προσ·ίζω (seul. prés. et impf.) être assis près de, se tenir auprès de, avec l’acc. ESCHL. Suppl. 189 ; EUR. Hec. 935 ; avec πρός et l’acc. ARSTT. H.A. 8, 11, 2, ou περί et l’acc. PLAT. Rsp. 564 d ; ἐν et le dat. TH. C.P. 5, 11, 3 ; fig. EUR. fr. inc. 902, 9 Nauck.

c. acc., come and sit near, πάγον, of suppliants, A. Supp. 189; Ἄρτεμιν E. Hec. 935 (lyr.); also π. περὶ τὰ βήματα Pl. R. 564d; settle, ἡ μέλιττα πρὸς οὐδὲν π. σαπρόν Arist. HA 596b15; ἐν τοῖς ἄνθεσιν Thphr. CP 5.10.3; adhere to, Dsc. 5.95. metaph, cleave to, μελέτημα π. τινί E. Fr. 910.9 (anap.); συγγνώμονα ἀλλήλοισι γινώσκει πρὸς ὃ προσίζει· προσίζει γὰρ τὸ σύμφορον τῷ συμφόρῳ Hp. Vict. 1.6; ἡ προσίζουσα αἰτίη the inherent cause, Aret. SD 1.7.

(ἵζω), dabei sitzen, übh. = προσιζάνω ; πάγον, am Hügel, Aesch. Suppl. 186 ; σεμνὰν προσίζουσ' Ἄρτεμιν, Eur. Hec. 935 ; περὶ τὰ βήματα προσῖζον, Plat. Rep. VIII.564c ; Sp., wie Theophr.