προσ·δοκάω-ῶ, attendre, s’attendre à : τι, ESCHL. Pr. 1026 ; SOPH. Ph. 784, à qqe ch. ; τινα, EUR. Alc. 363, attendre qqn ; abs. AR. Th. 846, etc. ; avec l’inf. fut. HDT. 1, 42, etc. ; ESCHL. Pr. 930, etc. s’attendre à ce que, etc. ; avec l’inf. ao. avec ἄν, PLAT. Crat. 438 e, etc. ; ou sans ἄν, ESCHL. Ag. 674, penser qu’une chose peut arriver ; avec l’inf. prés. XÉN. An. 5, 9, 16 ; PLAT. Leg. 803 e, penser qu’une chose arrive ; au pass. τὸ προσδοκώμενον, EUR. fr. 554 Nauck ; LYS. 156, 7, ce à quoi l’on s’attend, ce qu’on espère ou ce qu’on craint.

➳ Ion. προσδοκέω, HDT. l. c., etc.

Ion. προσδοκέω (which is sts. found as f.l., e.g. in Plb. 23.7.3); fut. -ήσω ; aor. -εδόκησα ; pf. προσδεδόκηκα Memn. 45.3 : — expect, whether in hope or fear; mostly c. inf. fut., expect that one will do or that a thing will be, A. Pr. 930, 988, Hdt. 1.42, 7.156, 235, Pl. Lg. 699b, etc. ; c. inf. aor. and ἄν, that one would do or that a thing would be, Ar. Ra. 556, Pl. Cra. 438e, X. Lac. 1.3, etc. ; without ἄν, Μενέλεων… προσδόκα μολεῖν (= τὸ μολεῖν αὐτόν) expect his arrival, A. Ag. 675. c. inf. pres., think, suppose that one is doing or that a thing is, E. Alc. 1091, Pl. Lg. 803e, X. An. 6.1.16; c. inf. pf., think that a thing has been…, Pl. Plt. 275a. c. acc. rei, expect, look for a thing, A. Pr. 1026, S. Ph. 784, Ar. V. 56, Antipho 5.19, X. Eq. 8.14, etc. ; π. τινά expect, wait for a person, E. Alc. 363, X. HG 3.1.20, etc. ; σωτῆρας σφῶν π. Pl. Tht. 170b. abs., ἰλλὸς γεγένημαι προσδοκῶν from expectation, Ar. Th. 846; μηδεὶς… προσδοκησάτω ἄλλως (sc. τοῦτ’ ἔσεσθαι) Pl. Ap. 17c; πρᾶγμ’ ἔστ’ ἐπίπονον τὸ προσδοκᾶν Men. Kith. Fr. 7. Pass., τὸ προσδοκώμενον, opp. τὰ ἄελπτα, E. Fr. 550; τὸ π. ὑπὸ τῶν πολλῶν Pl. Lg. 966e, etc. ; ἐλπίδα τῶν δωρειῶν προσδοκᾶσθαι D. Ep. 2.5; θᾶσσον ἢ προσεδοκήθη Plu. 2.204d. Pass., also, ὁ Νικίου οἶκος προσεδοκᾶτο εἶναι… ἑκατὸν ταλάντων was supposed to be worth…, Lys. 19.47; προσεδοκᾶτο ἔχειν ib. 48.
hesitate, περί τινος J. BJ 7.8.4.

ion. -δοκέω (simpl. δοκεύω), erwarten, vermuten, fürchten und hoffen ; τοιοῦδε μόχθου τέρμα μή τι προσδόκα, Aesch. Prom. 1028 ; gew. mit dem inf. fut., εἰ προσδοκᾷς ἐμοῦ τι πευσεῖσθαι πάρα Prom. 990, καὶ προσδοκᾶν χρὴ δεσπόσειν Ζηνός τινα, 932 ; auch προσδόκα μολεῖν, Ag. 661 ; καὶ τί προσδοκῶ νέον, Soph. Phil. 773 ; μῶν τὴν θανοῦσαν ὠφελεῖν τι προσδοκᾷς, Eur. Alc. 1094, öfter ; Her. 7.156 ; ἆρ' οὐ προσδοκῶμεν εἶναί τινα ἄλλην τἑχνην, Plat. Soph. 234c ; σωτῆρας, Theaet. 170b ; auch pass., τὸ προσδοκώμενον ὑπὸ τῶν πολλῶν, Legg. XII.966e ; Isocr. 4.106 ; Sp., wie Pol. u. Plut., τὸ μέλλον πόρρωθεν Them. 3.

προσ-δοκάω, -ῶ
(the simple verb exists only in the forms δοκέω, -εύω) [in LXX: Psa.104:27 (שָׂבַר pi.), etc. ;]
to await, expect: Mat.24:50, Luk.3:15 12:46, Act.27:33 28:6; with accusative of person(s), Mat.11:3, Luk.1:21 7:19-20 8:40 Act.10:24; with accusative of thing(s), 2Pe.3:12-14; with accusative and inf., Act.28:6; with inf., Act.3:5.†
(AS)