ής, ές, qui incline vers, d’où fig. :
      1 doux, favorable, en parl. de choses, PD. P. 10, 99 ; THC. 6, 77, etc. ; en parl. de pers. PLUT. Phoc. 5 ; joint à ἡδύς, PLUT. Nic. 5, à εὔνους, PLUT. M. 708 c ;
      2 réconfortant, salutaire, PD. P. 3, 93 ; HPC. Acut. 387 ; DS. 17, 28 ; en parl. de lieux, agréable, DS. 3, 69 ; propre à, qui convient à, dat. HDT. 2, 94.

• Cp. προσηνέστερος, ARSTT. Physiogn. 5, 2 ; • Sup. προσηνέστατος, DS. 3, 68 ; 17, 28 ; PLUT. Phoc. 5.

➳ Dor. προσανής [ᾱ] PD. P. 3, 93 ; et ποτανής.

Étym. cf. ἀπηνής.

Dor. προσανής, ές, soft, gentle, Emp. 130, etc. ; ξενία Pi. P. 10.64; γλίσχρασμα λεῖον… καὶ π. Hp. Acut. 10; προσανέα πίνειν drink soothing draughts, Pi. P. 3.52, cf. Hp. Acut. 21; αἱ κατὰ σάρκα… προσηνεῖς κινήσεις Epicur. Fr. 411; τὰ προσηνέστατα βρωτὰ καὶ ποτά D.S. 17.28; τόπος ἐνδιατρῖψαι… προσηνέστατος most pleasant, Id. 3.69; τὰ ἀπήνεμα καὶ π. D.Chr. 6.33; π. ὁμιλίαι Plu. 2.46e; λεία καὶ π. κίνησις Ph. 1.322; π. τι λέγειν speak smooth things, Th. 6.77; φίλα καὶ π. Plu. 2.466d; τὸ μειλιχῶδες καὶ π. Cerc. 18 ii 10; τὸ π. τοῦ φθέγματος Luc. Rh. Pr. 12. c. dat., λύχνῳ π., i.e.
suitable, fit for burning, Hdt. 2.94. of persons, gentle, kind, οὐδ’ ἀστοῖσι π. Anacr. 15; π. ἐγένετο τῇ συγκλήτῳ IG 5(2).268.29 (Mantinea, i BC); τοῖς φίλοις οὐ π. οὐδὲ ἡδύς Plu. Nic. 5; εὔνους καὶ π. Id. 2.708c; προσηνέστερα… τὰς ψυχὰς τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων Arist. Phgn. 809a31; τῷ ἤθει προσηνέστατος Plu. Phoc. 5; π. τὸ βλέμμα Luc. Pisc. 13; also π. ὄψις Men. 584; τὸ π. αὐτοῦ the enticement of it, Epict. Ench. 34; irreg. Sup. προσηνότατος IPE 2.197.8 (ii AD). Adv. -νῶς gently, εἰς ὕπνον κατενεχθείς D.S. 2.57; π. λοῦσαι, ἐμβρέξαι, Plu. 2.55a, 74d; γῆρας π. φέρειν ib. 100d; διάγειν D.Chr. 32.53, cf. Plot. 2.1.7; Comp. -εστέρως, ἡ γεῦσις π. ἀποδέχεται τὰ λιτὰ τῶν ἐδεσμάτων Plb. 38.5.7. (Cf. ἀπηνής.)

ές, dor. προσανής, wie ἐνηής, mild, freundlich, wohlwollend, Pind. P. 10.64 ; φάρμακα, erquickend, P. 3.52 ; von Sachen, brauchbar, tauglich wozu, λύχνῳ προσηνές, gut für die Lampe, d.i. tauglich zum Brennen, Her. 2.94 ; προσηνές τι λέγειν, Thuc. 6.77 ; Sp., wie Plut. oft ; τῷ προσηνεῖ τοῦ φθέγματος, Luc. rhet.praec. 12.
• Adv., καὶ λείως, Luc. V.H. 2.2.

1. soft, gentle, kindly , [Pindar (Refs 5th c.BC)]; προσηνές τι λέγειν [Thucydides (Refs 5th c.BC)]
2. with dative, λύχνῳ προσηνές, i. e. suitable for burning, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)] (For derivation, see. ἀπηνής).
3. adverb -νῶς, [Theophrastus Philosophus (4th/3rd c.BC)] (ML)