; acc. THC. 1, 26 ; abs. THC. 1, 11, etc. et 61 ; XÉN. Hell. 1, 5, 21, etc. ;
      2 être assidu à, persévérer dans, dat. DÉM. 14, 15.

fut. -εδοῦμαι D. 1.18, -εσθήσομαι f.l. in Aeschin. 3.167; aor. προσκαθεζόμην : — sit down before a town, besiege it, πόλιν Th. 1.26; πόλει Plb. 8.7.6, cf. 3.98.7; abs., Th. 1.134; πολιορκία π. ib. 11, cf. 61, X. HG 1.5.21, etc.
watch carefully, τοῖς πράγμασιν D. l.c.

bei sp. Schriftstellern des gemeinen Dialekts mit dem aor. pass. προσκαθεσθῆναι, att. nur aor. προσεκαθεζόμην (s. καθέζομαι), u. fut. προσκαθεδοῦμαι, – dabei sitzen, sich dabei niederlassen ; bes. vor einer Stadt lagern, προσκαθεζόμενοι καὶ αὐτοὶ τὴν Πύδναν ἐπολιόρκησαν Thuc. 1.61, u. öfter ; auch πολιορκίᾳ, 1.11 ; τὴν πόλιν, 1.26 ; Xen. Hell. 1.8.21 ; übertr., sich mit Etwas angelegentlich beschäftigen, τοῖς πράγμασι προσκαθεδεῖται καὶ προσεδρεύσει, Dem. 1.18 ; Folgde : τῇ πόλει, die Stadt belagern, Pol. 3.98.7, u. öfter, u. a.Sp.