προ·εῖπον (inf. προειπεῖν) servant d’ao. à προαγορεύω :
   I dire d’avance, d’où : annoncer, déclarer : τί τινι, XÉN. Cyr. 1, 6, 18, etc. qqe ch. à qqn ; πόλεμόν τινι, HDT. 7, 9, 2, etc. déclarer une guerre ;
   II p. suite :
      1 prescrire, enjoindre, ordonner : τινί τι, HDT. 1, 156 ; 7, 116, qqe ch. à qqn ; τινι avec l’inf. HDT. 1, 21, 155, etc. ; SOPH. O.R. 351 ; τινι ὅτι ou ὡς, PLAT. Crat. 401 a, HDT. 3, 61, etc. à qqn de faire qqe ch. ; avec une prop. inf. ordonner que, etc. THC. 4, 26 ; τινι μή, avec l’inf. PLAT. Rsp. 551 b, à qqn de ne pas, défendre à qqn de, etc. ; particul. interdire l’accès des lieux sacrés ou publics, ORAT. ;
      2 assigner : τινί τινος, DÉM. 1348, 12, etc. qqn pour qqe ch.

Étym. v. προερῶ et προαγορεύω.

(also προεῖπα Plb. 3.114.8), aor. with no pres. in use, προλέγω and προαγορεύω being used, part. προειπών, inf. προειπεῖν : — foretell, Pl. Euthphr. 3c, al., Gal. 14.601; premise, τοῦτο προειπόντα ἐπειπεῖν τὰ ἔμπροσθεν Arist. Rh. 1394b31.
proclaim or declare publicly, ἀλλήλοισι πόλεμον π. Hdt. 7.9. β’ ; ξεινίην τοῖσι Ἀκανθίοισι π. Id. 7.116; ἀγῶνας ἑκάστοις X. Cyr. 1.6.18; νικητήρια ταῖς τάξεσι ib. 2.1.24; θάνατον αὐτῷ π. μὴ πράξαντι ταῦτα Pl. Lg. 698c; π. τινὶ φόνου make proclamation of murder against him, D. 59.9, cf. Lex ap. eund. 43.57; π. τοῖς θεοῖς ὅτι… Pl. Cra. 401a; ὀνυμάξει αὐτὸν προειπὼν τρῖς ἁμέρας giving notice of three days (within which he must answer the call), Berl.Sitzb. 1927.167 (Cyrene); ἐν ἡμέραις πέντε ἀφ’ ἧς ἂν ἀλλήλοις προείπωσιν BGU 1050.27 (i AD). c. inf., order or command before, πρό οἱ εἴπομεν…, μήτ’ αὐτὸν κτείνειν Od. 1.37, cf. Hdt. 1.21, 155, 7.12, S. OT 351; οἱ νόμοι προεῖπον αὐτῷ μὴ δημηγορεῖν Aeschin. 1.3; π. τοῖς καδεσταῖς ἀλλύεθθαι Leg. Gort. 2.28; c. acc. et inf., π. σῖτον ἐσάγειν τὸν βουλόμενον Th. 4.26; π. αὐτῷ δήσειν threatened him that…, And. 4.17.
enjoin, c. acc., π. Λυδοῖσι τὰ ὁ κροῖσος ὑπετίθετο Hdt. 1.156.

inf. προειπεῖν (s. εἶπον u. vgl. προαγορεύω, προερῶ), voraussagen ; in tmesi, ἐπεὶ πρό οἱ εἴπομεν, Od. 1.37 ; τῷ κηρύγματι, ᾡπερ προεῖπας ἐμμένειν, Soph. O.R. 351, wo die mss. προσεῖπας lesen ; – heraussagen, bekannt machen, πόλεμον, Krieg ankündigen, ξενίην τινί, Her. 7.116 ; c. inf., 1.21, 6.137 ; θάνατον αὐτῷ προειπὼν μὴ πράξαντι ταῦτα, Plat. Legg. III.698c ; προειπόντες ἀρχῶν μὴ μετέχειν, Rep. VIII.551b ; Xen. Cyr. 1.6.18 u. öfter ; προεῖπεν αὐτῷ ἐπὶ Παλλαδίῳ φόνου, Dem. 59.9, anklagen ; – bevorworten, τοσοῦτόν μοι προειρήσθω, Isocr. 4.14 ; Sp., προειπεῖν ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος, Pol. 6.3.2 ; Plut.