προ·ϐέϐουλα, pf. de l’inus. *προϐούλομαι :
      1 préférer : τινά τινος, IL. 1, 113 ; ION fr. 14 ; ANTH. 9, 445, une personne à une autre ;
      2 vouloir de préférence, vouloir, COL. 199, etc.

Étym. π. βούλομαι.

isolated poet. pf. 2 (προβούλομαι does not occur), prefer one to another, τινά τινος Il. 1.113, Q.S. 13.347; θάνατον δουλοσύνας Ion Lyr. 16; c. inf., AP 9.445 (Jul. Aegypt.); abs., make plans, Coluth. 199.

einzeln stehendes poet. perf. von προβούλομαι, welches im praes. aber nicht vorkommt, lieber wollen, vorziehen, τινά τινος, Einen einem Andern, Il. 1.113 u. sp.D., wie Iul. Aeg. 39 (IX.445) die es auch mit dem simplex gleichbedeutend brauchen, Nonn. D. 10.113 ; Coluth. 199.