[ᾰ] adresser la parole à, d’où :
      1 parler à, dire à : τινὰ χαίρειν, PLAT. Leg. 771 a, etc., litt. dire à qqn de se réjouir, càd. saluer qqn ; p. suite, abs. saluer, acc. HDT. 1, 134 ; 2, 80 ; PLAT. Leg. 823 d, etc. ; au pass. THC. 6, 16 ; en parl. de salutations par lettres, PLAT. Ep. 315 b ;
      2 appeler de tel ou tel nom : τὸν Ἀγαμέμνονα πρ. ποιμένα λαῶν, XÉN. Mem. 3, 2, 1, appeler Agamemnon un pasteur de peuples ; τινὰ ὀνόματι, PLAT. Pol. 291 e, appeler qqn par son nom ; particul. appeler d’un titre : βασιλέα πρ. τινά, PLUT. Æmil. 8, saluer qqn du titre de roi ; τοῦτο τοὔνομα πρ. σφᾶς αὐτούς, POL. 1, 8, 1, s’appeler eux-mêmes de ce nom ; avec une prop. inf. : τι ἀγαθὸν εἶναι, PLAT. Phil. 13 b, dire qu’une chose mérite le nom de bien ;
      3 p. suite, attribuer, assigner : τινί τι, PLAT. Theæt. 147 d, qqe ch. à qqn ;
      4 abs. mentionner, acc. PLAT. Leg. 719 e.

Att. aor. being προσεῖπον, fut. and pf. προσερῶ, προσείρηκα (but προσαγορεῦσαι occurs in X. Mem. 3.2.1, προσαγορεύσομεν Pl. Tht. 147e), aor. Pass. προσερρήθην (but προσηγορεύθην A. Pr. 834, Anaxil. 21.4, Philem. 101.6); coupled with προσείποις, προσρητέον in Pl. Tht. 152d, 182d sq. : — address, greet, ἀλλήλους Hdt. 1.134, 2.80; δυστυχοῦντες οὐ προσαγορευόμεθα in misfortune we are not spoken to, Th. 6.16; π. τοὺς νέους δι’ εὐχῆς Pl. Lg. 823d; πόρρωθεν π. Thphr. Char. 5.2; ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς τοὺς φίλους π. Pl. Ep. 315b.
c. dupl. acc., address or greet as so and so, Δίκαν δέ νιν προσαγορεύομεν βροτοί A. Ch. 950 (lyr.); τὸν αὐτὸν πατέρα π. X. Cyr. 8.7.14; βασιλέα π. τινά Plu. Aem. 8; — Pass., ὑφ’ ὧν προσηγορεύθης ἡ Διὸς δάμαρ A. Pr. 834; -αγορευθεὶς αὐτοκράτωρ, Lat. imperator consalutatus, Plu. Pomp. 8, etc. simply, call by name, call so and so, τὸν Ἀγαμέμνονα π. ποιμένα λαῶν X. Mem. 3.2.1; τί τὴν πόλιν προσαγορεύεις· Pl. R. 428d, cf. Grg. 474e, Sph. 216c, Lycurg. 26; π. τινὰ ὀνόματι Antipho 6.40, cf. Pl. Plt. 291e, Tht. 147e, etc. ; ὀνομαστὶ π. X. Cyr. 5.3.47; τοῦτο τοὔνομα π. σφᾶς αὐτούς Plb. 1.8.1; — Pass., to be called, Hecat. 129J., etc. ; π. ἑταίρα Anaxil. l.c. ; λίθος Philem. l.c. ; freq. in Pl., R. 597e, Phlb. 54a; τῷ τοῦ ὅλου ὀνόματι, ἑνὶ ὀν. π., Id. Smp. 205c, Sph. 219b, etc. c. inf., πάσας ἡδονὰς ἀγαθὸν εἶναι προσαγορεύεις Id. Phlb. 13b, cf. Prt. 325a; π. τινὰ χαίρειν bid one hail or farewell, Ar. Pl. 323, Pl. Lg. 771a; also μετὰ τοῦ χαίρειν π. τινά Plu. Phoc. 17.
appeal to, in argument, τὰ τῶν θηρίων ἤθη dub. in Plu. 2.493c.

1) anreden, anrufen, u. nach den VLL wie B.A. 14 bes. = ἀσπάζεσθαι, begrüßen ; Δίκην δέ νιν προσαγορεύομεν, Aesch. Ch. 938 ; ὑφ' ὧν προσηγορεύθης ἡ Διὸς κλεινὴ δάμαρ μέλλουσ' ἔσεσθαι, Prom. 834, du wurdest als die künftige Gemahlin begrüßt ; Ar. Plut. 323 ; Her. 1.134 ; ὥσπερ δυστυχοῦντες οὐ προσαγορευόμεθα, Thuc. 6.16 ; Plat. Charmid. 164e u. A.
2) benennen, nennen ; οὐκοῦν καὶ τἄλλα πάντα καλὰ προσαγορεύεις, Plat. Gorg. 474e ; τοὺς φιλοσόφους τοιούτους, so nenne ich die Philosophen, Soph. 216c ; πολλοῖς ὀνόμασι ταὐτὸν τοῦτο ἑκάστοτε προσαγορεύομεν, 251a, u. öfter ; auch pass., sowohl ἑνὶ προσαγορεύεσθαι ὀνόματι, 219b, als οὐκ ἀναγκαῖον αὐτῷ προσαγορεύεσθαι τοὔνομα, Polit. 259a (vgl. noch πάσας ἡδονὰς ἀγαθὸν εἶναι προσαγορεύεις, Phil. 13c, u. Schäfer zu Dion.Hal. C.V. p. 141); τοῦτό σε πρ., so nenne ich dich, Xen. Cyr. 7.2.9 ; Folgde : auch τινί τι, Einem Etwas zusprechen, beilegen, Plat. Theaet. 147d u. Folgde ; τοῦτο τοὔνομα προσηγόρευσαν σφᾶς αὐτούς, Pol. 1.8.1.

προσ-αγορεύω
[in LXX: Deu.23:6 (7) (דָּרַשׁ), ?Est.10:11 (יָדָה hith.), Wis.14:22, 1Ma.14:40, 2Ma.1:36 2Mac 4:7 2Mac 10:9 2Mac 14:37 * ;]
to address, greet, salute; hence, to call by name, address, style: with dupl. accusative, pass., Heb.5:10.†
(AS)