ής, ές [ᾰ]
      1 qui est en pente (terrain) IL. 21, 262 ; p. suite, qui se précipite (eau) A.RH. 3, 73 ;
      2 fig. qui se jette en avant, d’où résolu, SPT. Sir. 30, 8 ; téméraire, entreprenant, LYSIS (JAMBL. V. Pyth. 77).

Étym. προάλλομαι.

ές, sloping, χῶρος Il. 21.262; π. ὕδωρ the rushing water, A.R. 3.73 (πρόαλες Cypr., Arc., Lac., acc. to Parmenio ap. Sch. Gen. Il. l.c. ; expld. by Ptol.Ascal. ἀφ’ οὗ ἀλὲς καὶ ἄθρουν καταφέρεσθαι δύναται τὸ ὕδωρ, ibid.). metaph, = προπετής, πρόχειρος (Hsch.), heedless, ἀκουσταί Lysis ap. Iamb. VP 17.77; wilful, LXX Si. 30.8; rash, A.D. Pron. 21.23, Adv. 165.11. Adv. Comp., πλησιάζειν τῇ γῇ προαλέστερον, of dolphins, rather rashly, Str. 12.3.19; προαλῶς is censured by Phryn. 221.

ές (ἅλλομαι), vorsprüngig, vornüberhangend, abschüssig, steil ; χῶρος, Il. 21.262 ; ὕδωρ προαλές, das herabschießende Wasser, Ap.Rh. 3.73 ; übertr., bereit wozu, Sp.; vorschnell, im Sprechen, Iambl. Pythag. 17 ; übh. voreilig, Strab. 12.3.19 im Kompar. – Das
• adv. προαλῶς tadeln Phryn. p. 245 u. Thom.Mag.

1. springing forward , i. e. overhanging, abrupt , [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]
2. metaphorically = προπετής:—; comparative adverb, προαλέστερον more eagerly , [Strabo Geographus (Refs 1st c.BC)] (ML)