προ·κατάρχω :
   I intr.
      1 t. de gr. être le primitif ou la racine d’un mot, DYSC. Synt. 242, 22 ;
      2 t. de philos. προκατάρξαν αἴτιον, DIOSC. Ther. proœm. p. 420, cause première ;
   II commencer le premier, prendre l’initiative de, gén. DC. 50, 2, etc. ;

Moy. :
   I intr.
      1 accomplir les formalités préliminaires ou prendre les dispositions premières : δίκης, POL. entamer un procès ;
      2 commencer le premier, prendre l’initiative de, gén. DH. 7, 72 ; DC. 58, 1 ; abs. commencer les hostilités, POL. 3, 31, 5 ;
   II tr. πρ. τινὶ τῶν ἱερῶν, THC. 1, 25, servir à qqn la première ou la meilleure part de la victime dans un sacrifice.

beging first, ἡ προκατάρχουσα χάρις Ph. 1.487; ἡ προκατάρξασα διάθεσις A.D. Synt. 244.9; π. μιαιφονίας D.S. 38.6; χάριτος A.D. Pron. 40.10. of causes (cf. προκαταρκτικός), τῶν αἰτίων τινὰ μέν ἐστι τὰ προκατάρξαντα Dsc. Ther. Praef., cf. Sor. 2.17, Gal. 9.1; c. gen., τῆς σωματικῆς ἁπάσης κινήσεως π. Dam. Pr. 284; προκατάρχοντος αὐτῆς τῆς εἱμαρμένης εἱμαρμένου Plu. 2.574d, cf. Iamb. Myst. 1.7.
begin a thing before others, τοῦ πολέμου D.S. 2.18, D.C. 50.2; — Med., π. [ὀρχήσεως] D.H. 7.72; μάχης, εὐποιΐας, J. AJ 1.20.2, 7.15.1; ἔχθρας D.C. Fr. 40.4; π. τοῦ… σώματος τὸ στυγνὸν σκότος Corp.Herm. 1.20 (-έρχεται codd.); abs., begin hostilities, Plb. 3.31.5, D.C. 41.59, Heliod. in EN 104.9. Med., = litem contestor, Gloss. προκατάρχεσθαί τινι τῶν ἱερῶν serve one with the first or the best portion of the victim at sacrifices (one of the privileges of the citizens of the mother-city in their colonies), Th. 1.25, cf. App. BC 1.110.

zuvor od. zuerst anfangen ; Plut. Fat. 10 ; πολέμου, DC. 50.2 ; häufiger im med., τῆς δίκης, die Klage anfangen ; den Krieg von selbst anfangen, Pol. 3.31.5 ; λοιδορίας, DC. 58.1. – Aber οὔτε Κορινθίῳ ἀνδρὶ προκαταρχόμενοι τῶν ἱερῶν ist = bei Zerlegung des Opfertieres die Erstlinge des Opfers ihm zuteilen, damit er sie verbrenne, Thuc. 1.25, vgl. κατάρχομαι.