προσ·ανατείνω, élever vers, avec εἰς et l’acc. CLÉM. 854 ;

Moy. :
      1 intr. s’emporter, se répandre en menaces contre, dat. POL. 18, 36, 9 ;
      2 tr. lancer comme menace, acc. POL. 26, 3, 13.

strain tight beside, ἱστίον [καρχησίῳ] Sch. Pi. N. 5.94; — Med., hold out by way of threat, τὸν Ῥωμαίων φόβον Plb. 24.10.13; abs., threaten, τινι Id. 18.53.9; so in aor.1 Pass., βραχέα ταθείς Id. 5.87.4.
lift up, τὴν δεξιάν, τὼ χεῖρε, Aristaenet. 1.15, 2.2. τῇ ὥρᾳ π.
prolong the time, be later, Plb. 11.22.3. Pass., extend along, Sor. 1.7 cod.

(τείνω), daneben in die Höhe strecken. – Med., Einem noch dazu drohen, τινί, Pol. 18.36.9, der aber auch vollständig sagt προσανατεινόμενος αὐτοῖς τὸν ἀπὸ Ῥωμαίων φόβον, 26.3.13 ; a.Sp., vgl. Suid.