ῆς (ἡ) [ᾰ] action de pousser en avant, de promouvoir (en honneurs, en puissance, etc.) POSIDON. (ATH. 212 a) ; POL. 6, 8, 4, etc. ; JOS. A.J. 15, 1, 1 ; d’où profit, intérêt : ἐκ προαγωγῆς φίλος, DÉM. 678, 19, ami de circonstance, propr. selon le profit.

Étym. προάγω.

ἡ, leading on, promotion, Posidon. 36J., Arch.Pap. 6.18; rank, eminence, Plb. 6.8.4 (pl.), 15.34.5; ἡ χιλιάρχων τάξις καὶ π. D.S. 18.48; προαγωγῆς τυχεῖν ἐν τῇ αὐλῇ Arr. Epict. 4.13.14, cf. Plu. 2.466c (pl.), Cat.Cod.Astr. 2.198 (pl.); ἐν π. τινὰ ποιεῖσθαι promote him, J. AJ 15.1.1; metaph, ὁ θεωρητικὸς βίος π. ἀγῶνος τελειοτέρου Ph. 1.551, cf. 2.42.
progress, prosperity, OGI 223.9 (Erythrae, iii BC).
preference, Stoic. 3.35.

ἡ, Fortführung, Beförderung zu Ehrenstellen ; Pol. 6.8.4, 15.37.5 u. öfter, wie Plut. u. a.Sp.; – ἐκ προαγωγῆς φίλος, nach Umständen, der, wie es die Gelegenheit gibt, bald Freund, bald Feind ist, Dem. 23.174, wo er selbst hinzusetzt ὅπως ἂν ὑμᾶς δύνασθαι νομίσῃ, οὕτω πρὸς ὑμᾶς εὐνοίας ἔχοντα ; Harp. erkl. ἀντὶ τοῦ πρὸς ἀνάγκην καὶ οὐκ ἐκ φύσεως οὐδὲ ἁπλοϊκῶς.