εος-ους (τὸ) c. πλοῦτος NT. 2Cor. 8, 2.

ου (ὁ) richesse, IL. 1, 171 ; 2, 670 ; OD. 24, 486, etc. ; ATT. etc. ; joint à ὄλϐος, IL. 16, 596 ; p. opp. à πενία, PLAT. Rsp. 451 d ; au pl. joint à πενίαι, PLAT. Rsp. 618 b, etc. ; ἀφανὴς πλ. AR. Eccl. 602, fortune qu’on ne voit pas, p. opp. aux biens-fonds ; avec un gén. πλ. χρυσοῦ, ἀργύρου, HDT. 2, 121, fortune consistant en or, en argent ; fig. richesse ou trésor (du cœur, de l’âme, etc.) XÉN. Conv. 4, 43, etc. ; cf. EMPÉD. 387 Mullach, etc.

Étym. R. indo-europ. *pleu-, couler, nager ; v. πλέω, avec idée d’abondance.

εος, τό, = πλοῦτος, ὁ, 2 Ep. Cor. 8.2, v.l. in Ep. Rom. 9.23, Ep. Col. 1.27, 2.2.

ὁ, wealth, riches, ἄφενος καὶ πλοῦτον ἀφύξειν Il. 1.171; ὄλβῳ τε πλούτῳ τε 16.596; π. ἀρεταῖς δεδαιδαλμένος Pi. O. 2.53; opp. πενία, Pl. R. 421d; ἀνατετροφέναι πλοῦτον And. 1.131; pl., τῶν γὰρ π. ὁ δ’ ἄριστος treasures, E. Fr. 137 (anap.); πλούτοις καὶ πενίαις Pl. R. 618b; γένη καὶ πλοῦτοι Id. Grg. 523c, cf. Prt. 354b, etc. ; c. gen. rei, π. ἀργύρου, χρυσοῦ, treasure of silver or gold, Hdt. 2.121. αʹ, Anacreont. 34.1; οὔτε ἀργυροῦς π. οὔτε χρυσοῦς Pl. Lg. 801b; ἀφανὴς π., opp. γῆ, Ar. Ec. 602. metaph, πραπίδων π. Emp. 129.2; π. τῆς σοφίας Pl. Euthphr. 12a; γᾶς π. ἄβυσσος, of the whole earth, A. Th. 948 (lyr.); πλοῦτον εἵματος κακόν Id. Ag. 1383; ὁ ἐν τῇ ἐμῇ ψυχῇ π. X. Smp. 4.43, cf. 34, etc. masc. pr. n.
Plutus, god of riches, Hes. Th. 969; represented as blind, Timocr. 8; ὁ δὲ Π. ἡμᾶς… τυφλοὺς ποιεῖ Antiph. 259; — Hsch. s.v. εὔπλουτον says that π. originally meant wealth in corn. (Prob. from πλέω in an early sense ΄*flow΄, ΄*abound΄, as φόρτος from φέρω.)

ὁ, Reichtum, Vermögen, Ueberfluß ; Hom. u. Hes. u. Folgde ; ἄφενος καὶ πλοῦτον ἀφύξειν, Il. 1.171 ; ὄλβῳ τε πλούτῳ τε μετέπρεπε μυρμιδόνεσσι, 16.596, u. öfter, wie Pind. u. Tragg.; in Prosa : οὔτε τιμαί, οὔτε πλοῦτος, Plat. Symp. 178d ; Ggstz πενία, Rep. IV.451d u. öfter ; im plur., Schätze, Prot. 354b, Gorg. 523c ; Schaefer Dion. comp. p. 365 ; – c. gen. der Sache, χρυσοῦ, ἀργύρου u. dgl., Her. 2.121.1 ; vgl. Porson Eur. Med. 542.
S. auch nom. pr.
Die Ableitung der Alten von πλέον od. πολὺ ἔτος, gleichsam πλόετος, ein volles, gesegnetes Jahr, ist unrichtig.

πλοῦτος, -ου, ὁ and (in 2Co.8:2, Eph.1:17 2:7 3:8, 16, Php.4:19, Col.1:27 2:2; see WH, App., 158; M, Pr., 60) τό,
[in LXX chiefly for עֹשֶׁר ;]
riches, wealth: of external possessions, Mat.13:22, Mrk.4:19, Luk.8:14, 1Ti.6:17, Jas.5:2, Rev.18:16; of moral and spiritual conceptions, Rom.2:4 9:23 11:12, 33, 2Co.8:2, Eph.1:7, 18 2:7 3:8, 16 Php.4:19, Col.1:27 2:2, Heb.11:26, Rev.5:12.†
(AS)