(ao. ἐπότισα) :
      1 donner à boire, faire boire, avec l’acc. de la substance qu’on donne à boire, HPC. Aph. 1260 ; ARSTT. Phys. 2, 8, 11 ; avec double acc. : τινά τι π. donner qqe ch. à boire à qqn, SPT. Gen. 24, 17 ; NT. Marc. 9, 41, etc. ; ἵππους τι π. PLAT. Phædr. 247 e, donner qqe ch. à boire à des chevaux ;
      2 p. ext. abreuver (la terre, ANTH. 1, 100 ; SPT. Gen. 13, 10, etc. ; STR. 11, 4, 3, etc. Kram., etc. les plantes, XÉN. Conv. 2, 25 ; les bestiaux, THCR. Idyl. 1, 121) ; au pass. ποτιζομένη γῆ, LUC. Abd. 27, terre abreuvée, arrosée.

➳ Dor. ποτίσδω, THCR. l. c.

Étym. πότος.

Att. fut. ιῶ Gp. 17.12.3; (< πότος) : — give to drink, ἄκρητον ποτίσας Hp. Aph. 7.46; ἐπότισεν… ὁ ἰατρὸς τὸ φάρμακον Arist. Ph. 199a34, cf. Ruf. Fr. 118; οἶνον [ὑποζυγίοις] Aen.Tact. 27.14; — Pass., Dsc. 1.11, al. c. dupl. acc., τοὺς ἵππους νέκταρ ἐπότισε gave them nectar to drink, Pl. Phdr. 247e; μικρὸν ὕδωρ π. τινά LXX Ge. 24.17; ποτήριον π. τινά Ev. Marc. 9.41, cf. 1 Ep. Cor. 12.13 (Pass.).
water, [τὰ φυόμενα] X. Smp. 2.25, cf. LXX Ge. 2.6; irrigate, φυτά PCair. Zen. 72.4 (iii BC); π. τὴν γῆν ἀπὸ χερός ib. 155.3 (iii BC); also water cattle, ταύρως καὶ πόρτιας Theoc. 1.121; — Pass., of land, to be watered, to be irrigated, CPR 1.9 (i AD), Luc. Abd. 27, etc. π. οἴνῳ OGI 200.16 (Axum, iv AD); οἴνου Porph. Abst. 2.54 (ap. Eus. PE 4.16; οἴνῳ codd. Porph.).
moisten, μετά τινος Zos.Alch. p. 167 B. ; τινι Moses ap. eund. p. 183 B.

trinken lassen, zu trinken geben ; νέκταρ ἐπότισε, Plat. Phaedr. 247e, Sp., bes. NT ; das Land, die Pflanzen bewässern, begießen ; pass. getränkt werden, Luc. Abdic. 27, τί, womit.

ποτίζω
(< πότος), [in LXX chiefly for שָׁקָה hi. ;]
to give to drink: with accusative of person(s), Mat.25:35, 37 25:42 27:48, Mrk.15:36, Luk.13:15, Rom.12:20; with dupl. accusative, Mat.10:42, Mrk.9:41; fig., γάλα, 1Co.3:2; ἐκ τ. οἴνου Rev.14:8; of plants, to water (Xen., Strab., al.; Gen.13:10), figuratively, 1Co.3:6-8 Metaph. (cf. Isa.29:10 Sir.15:3), of the Spirit, 1Co.12:13.†
(AS)