προσ·δέω, lier ou attacher à : τί τινι, HDT. 6, 119 ; DS. 17, 41 ; τι πρός τι, HPC. Fract. 760 ; τι ἐπί τινι, HDT. 4, 195, attacher une chose à une autre ; avec un acc. seul, HDT. 2, 36.

προσ·δέω :
   I act. (seul. prés. ind. et inf.) avoir encore besoin de, gén. EUR. H.f. 90 ; d’ord. impers. προσδεῖ, besoin est : τινί τινος, THC. 3, 13 ; XÉN. An. 3, 2, 24, besoin est à qqn de qqe ch. ; avec l’inf. PLAT. Conv. 205 a, il faut encore, il est encore besoin de, etc. ;
   II Moy. προσδέομαι (f. δεήσομαι, ao. προσεδεήθην, etc.) :
      1 avoir encore besoin : τινος, THC. 1, 102, etc. ; XÉN. An. 5, 9, 24, etc. ; PLAT. Phil. 63 c, etc. de qqe ch. ; τινος εἴς τι, XÉN. Cyr. 6, 2, 39, d’une ch. en vue d’une autre ; τι, XÉN. Cyr. 1, 3, 17, avoir besoin de qqe autre ch. ; avec un inf. avoir encore besoin de, XÉN. Hell. 7, 4, 35 ;
      2 p. suite, demander ou solliciter encore : τινός τι, HDT. 6, 35 ; ou τινός τινος, HDT. 5, 40, qqe ch. de qqn ; τινος avec l’inf. HDT. 8, 40, qqn de faire qqe ch. ; avec une prop. inf. HDT. 1, 36 ; 6, 41, prier encore ou en outre que, etc. ;
   III pass. impers. προσδεῖται, besoin est, XÉN. Ages. 1, 5 ; PLAT. Demod. 384 b ; δοκεῖ σοι προμηθείας προσδεῖσθαι ὅπως, PLAT. 2 Alc. 188 b, il semble que tu aies besoin de prévoyance pour que, etc.

bind on or to, πρὸς ὕπερον τὸ ξύλον Hp. Fract. 13; αὐλίσκον πρὸς κύστιν Id. Nat. Puer. 17; χρυσαῖς σειραῖς τὸ τοῦ Ἀπόλλωνος ξόανον τῇ βάσει D.S. 17.41; — Med., σιδήριον ὀξὺ δησάμενος πρὸς τὸν δάκτυλον Hp. Morb. 2.28; — Pass., ἥμισυ ἀσκοῦ οἱ προσδέδεται Hdt. 6.119; κύνας προσδεδέσθαι νυκτερεύοντας Aen.Tact. 22.14; metaph, ἡδονῇ π. J. AJ 5.2.7. c. acc. only, attach, τοὺς κάλους Hdt. 2.36; ἐπ’ ἄκρῳ μυρσίνην Id. 4.195.

need besides, c. gen. rei, λύπης τι προσδεῖς ; E. HF 90; [τόπους] ποτιδέοντας βοαθείας SIG 569.7 (Halasarna, iii BC); to be deficient in, ἐὰν δέ του προσδέῃ τόδε τὸ ψήφισμα τῶν περὶ τὸν ἀπόστολον IG2². 1629.264, cf. Supp.Epigr. 3.674.18 (Rhodes, ii BC, ποτι-). mostly impers. προσδεῖ, there is still need of, c. gen. rei, ὡς ἐκκαυμάτων μή μοι μεταξὺ προσδεήσειεν S. Fr. 225; ναυτικὸν οὗπερ ὑμῖν μάλιστα προσδεῖ Th. 3.13, cf. 1.68, X. An. 5.6.1, IG2². 204.66; εἴ τινος ἔτι π. τῇ συγκράσει Pl. Phlb. 64b; προσδεῖν ἔφη πρὸς τὸν μισθόν that there was wanting something to make it up, Lys. 19.22; τὸ ἐπίλοιπον, οὗ προσέδει εἰς τὰς εἴκοσι μνᾶς D. 59.31; c. inf., οὐκέτι προσδεῖ ἐρέσθαι Pl. Smp. 205a; distd. from ἐνδεῖ, D. 1.19. more freq. in Med. προσδέομαι, Dor. ποτιδεύομαι Theoc. 5.63; fut. -δεήσομαι ; aor. -εδεήθην : — to be in want of, stand in need of besides, τινος Th. 1.102, 2.41, Lys. 19.21, X. HG 7.4.2; ἔτι ταῦτα μαντείας δεῖται ; Aeschin. 1.76, cf. Pl. Phlb. 63c, etc. ; with neut. Adj., ἢν… τι προσδέωμαι if I be at all in want, X. Cyr. 1.3.17; with inf. added, τοῦ ἱεροῦ προεστάναι οὐδὲν π. Id. HG 7.4.35; desire much, τινος Id. An. 5.9.24. rarely impers., Pl. Demod. 384b, Alc. 2. 138b, X. Ages. 1.5, IG2². 380.11.
beg or ask of another, τί τινος Hdt. 6.35; οὐδὲν τῶν ἐκεῖνος ἡμέων προσεδέετο (i.e. οὐδὲν τούτων ἃ…) Id. 8.144, cf. 3.75; rarely in this sense c. gen. rei, γυναικὸς οὐ προσδεόμεθά σευ τῆς ἐξέσιος Id. 5.40; c. gen. pers. et inf., Id. 1.36, 8.40; προσδέονται Ἀθηναίων συμπράττειν IG2². 1.46; without gen., π. λύσαντας… ἀποπλέειν Hdt. 6.41; abs., προσδεηθήσεται LXX Si. 13.3 (s.v.l.).
permit, ὁ καιρὸς οὐδεμιᾶς ὑπερβολῆς προσδεῖται PPetr. 2 p. 119 (iii BC).

(δέω¹), dazu anbinden, zubinden ; προσδέδεται Her. 6.119 ; Sp., wie Luc. Asin. 38 ; Plut. Pericl. 28.

προσ-δέομαι
[in LXX: Pro.12:9 חָסֵר חָסֵר Sir.6:1-37 * ;]
to want further, need in addition: Act.17:25.†
(AS)