προ·καταγιγνώσκω (f. -καταγνώσομαι, ao.2 -κατέγνων, etc.) :
      1 condamner d’avance, AR. Vesp. 919 ; τινός, DÉM. 586, 23, etc. qqn ; avec double rég. : θάνατόν τινος, DS. 18, 60, rendre d’avance une sentence de mort contre qqn ;
      2 se prononcer d’avance (par la pensée) contre qqn ; φόνον τινός, ANT. 139, 30, condamner d’avance qqn pour meurtre ; τινὸς ἄδικόν τι, ANT. 129, 40 ; ou ἀδικίαν, LYS. 152, 40, juger d’avance une faute commise par qqn, préjuger la culpabilité de qqn ; avec une prop. inf. THC. 3, 53.

vote against beforehand, condemn by a prejudgement, τινος D. 21.227, Plb. 21.42.2, etc. ; μὴ προκαταγίγνωσκ’…, πρὶν ἄν γ’ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων Ar. V. 919; μὴ προκατεγνωκέναι μηδέν not to prejudge in any point, D. 18.2; generally, condemn, disapprove of in advance, Gal. 12.260. c. inf., π. ἡμῶν… ἥσσους εἶναι prejudge us and say we are…, Th. 3.53; σφῶν αὐτῶν π. ἀδικεῖν Lys. 20.21; π. ἀδικεῖν (without τινος) And. 1.3; also π. ὡς ἀδικῶ Aeschin. 2.7. π. τινὸς φόνον give a verdict of murder against one beforehand, Antipho 5.85; π. τινῶν ἄδικόν τι ib. 4; ἀδικίαν τινός Lys. 19.10. π. θανατόν τινος pass sentence of death on before, D.S. 18.60; τὴν τιμωρίαν αὐτὸς σαυτοῦ π. D.C. 46.11.

(γιγνώσκω), vorher verurteilen od. verdammen, Ar. Vesp. 919 ; τινός ; übh. durch ein vorausgefälltes Urteil verdammen, vorher seine Meinung zum Nachteil Jemandes aussprechen, ὑμῶν ἄδικόν τι, Antiph. 5.4 ; τινὸς φόνον, ib. 85, wie ἀδικίαν τινός Lys. 19.10 ; προκαταγνόντες ἡμῶν τὰς ἀρετὰς ἥσσους εἶναι, Thuc. 3.53 ; Dem. 21.227 u. A., wie Pol. 22.25.2 ; προκαταγνωστέον, Clem.Al.