(impér. πρῖε, f. πρίσω, ao. ἔπρισα [ῑ], pf. πέπρικα en compos. ; pass. ao. ἐπρίσθην, pf. πέπρισμαι) [ῑ]
   I scier, THC. 4, 100 ; LUC. H. conscr. 51 ; au pass. PLUT. M. 953 b, etc. ; particul. trépaner, HPC. V.C. 904 ;
   II p. ext. :
      1 frotter comme pour scier, faire grincer : ὀδόντας, HPC. Progn. 37 ; τοὺς ὀδόντας, AR. Ran. 927, ou σιαγόνας, BABR. 96, 3, les dents, les mâchoires ; fig. : χόλον ἐπί τινι, A.RH. 4, 1671, grincer les dents de colère contre qqn ;
      2 mordre, SOPH. fr. 777 ; OPP. H. 2, 575 ;
      3 serrer comme pour scier, d’où serrer fortement, serrer, fixer, SOPH. Aj. 1030 ;

Moy. grincer des dents, d’où :
      1 s’irriter, se dépiter : τινι, ANTH. 9, 77, de qqe ch. ;
      2 se tourmenter : μὴ πρίου, BABR. 28, 8, ne te tourmente pas, ne te fais pas tant de souci.

➳ Ao. [ῐ] ANTH. 11, 14.

contr. p. πρίασο, impér. de πρίαμαι, ou poét. c. ἐπρίασο, 2 sg. impf. du même.

(later πρίζω, πριόω, qq.v.), imper. πρῖε S. Fr. 897, Ar. Ra. 927; impf. ἔπριον (ἐξ-) Th. 7.25 ; aor. ἔπρισα Hp. VC 14, Th. 4.100; pf. πέπρικα (ἐμ-) D.S. 17.92; — Med., Babr. 28.8, Luc. DMeretr. 12.2; — Pass., fut. πρισθήσομαι Aen.Tact. 19; aor. ἐπρίσθην Hp. Epid. 5.16, 27; pf. πέπρισμαι Id. VC 15, Dsc. 4.65, (δια-) Pl. Smp. 193a, (ἐκ-) Ar. Pax 1135 (dub.) : — saw, π. δίχα saw asunder, Th. 4.100; π. τὸν ἐλέφαντα Luc. Hist. Conscr. 51; abs., prob. in Ar. V. 694; — Pass., κέρατα ὅταν πρισθῇ Plu. 2.953b; χειρὸς… πριομένης cut, abraded, Oppian. H. 3.315. in surgery, trephine, Hp. VC 12, al., Epid. II. cc. pf. part. Pass. πεπρισμένος serrated, Dsc. 4.65. π. ὀδόντας grind or gnash the teeth, in disease, Hp. Prog. 3; esp. with rage, μὴ πρῖε τοὺς ὀδ. Ar. Ra. 927; τὰς σιαγόνας πρίων Babr. 96.3; — Med., Luc. DMeretr. 12.2. generally, bite, ὀδόντι πρῖε τὸ στόμα S. Fr. 897; [ἀμίαι] πρίουσι Oppian. H. 2.575; metaph, θυμὸν ὀδὰξ πρίοντες Id. C. 4.139; ἐπί οἱ πρῖεν χόλον gnashed fury against him, A.R. 4.1671; — Pass., to be irritated, provoked, τινι by or at a thing, πριομένα κάλλει Γανυμήδεος AP 9.77 (Antip. Thess.); ἔνδοθεν δὲ πρίεται Men. 902; but μὴ πρίου is prob. f.l. for μὴ πρήθου (cj. Bgk.) in Babr. 28.8.
cut off syllables, Anon. Rhyth. Oxy. 220 viii 3.
seize as with the teeth, grip, bind fast, ζωστῆρι πρισθεὶς ἱππικῶν ἐξ ἀντύγων S. Aj. 1030, cf. ἐκ 1.6. [ι ; ι only in later Poets, ἀπέπρισε AP 11.14 (Ammian.).]

imper. of ἐπριάμην, v. *πρίαμαι.

imperat. πρῖε, Ar. Ran. 927, perf. pass. πέπρισμαι, aor. pass. ἐπρίσθην, die auch von dem durch Poll. 7.114, wie es scheint, mehr empfohlenen u. bei Sp. häufigeren πρίζω abgeleitet werden können;
1) sägen, durchsägen, zerschneiden ; δίχα πρίσαντες, Thuc. 4.100 ; ἐπρίσθησαν, NT. – Auch durchbohren, bei den Aerzten trepanieren.
2) knirschen, πρίειν ὀδόντας, Ar. Ran. 927 ; auch σιαγόνας, Babr. bei Suid., eigtl. die Zähne gegen einander sägen, d.i. mit ihnen knirschen, vor Zorn und Wut ; dah.Ap.Rh. 4.1671 λευγαλέον δ' ἐπί οἱ πρῖεν χόλον, er knirschte Zorn, wo EM. λευγαλέος δέ οἱ πρῖεν χόλος las u. es durch ἔλαβεν erkl.; vgl. aber δάκνειν χόλον, Ap.Rh. 3.1170, u. δάκνειν θυμόν, Opp. Cyn. 4.138, u. s. auch Meineke quaest. Men. p. 278 ; dah. πριομένα κάλλει Γανυμήδεος Ἥρη, in Zorn gebracht durch die Schönheit, Antip.Thess. 43 (IX.77). – Uebh. beißen, ὀδόντι πρῖε τὸ στόμα, Soph. frg. 777. – Fest wie mit den Zähnen fassen, packen, festhalten, bes. schnüren, festbinden, ζωστῆρι πρισθεὶς ἱππικῶν ἐξ ἀντύγων, Soph. Aj. 1009, Schol. ἐξαφθείς, δεσμευθείς.
3) wie πρήθω, blasen, sprühen, schnauben ; Hesych. erkl. πρίεται durch φυσοῦται, wie man die Stelle aus Ap.Rh. erkl. hat ; vgl. Buttmann Lexil. I p. 105 u. II p. 256.