προσ·αράσσω, att. -άττω [ᾰρ] heurter contre : τινὶ τὰς θύρας, LUC. D. mer. 15, 2, ou εἰς τὸ μέτωπον τὴν θύραν, LUC. Nav. 22, jeter la porte à la figure de qqn ; ναῦς πρ. σκοπέλοις, ou πρὸς τὴν ἄκραν, DC. 48, 47, heurter des navires contre des écueils, contre le promontoire ; au pass. se heurter contre, dat. EL. N.A. 12, 21 ; πρός et le dat. ALCIPHR. 1, 1.

Att. προσαράττω, dash against, τὰ ὑπομάζια τῇ γῇ D.S. 34/5.2.12; πέτρᾳ τὴν κεφαλήν J. AJ 14.13.10; π. τινὶ τὰς θύρας, εἰς τὸ μέτωπον τὴν θύραν, slam the door in one΄s face, Luc. DMeretr. 15.2, Nav. 22; esp. of shipwreck, π. ναῦς σκοπέλοις Plu. Marc.. 15; τὸ σκάφος τῷ αἰγιαλῷ Luc. VH 2.47; ναῦς πρὸς τὴν ἄκραν D.C. 48.47; π. τὰς ναῦς wreck them, Philostr. VA 4.32; shatter, τὸν οὐρανόν Iamb. Myst. 6.5; — Pass., to be dashed against, αἱμασιαῖς Ph. 2.123; τῷ λιθοστρώτῳ J. BJ 6.3.2; τῇ γῇ Ael. NA 12.21; ταῖς πέτραις Alciphr. 1.1; also intr. in Act., ἡ τοῦ ποταμοῦ ῥύσις τοῖς ὄχθοις π. D.S. 5.27.

att. -ττω, daranschlagen, -stoßen, -werfen, ναῦς σκοπέλοις, Plut. Marcell. 15 ; ναῦν πρὸς ἄκραν DC. 48.47, u. Sp.; πρ. τινὶ τὰς θύρας, Einem die Tür vor der Nase zuschmeißen, Luc. D.Merc. 15.2, vgl. nav. 22.