προ·πορεύω, envoyer devant, EL. N.A. 10, 22 ;

Moy. :
      1 avancer, marcher en avant, XÉN. Cyr. 4, 2, 23 ; POL. 3, 52, 8 ; en parl. de l’avant-garde d’une troupe, POL. 2, 27, 2 ; en parl. d’une servante, ATH. 267 c ; p. ext. couler, s’écouler, en parl. d’une rivière, SPT. Gen. 2, 14 ;
      2 marcher devant, gén. ARSTT. Mir. 137 ; abs. POL. 1, 80, 8, etc.

cause to go before, Ael. NA 10.22; — Pass., with aor. Med., go before, Aen.Tact. 23.10, etc. ; π. τινός Arist. Mir. 844b5, Act. Ap. 7.40; πρὸ προσώπου τινός LXX Ex. 32.34, Ev. Luc. 1.76; πρὸ τοῦ στρατοῦ Arr. An. 5.15.1; π. ἐπὶ δὔ ἡμέραις Plb. 3.52.8; οἱ προπορευόμενοι the van, Id. 2.27.2, etc. ; ἡ προπορευομένη, = πρόπολος, Seleuc. ap. Ath. 6.267c; of a river, flow onward, LXX Ge. 2.14 (v.l.).
come forward, Plb. 1.80.8, etc.
to be promoted, advance, πρὸς τὴν στρατηγίαν Id. 28.6.9, cf. 2.4.2.

vorweg, voran schicken, Ael. H.A. 10.22 ; – gew. dep. pass., vorangehen, marschieren, Xen. Cyr. 4.2.23 ; τινός, vor Einem, Pol. 18.2.5 u. öfter ; aber προπορεύεσθαι πρὸς τὴν ἀρχήν, 2.4.2, ist »sich um ein Amt bewerben«, und soll vielleicht προσπορεύεσθαι heißen. – Auch τινά, zuvorkommen, einholen, übertreffen.

προ-πορεύω
[in LXX chiefly for הָלַךְ, also for עָבַר, etc. ;]
to make to go before. Pass. and mid., to go before: Luk.1:76, Act.7:40' (LXX) ,†
(AS)