ας (ἡ) :
   I premier siège, première place, HDT. 4, 88 ; 6, 57 ;
   II p. suite :
      1 place du proèdre dans l’assemblée, DIN. 106, 34 ; d’où fonction et dignité de proèdre, ARSTT. Pol. 4, 4, 26, etc. ;
      2 droit de préséance, particul. droit de siéger dans les jeux, au théâtre, dans les assemblées, sur les premiers bancs, HDT. 1, 54 ; 9, 73 ; XÉN. Vect. 3, 4 ; PLAT. Leg. 881 b ; DÉM. 256, 7 (décr.), etc. ; p. ext. préséance, en gén. PLUT. M. 535 b, etc. ; au plur. ARSTT. Rhet. 1, 5, 9, etc. ;
      3 dignité épiscopale, NAZ. 1, 1248 Migne.

➳ [ῑ] XÉNOPHAN. (ATH. 414 a). Ion. -ίη, HDT. ll. cc.

Étym. πρόεδρος.

Ion. -ίη, ἡ, privilege of the front seats at public games, in theatres, in the public assemblies, bestowed as an honour on distinguished foreigners, ἀτελείη καὶ π. Hdt. 1.54, 9.73, cf. Ar. Th. 834, X. Vect. 3.4 (pl.), Decr. Byz. ap. D. 18.91; προεδρίην [ι] ἐν ἀγῶσιν ἄροιτο Xenoph. 2.7; on ambassadors, Aeschin. 3.76; on citizens who had deserved well of their country, and (sometimes) on their descendants, Ar. Eq. 575, 702; freq. in Inscrr., π. ἐν τῷ θεάτρῳ IG2². 1214.19, cf. SIG 1003.13 (Priene, ii BC), etc. ; π. τῶν ἀγώνων Pl. Lg. 881b; προεδρίαι ἐν ταῖς πανηγύρεσι ib. 946e; hence, generally, authority, εἰσὶν ἐν π. Arist. Pol. 1292a9; precedence, place, π. ἀπονέμεσθαί τινι Hdn. 1.8.4; ἐκστῆναι τῆς π. Plu. 2.535b; in pl., Arist. Rh. 1361a35; metaph, τὸν αὐλὸν εἰς τιμὴν καὶ π. ἄγοντες Plu. Pel. 19; προεδρίας ἐτυγχάνομεν we received attention, respectful treatment, PSI 4.380.3 (iii BC), cf. Sammelb. 5942.12 (iii BC); later, care, τῶν πραγμάτων πολλῆς π. δεομένων BGU 747 i 15 (ii AD); π. τῆς κοιλίης Aret. CD 1.3. in concrete sense, front seat, Δαρεῖον ἐν π. κατήμενον on a chair of state, Hdt. 4.88; ἐν τοῖσι ἀγῶσι π. ἐξαιρέτους Id. 6.57; ἐς τὴν π. πᾶς ἀνὴρ ὠστίζεται Ar. Ach. 42; esp., at Athens, seats of the πρυτάνεις in the Ecclesia, ἡ π. τῶν πρυτάνεων Din. 2.13.

ἡ, Sitz od. Würde des πρόεδρος, der Vorsitz im Rate, bei Versammlungen u. dgl.; Ar. Ach. 42, Eq. 573, Thesm. 834 ; Her. 1.54, 9.73 ; – auch bes. das Recht, auf den vordersten Bänken im Theater zu sitzen, eine Ehre, die in Athen um das Vaterland wohl verdienten Männern, zuweilen auch ihren Nachkommen erteilt wurde, vgl. Plat. Legg. XII.946e, τοῖς ἀριστείων ἠξιωμένοις προεδρίαι τ' ἐν ταῖς πανηγύρεσι πάσαις ἔστωσαν, u. IX.881b ; der vorderste Sitz selbst, Her. 4.88, u. im plur., 6.57 ; προεδρίαν ἐν τοῖς ἀγῶσι διδόναι, Dem. 18.91 ; Sp., wie Hdn. 1.8.9.
[Bei Xenophan. in Ath. X.414a ist ι lang, also wohl προεδρεία zu schreiben.]