ή, όν :
      1 créé, en gén. p. opp. à qui existe par soi-même, THÉM. 435 ; PLUT. Sol. 23, etc. ; particul. t. de droit, adopté, créé ou admis par adoption, p. opp. à γεννητός ou ἀληθινός, PLAT. Leg. 878 e, 923 e ; LYS. 138, 32 ; LYCURG. 153, 44 ; ARSTT. Pol. 3, 1, 3, etc. ;
      2 en parl. d’ouvrages manuels, fabriqué, travaillé, particul. fait avec art, bien travaillé, IL. 5, 198 ; 12, 470 ; OD. 13, 306 ; précédé de πύκα, IL. 18, 608 ; OD. 1, 333, 436, etc. ;
      3 en parl. de l’intelligence, imaginé, composé avec art, PD. N. 5, 53 ; en mauv. part, fait avec ruse, astucieux, EUR. Hel. 1547.

Étym. vb. de ποιέω.

ή, όν, made, freq. in Hom., esp. of houses and arms, always in the sense of εὖ ποιητός, well made, δόμοις ἔνι ποιητοῖσι Il. 5.198, Od. 13.306; ποιητὰς… πύλας Il. 12.470; also πύκα ποιητός 18.608, Od. 1.333, 436, al. ; generally, made, εἰ δ’ ἦν π. τε καὶ ἔνθετον ἀνδρὶ νόημα Thgn. 435; π. φρέατα, opp. natural springs, Plu. Sol. 23; cultivated, opp. ἄγριος, Aret. CD 1.4; ἕλκεα self-inflicted, Tryph. 229.
made into a son, adopted, παῖς π., opp. ἀληθινός, γεννητός, Pl. Lg. 878e, 923e; οἱ π. τῶν πατέρων adopted fathers, Lycurg. 48; π. πολῖται factitious citizens, not so born, Arist. Pol. 1275a6, cf. D. 45.78.
made by oneself, i.e.
invented, feigned, λόγος Pi. N. 5.29; ποιητῷ τρόπῳ E. Hel. 1547; of works of art, imitated, Nonn. D. 34.287.

gemacht, verfertigt ; oft bei Hom., bes. von Wohnungen und Waffen, wie οἱ δὲ κατ' αὐτὰς ποιητὰς ἐσέχυντο πύλας, Il. 12.470 ; κύκλος, κυνέη, δόμος, θάλαμος u. ä., wo man es = εὖ ποιητός, wohl, künstlich gemacht, aufzufassen pflegt ; auch τέγεος πύκα ποιητοῖο, Od. 1.333 ; Sp.; τὸ ποιητόν, das Gemachte, Arist. eth. 6.2 ; – παῖς, ein angenommener, adoptierter Sohn, der zum Sohne gemacht, nicht geboren ist, εἴτε γεννητὸς ὢν εἴτε ποιητός, Plat. Legg. XI.923e, oft bei den Rednern ; auch ὁ ποιητὸς πατήρ, Adoptivvater, Lys. 13.91 ; πολῖται, die mit dem Bürgerrechte beschenkt sind, nicht geborene Bürger, Arist. Pol. 3.1. – Uebh. selbst gemacht, ersonnen, erdichtet, ψεύσταν δὲ ποιητὸν συνέπαξε λόγον, Pind. N. 5.29.