(f. πραϋνῶ, ao. ἐπράϋνα, pf. inus. ; pass. f. πραϋνθήσομαι, ao. ἐπραΰνθην, pf. πεπράϋσμαι) :
      1 adoucir, apaiser, calmer : τινά, HH. Merc. 417 ; HÉS. Th. 254 ; ESCHL. Pers. 837, qqn ; ἕλκος, SOPH. Ph. 650, calmer la douleur que cause un mal ; τὸν θυμόν, PLAT. Leg. 731 d, calmer la colère ; au pass. s’adoucir, se calmer, en parl. de pers. PLAT. Rsp. 440 d ; ARSTT. Rhet. 2, 3, 1 ; fig. en parl. de la passion, HDT. 2, 121 ; en parl. de l’hiver, HDT. 2, 25 ;
      2 p. suite, apprivoiser (des animaux) HÉS. O. 795 ; XÉN. Mem. 2, 3, 9 ; joint à ἠμερῶσαι, EL. N.A. 10, 10 ; au pass. EL. N.A. 4, 16, etc.

➳ Ion. πρηΰνω, HÉS. Th. 254 ; OPP. H. 3, 253 ; ao. ἐπρήϋνα, HH. Merc. 417. Moy. ao. épq. 3 sg. πρηΰνατο, NONN. D. 20, 276.

Étym. πραΰς.

Ion. πρηΰνω [υ], fut. ϋνῶ ; aor. ἐπράϋνα ; — Med., Ep. aor. πρηϋνατο Nonn. D. 29.276; — Pass., fut. πραϋνθήσομαι Ph. 1.135, Gal. 13.478; aor. ἐπραΰνθην Pl. R. 440d; pf. πεπράϋσμαι (v. infr.); (< πραΰς) : — make soft, mild, or gentle, soothe, calm, πνοιὰς… πρηΰνει Hes. Th. 254; π. τινά h.Merc. 417; π. ἕλκος soothe a raging sore, S. Ph. 650; π. τινὰ λόγοις A. Pers. 837; π. τινὰς πρὸς ἀλλήλους Isoc. 4.47; π. ὑπερήφανα ἔργα Sol. 4.38; ὀργήν E. Fr. 822; τὸν θυμόν, τὸ θυμοειδές, Pl. Lg. 731d, R. 572a, cf. X. Eq. 9.5; — Pass., become milder, abate, πρηϋνομένου τοῦ χειμῶνος Hdt. 2.25; of persons, grow milder, be appeased, ib. 121. δ΄, Pl. R. 440d, Arist. Rh. 1380a5.
tame wild animals, οὐρῆας, κύνα, Hes. Op. 797, X. Mem. 2.3.9; [ἐλέφαντα] π. καὶ ἡμερῶσαι Ael. NA 10.10; — Pass., πεπραϋσμένος πέρδιξ ib. 4.16; opp. ἐγείρεσθαι, of horses, X. Eq. 9.10; θῆρες ἀνὰ δρυμὰ πρηΰνονται Euph. 177 (= Call. Fr. anon. 74).

[ᾱ], ep. u. ion. πρηΰνω, sanft, mild od. gelind machen, besänftigen ; πνοιὰς πρηΰνειν, Hes. Th. 254 ; τινά, O. 799, wie H.h. Merc. 417 ; bes. vom Zorn, αὐτὸν εὐφρόνως σὺ πράϋνον λόγοις, Aesch. Pers. 823 ; κοιμῶ τόδ' ἕλκος ὥστε πραΰνειν πάνυ, Soph. Phil. 646, wo es intr. erkl. wird, sich mildern, gelinder werden ; sp.D., wie χόλον Archi. 27 (Plan. 94);
Pass. mild werden, sich mildern, πρηυνομένου τοῦ χειμῶνος, Her. 2.25 ; – κηλῶν πραΰνειν, Plat. Polit. 268b ; θυμόν, Legg. V.731d ; mit ἰάομαι vrbdn, Menex. 247d ; πρὶν ἂν πραϋνθῇ, Rep. IV.440d ; πρὸς ἀλλήλους, Isocr. 4.47 ; bei Xen. Hipp. 9.10 Ggstz von ἐγείρεσθαι, in Beziehung auf Pferde ; Arist. rhet. 2.3 im Ggstz von ὀργίζεσθαι ; Folgende : τὸ τῆς ψυχῆς ἀτέραμνον ἐξημεροῦν καὶ πραΰνειν, Pol. 4.21.4 ; perf. pass. πεπραϋσμένος Ael. H.A. 4.16.

1. to make soft, mild or gentle, to soften, soothe, calm , [Hesiod (8th/7th c.BC)], etc.; πρ. ἕλκος to soothe a raging sore, [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]; πρ. τινὰ λόγοις [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)]:—;Pass. to become soft or gentle, grow milder , [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]; of passion, to abate , [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]
2. to tame wild animals, [Hesiod (8th/7th c.BC), Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)] (ML)