πολύ·πους, ους, ουν, gén. -ποδος [ῠ]
      1 à plusieurs pieds, SOPH. El. 488 ; PLAT. Epin. 981 d ; ARSTT. H.A. 4, 1, 22, etc. ; βοτάνη, GEOP. 15, 1, 14, c. πολυπόδιον ; ὄνος π. ARSTT. H.A. 5, 31, ou simpl. ὁ πολύπους, SCR. LARG. Comp. 39, ver de cave, cloporte, crustacé ; d’ord. ὁ πολύπους, polype de mer, poulpe, animal aquatique à huit pieds ou bras, OD. 5, 432 ; HH. Ap. 77 ; SOPH. fr. 289, etc. ; d’où polype, excroissance de chair, chancre dans le nez, HPC. 517, 29, etc. ;
      2 foulé par beaucoup de pieds (sol) ORACL. (POLYEN 6, 53).

➳ La déclinaison de ce mot procède de trois thèmes :
      1 th. πολυποδ- seul. en prose réc. : acc. sg. πολύποδα, ARSTT. Pol. 3, 11 ; LUC. V. auct. 10 ; ou πολύπουν, LUC. D. mar. 4, 2 ; plur. nom. πολύποδες, ARSTT. H.A. 4, 1, 22, etc. ; acc. πολύποδας, ou πολύπους, ARSTT. H.A. 4, 8, 22 ; ion. et att. nom. πουλύπους, SOPH. fr. 289 ; AR. fr. 302 Dind., etc. ; gén. πουλύποδος, OD. 5, 432 ; PLAT. COM. 2-2, 673 Mein., etc. ; acc. πουλύπουν, AR. fr. 2, 35, etc. ; plur. nom. πουλύποδες, HH. Ap. 77 ; gén. πουλυπόδων, ANAXANDR. (Com. fr. 3, 183) ; acc. πουλύποδας, PHÉRÉCR. (Com. fr. 2, 255), etc. ;
      2 th. πολυπο-, ion. et att. πουλυπο-, d’où : πούλυπος (cf. ἀελλόπος, ἀρτίπος), gén. πουλύπου, THGN. 215 ; AR. fr. 235 ; gén. plur. πουλύπων, AMIPS. (Com. fr. 2, 703) ; acc. πουλύπους, AR. fr. 235 Dind. ; dor. nom. plur. πωλύποι, EPICH. fr. 33 Ahrens ; acc. πωλύπους, EPICH. fr. 82 Ahrens ;
      3 th. πωλυπ- : nom. sg. πῶλυψ, DIPH. SIPHN. (ATH. 356 e).

Étym. πώλυπος ; π. πούς par étym. populaire.

(first in Arist.), later Gr. for πουλύπους, ποδος, ὁ ; — Declension; nom. πουλύπους S. Fr. 307, Ar. Fr. 318, Eup. 110, etc. ; gen. πουλύποδος Od. 5.432, Pl.Com. 173.16, Eub. 101; acc. πουλύπουν Ion Trag. 36, Ar. Fr. 190, Hegem. 1, Alex. 170, etc. ; pl., nom. πουλύποδες h.Ap. 77, Hp. Vict. 2.48, Diocl. Fr. 132; acc. -ποδας Pherecr. 13, Pl.Com. 93; gen. πουλυπόδων Anaxandr. 41.29 (anap.); later, acc. sg. πολύποδα Luc. Vit. Auct. 10, πολύπουν Id. DMar. 4.2; pl. πολύποδες, etc., Arist. HA 541b1, al. ; acc. πολύπους ib. 534a25, Dsc. 1.74 (in signf. III); — in Poets freq. declined as if from πούλυπος, gen. πουλύπου Thgn. 215, Ar. Fr. 191; pl., gen. πουλύπων Amips. 6; acc. πουλύπους Ar. Fr. 189; Dor. pl. nom. πώλυποι Epich. 61; acc. πωλύπους Id. 124; also nom. sg. πώλυπος Hp. Aff. 5 (v.l.); πῶλυψ Diph. Siph. ap. Ath. 8.356e, (in signf. 111) Poll. 4.204; acc. pl. πώλυπας Dsc. 2.166; also acc. pl. πόλυπας and acc. and gen. sg. πόλυπα, πόλυπος, Paul.Aeg. 6.25; — the common poulp or octopus, Od. l.c., Thgn. l.c., Arist. HA 524a3, etc. of insects, Id. PA 682a36, al. ; esp. of the myriapods, Id. HA 531b29, al.
polypus or morbid excrescence in the nose, Hp. Aff. 5, Thphr. HP 9.13.6, Gal. 7.106, Poll. l.c. π. βοτάνη, = πολυπόδιον, Gp. 15.1.14.

ὁ, ἡ, neut. πουν· acc. masc. πολύποδα Arist. Pol. 1281b6; neut. pl. πολύποδα Pl. Epin. 981d : — many-footed, Pl. Ti. 92a, Dsc. 2.35; Ἐρινύς S. El. 488 (lyr.); οὕτω τι πολύπουν ἐστὶν ἡ λύπη κακόν Posidipp. 19 (dub.). Pass., trodden by many feet, χῶρος Orac. ap. Polyaen. 6.53.

ὁ, ἡ, acc. πολύπουν u. πολύποδα (vgl. Buttmann ausf. Gramm. I p. 178), p. πουλύπους, neutr. πολύπουν, Posidipp. bei Stob. fl. 99.29,
vielfüßig, mit vielen Füßen ; ἥξει καὶ πολύπους καὶ πολύχειρ ἁ Ἐρινύς, Soph. El. 479 ; Plat. Tim. 92a ; Arist.; Plut. Symp. 2.3.
Als subst. der Vielfuß ;
   a) der Meerpolyp ; Od. 5.432 H.h. Apoll. 77, beide Male in der poet. Form ; πετροφυής, Phocyl. 44 ; oft bei Ath. VII.316, bei dem aus den comic. viele Beispiele angeführt werden ; auch in der poet. Form πολύπος, welche falsch akzentuiert πόλυπος geschrieben wird, vgl. Ath. a.a.O. 316b, 318ef ; auch πουλύπος, Theogn. 215, wie Antip.Thess. 44 (IX.10); Opp. Hal. 1.310 u. öfter ; im gen. πολύπου ; dor. u. äol. πωλύπους u. πωλύπος, s. Koen zu Greg.Cor. p. 634, u. daraus das lat. Pōlypus.
   b) der Kellerwurm, Kellerassel, auch ὄνος κατοικίδιος, Sp.
   c) Auswuchs von erweiterten Gefäßen, bes. in der Nase, Nasenpolyp, Herzpolyp u. dgl., Medic.
   d) auch, wie πολυπόδιον, ein Kraut.