α, ον :
   I adj. proche, voisin : τινός, IL. 6, 249 ; OD. 5, 71, etc. ; ou τινί, IL. 23, 732 ; OD. 2, 149 ; SOPH. Ant. 761, proche de qqn ou de qqe ch. ; abs. IL. 4, 21, etc. ; cf. ESCHL. Eum. 186 ; SOPH. El. 640, etc. ; ὁ πλ. le plus proche, le voisin, OD. 10, 37, etc. ; οἱ πλησίοι, les voisins, AR. Lys. 471 ; PLUT. M. 224 a, etc.

• Cp. πλησιαίτερος (v. ci-dessous adv.) ; ou réc. πλησιέστερος, JOS. Macc. 12, 8 ; THÉM. 12 a ; sup. πλησιαίτατος, XÉN. An. 1, 10, 5, etc. ;
   II adv., πλησίον, près, proche, SOPH. Ph. 371 ; PLAT. Criti. 112 b ; avec l’art. αἱ πλ. κῶμαι, XÉN. An. 3, 4, 9, les villages voisins ; αἱ πλ. πέτραι, PLAT. Phædr. 299 c, les roches voisines ; abs. ὁ πλησίον (s.-e. ὤν) XÉN. Mem. 3, 14, 4 ; PLAT. Theæt. 174 b, etc. celui qui est proche, le voisin, autrui ; οἱ πλησίον, ATT. les proches (parents ou amis) ; avec le gén. IL. 3, 115 ; OD. 14, 14 ; ESCHL. Pr. 364 ; SOPH. Tr. 1076 ; EUR. Hipp. 1439, etc. ; PLAT. Ax. 364 d, etc. ; ou avec le dat. EUR. I.A. 1551, etc. près de, auprès de.

• Cp. πλησιαιτέρω, HDT. 4, 112, et πλησιαίτερον, XÉN. Mem. 2, 1, 23, etc. ; • Sup. πλησιαίτατα, XÉN. Vect. 4, 46.

➳ Dor. neutre adv. πλατίον [ᾱ] THCR. Idyl. 5, 28 ; 10, 3.

Étym. πέλας.

α, ον, Boeot. πλατίος Rev.Ét.Gr. 10.29 (Thespiae); (< πέλας, πελάζω) : — near, close to, c. gen., πλησίοι ἀλλήλων v.l. in Il. 6.249; πλησίαι ἀλλήλων Od. 5.71. c. dat., πλησίοι ἀλλήλοισι Il. 23.732, cf. Od. 2.149, S. Ant. 761. abs., near, neighbouring, πλησίαι αἵ γ’ ἥσθην Il. 4.21; dub.l. in A. Eu. 195; οἱ π. γύαι S. OC 58; τῶν πλησίων ἱερῶν OGI 736.5 (Egypt); Subst., neighbour, ἰδὼν ἐς π. ἄλλον Il. 2.271, etc. ; οἱ π. Hdt. 7.152, Ar. Lys. 471, etc. Adv. πλησίον, Aeol. πλάσιον [α] Sappho 2.3, Supp. 6.1; Dor. πλατίον ; = πέλας, near, hard by, c. gen., τὰ μὲν κατέθεντ’ ἐπὶ γαίῃ π. ἀλλήλων Il. 3.115, cf. Od. 14.14; Σωφροσύνας πλατίον οἰκεῖ Epich. 101, cf. IG4²(1).123.15 (Epid., iv BC); κεῖται στενωποῦ π. A. Pr. 366; στῆθι π. πατρός S. Tr. 1076; στρατοπεδεύεσθαι π. τινῶν Hdt. 4.111; ὁρῶ δέ σ’ ἤδη τοῦδε π. κακοῦ E. Hipp. 1439; π. παρῆσθα κινδύνων ἐμοί Id. Or. 1159; c. dat., σταθεῖσα τῷ τεκόντι π. Id. IA 1551; τοῖς πολεμίοις π. προσέρχομαι Plu. 2.234d. with the Art., ὁ πλησίον (sc. ὤν) one΄s neighbour, Thgn. 221, 611, E. Hec. 996 (pl.), Antipho Soph. 58, Arist. Pol. 1267a25, etc. ; ὁ π. καὶ ὁ γείτων Pl. Tht. 174b; τοὺς μάλιστα π. ἑαυτῶν Id. Ap. 25d; Dor., ὁ πλατίον Theoc. 5.28, 10.3; with Substs., ταῖς π. κλίναις Pl. Prt. 315d; ὁ π. παράδεισος, αἱ π. κῶμαι, etc., X. An. 2.4.16, 3.4.9, etc. Sup. -αίτατος ib. 1.10.5, 7.3.29. Comp. Adv. -αιτέρω Hdt. 4.112; -αίτερον X. Mem. 2.1.23; Sup. -αίτατα Id. Vect. 4.46; later Comp. -έστερος Simp. in Cael. 441.14. Adv. -έστερον LXX 4 Ma. 12.3, Them. Or. 1.12a. — The Adj. is poet. and Ion.; in Att. Prose only the Adv. is found.

(mit πέλας, πελάζω zusammenhangend), nahe ; Hom. τινός, Il. 6.249, Od. 5.71, u. τινί, Il. 23.732, Od. 2.149 ; als subst. der Nächste, Nachbar ; oft bei Hom. ὧδε δέ τις εἴπε κεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον. – Selten bei den Attikern : χρηστηρίοις ἐν τοῖσδε πλησίοισι, Aesch. Eum. 186 ; θνήσκει πλησία τῷ νυμφίῳ, Soph. Ant. 757 ; παρούσης τῆσδε πλησίας ἐμοί, El. 630 ; πλησίους δόμους, Eur. Med. 969 ; πλησία σταθεῖσα, I.A. 629. – Gew. πλησίον (dor. πλατίον), adverbial u. mit dem Artikel als adj. gebraucht, κεῖται στενωποῦ πλησίον θαλασσίου, Aesch. Prom. 364 ; τοῦ πλησίον παρόντος, Soph. El. 915 u. öfter ; u. Eur., z.B. πλησίον παρῆσθα κινδύνων ἐμοί, Or. 1159 ; οἱ πλησίον, Ar. Eccl. 565 ; τοὺς μάλιστα πλησίον ἑαυτῶν, Plat. Apol. 25e ; οὗτος παρά σοι μάλα πλησίον ἀεὶ πάρεστιν, Phaedr. 243e ; πλησίον γὰρ ἦν τοῦ δεσμωτηρίου, Phaed. 59d ; κατὰ τῶν πλησίον πετρῶν, Phaedr. 299c ; Xen. u. Folgde immer nur die adverbiale Form. – Der Kompar. u. superl. ist gew. πλησιαίτερος, πλησιαίτατος, Xen. An. 1.10.5 u. öfter, u. Folgde ; πλησιαιτέρω, Her. 4.112. Auch πλησιέστερος u. πλησιέστατος kommt vor als v.l., Xen. Mem. 2.1.23.

1. near, close to , with genitive or dative, πλησίοι ἀλλήλων or ἀλλήλοισι [Homer (8th/7th c.BC)]:—;absolute near, neighbouring , [Iliad by Homer (8th/7th c.BC), Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)], etc.:—;as Substantive a neighbour , ἰδὼν ἐς πλ. ἄλλον [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)], etc.
2. adverb πλησίον, doric πλα_τίον, = πέλας, near, nigh, hard by , with genitive, [Homer (8th/7th c.BC), Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)], etc.; with dative, [Euripides (Refs 5th c.BC)]
3. with the Art., ὁ πλησίον (i.e. ὤν); one's neighbour , [Theognis Elegiacus (Refs 6th c.BC), Euripides (Refs 5th c.BC)], etc.; so in doric, ὁ πλα_τίον [Theocritus Poeta Bucolicus (Refs 3rd c.BC)]:—;also, with Substantives, ὁ πλ. παράδεισος [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)]
4. comparative πλησιαίτερος, Sup. -αίτατος, [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)]—;comparative adverb πλησιαιτέρω, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]; -αίτερον, [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)]; Sup. -αίτατα, [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)] (ML)