(f. ανῶ [ᾰ]) :
   I faire paître, mener paître, acc. OD. 9, 188 ; HÉS. Th. 23 ; EUR. Cycl. 26 ; PLAT. Rsp. 345 c ; au pass. être conduit au pâturage, paître, IL. 11, 245 ; EUR. Alc. 579 ; avec le n. de lieu pour suj. être choisi ou parcouru comme lieu de pâturage ; fig. χθονὸς πᾶς πεποίμανται τόπος, ESCHL. Eum. 249, j’ai parcouru toutes les régions de la terre ; fig. :
      1 diriger, conduire (une armée) EUR. fr. 744 ;
      2 nourrir, élever, soigner, PD. I. 5 (4) 14 ; ESCHL. Eum. 91 ; ANTH. 12, 99 ; PLAT. Lys. 209 a ;
      3 repaître, fig. repaître de belles paroles, tromper, amuser, charmer, LUC. Am. 54 ; THCR. Idyl. 11, 80 ;
   II abs. être pâtre, berger, IL. 6, 25 ; 11, 106 ; PLAT. Theæt. 174 d ; LYS. 159, 2 ; THCR. Idyl. 11, 65.

Étym. ποιμήν.

Ep. impf. ποιμαίνεσκεν Od. 9.188; (< ποιμήν) : — herd, tend, μῆλα Od. l.c. ; ἄρνας Hes. Th. 23; ποίμνας E. Cyc. 26, A.R. 2.1004; πρόβατα v.l. in Pl. R. 345c; ποιμαίνειν ἐπ’ ὄεσσι to be shepherd over sheep, Il. 6.25, 11.106; abs., act as shepherd, tend flocks, Lys. 20.11, Pl. Tht. 174d, Theoc. 11.65; ἐν τοῖς ἄλσεσιν μὴ π. SIG 986.3 (Chios, v/iv BC); — Pass., to be herded, roam the pastures, of flocks, Il. 11.245, E. Alc. 579 (lyr.); metaph, ἀτρεκέων ποιμαίνεται ἔθνος ὀνείρων Mosch. 2.5 (unless Med., with ὕπνος (l. 3) as subject). πᾶς πεποίμανται τόπος every country has been traversed (as by a shepherd or flocks of sheep), A. Eu. 249. metaph, tend, cherish, ζωᾶς ἄωτον Pi. I. 5 (4).12; ἱκέτην A. Eu. 91; τὸ σῶμα Pl. Ly. 209a; θεσμόν AP 12.99.
guide, govern, στρατόν E. Fr. 744; μάλα καὶ κατόπιν ἡμᾶς ἐποίμαινον αὖραι Luc. Am. 6.
soothe, beguile, ἔρωτα π. Theoc. 11.80; ὀνομάτων κομψεύμασι τοὺς ἀμαθεῖς π. Luc. Am. 54; hence, generally, deceive, E. Hipp. 153 (lyr., cod. M and Sch. for πημαίνει). εἴδωλα ἃ ποιμαίνουσιν images which they send flocking, i.e. represent as flocking, Plu. 2.420b.

(ποιμάνατε) Petr. 5.31, weiden, hüten, auf die Weide treiben, vom Hirten ; μῆλα, Od. 9.188 ; ἄρνας, Hes. Th. 23 ; ποίμνας, Ap.Rh. 2.1004 ; Eur. Cycl. 26, wie in Prosa, τὰ πρόβατα, Plat. Rep. I.345c, u. Sp.; auch absolut, Hirt sein, ποιμαίνειν ἐπ' ὄεσσιν, Il. 6.25, 11.106 ; Lys. 20.11 ; καὶ βουκολεῖν, Plat. Legg. VII.805e. – Das pass. von den Herden, weiden, Il. 11.245, Eur. Alc. 581, wie auch in Prosa, z.B. Dem. 47.52. – Uebh. nähren, hegen, pflegen ; ἱκέτην, Aesch. Eum. 91 ; ζωᾶς ἄωτον, Pind. I. 4.12 ; mit θεραπεύειν verbunden, Plat. Lys. 209a ; auch von Leidenschaften, wie ἄρσενα θεσμόν, Ep.adesp. 9 (XII.99); aber ἔρωτα Theocr. 11.80 ist = fallere amorem, sich durch allerlei Zeitvertreib über den Schmerz der Liebe hinwegtäuschen. – Umherschweifen, umherirren, πᾶς πεποίμανται τόπος, jede Gegend ist durchschweift worden, Aesch. Eum. 240 ; u. med., εὖτε καὶ ἀτρεκέων ποιμαίνεται ἔθνος ὀνείρων Mosch. 2.5, u. einzeln bei a.Sp.

ποιμαίνω
(< ποιμήν), [in LXX chiefly for רָעָה ;]
to act as shepherd, tend flocks: Luk.17:7; with accusative, ποιμνην, 1Co.9:7. Metaph., to tend, shepherd, govern: with accusative, Mat.2:6 (LXX), Jhn.21:16, Act.20:28, 1Pe.5:2, Ju 12, Rev.2:27 7:17 12:5 19:15.†
SYN.: βόσκω, q.v (AS)