προ·θύω :
      1 sacrifier auparavant : τινί, PLUT. Lyc. 21, à qqn ; τινὶ πρό τινος, PLAT. Crat. 401 d, à une divinité avant toute autre ;
      2 sacrifier pour : τινός, EUR. Ion 805 ; ou ὑπέρ τινος, EUR. Suppl. 29, sacrifier pour qqn ;

Moy. sacrifier auparavant, LUC. Tox. 50 ; HLD. 9, 24.

➳ Fut. προθύσω, EUR. Ion 805 ; προθύσομαι, AR. Th. 38.

Étym. P. la quantité, v. θύω¹.

fut. -θύσω E. Ion 805, SIG 548.11 (Delph., iii BC), Berl.Sitzb. 1927.160 (Cyrene), -θύσομαι Ar. Th. 38 : — sacrifice or offer first, πρὸ πάντων θεῶν τῇ Ἑστίᾳ πρώτῃ Pl. Cra. 401d; π. καὶ προμαντεύεσθαι Michel 995 D 40 (Delph., iv BC); act as προθύτης, SIG l.c. ; c. acc., τὴν θυγατέρα Plu. 2.310d; — more freq. in Med., π. τῷ διὶ τὰ πέμματα take care that they are offered, CIG 3599.24 (Assos); προεθύετο ταῖς Μούσαις ὁ βασιλεύς Plu. Lyc. 21, cf. IG4²(1).121.42 (Epid., iv BC), 2.1651; metaph, to have a person sacrificed or slaughtered before, J. BJ 1.19.3, Luc. Tox. 50, Charito 7.3, Hld. 9.24.
sacrifice for or in behalf of, παιδός E. Ion 805; ὑπὲρ χθονὸς ἀρότου Id. Supp. 29. (Both senses in Ar. Th. 38.)

(θύω), vorher od. vorläufig opfern ; προθυσόμενος τῆς ποιήσεως Ar. Thesm. 38 ; πρὸ πάντων θεῶν τῇ Ἑστίᾳ πρώτῃ προθύειν Plat. Crat. 401d ; προεθύετο ταῖς μούσαις Plut. Lycurg. 21 ; für Einen opfern, παιδὸς προθύσων ξένια καὶ γενέθλια Eur. Ion. 805 ; ὑπὲρ χθονός Suppl. 29.