ῆς (ἡ) :
   I coup :
      1 au propre, en gén. : πληγὰς τύπτεσθαι, AR. Ran. 636 ; ESCHN. 19, 30, être frappé de coups ; ou, en s.-e. πληγάς, τύπτεσθαι πολλάς, AR. Nub. 972, être frappé de nombreux coups ; ὀλίγας παίειν, XÉN. An. 5, 8, 12, frapper de quelques coups ; cf. HDT. 3, 64 ; ESCHL. Ag. 1395, etc. ; πληγὰς λαϐεῖν ὑπό τινος, THC. 5, 50 ; XÉN. An. 4, 6, 15, etc. recevoir des coups de qqn ; πληγὰς ἐμϐάλλειν, XÉN. An. 1, 5, 11, etc. lancer des coups ; ἐντείνειν, XÉN. An. 2, 4, 11, etc. asséner des coups ; καταφέρειν, PLUT. M. 344 d, porter des coups ; πατάσσειν, PLAT. Gorg. 527 d, appliquer des coups, etc. ; avec le gén. de la partie frappée : στέρνων πληγαί, SOPH. El. 90, coups à la poitrine ; ou le gén. de l’instrument qui frappe : πληγαὶ τῶν ὀδόντων, XÉN. Cyn. 10, 5, coups des défenses d’un sanglier ; différ. de τραῦμα, « blessure » : οὐ γενομένου τραύματος, πληγῆς μόνον, PLUT. M. 563 d, bien qu’il n’y eût pas de blessure, mais seulement un coup ; mais souvent impliquant l’idée de blessure (v. ci-dessous) ; particul. coup de la main, PLAT. Leg. 890 c, etc. ; AR. Ran. 636, etc. ; coup d’une arme (épée, lance, etc.) PD. O. 11, 45, etc. ; ESCHL. Ag. 1343, etc. ; coups des défenses d’un sanglier (v. ci-dessus) ; coup de fouet, PLAT. Leg. 914 b, etc. ; coup de foudre, HÉS. Th. 857 ;
      2 p. anal. : au plur. battements de la respiration, particul. avec idée de crainte, PLUT. M. 77 a ; impression qui frappe les sens (le toucher, PLUT. Per. 1 ; la vue, PLUT. M. 490 c) ; SOPH. El. 90, etc. ; fig. coup du sort, malheur, affliction, désastre, ESCHL. Eum. 933, Ag. 367 ; SOPH. Aj. 137, etc. ; particul. échec à la guerre, défaite, revers, ESCHL. Pers. 251, 908 ; POL. 14, 9, 6, etc. ;
   II p. ext. échange de coups, combat à coups de bâton, HDT. 2, 64 ;
   III plaie résultant d’un coup, PLAT. Leg. 877 b.

➳ Dor. πλαγά [ᾱᾱ] ESCHL. Sept. 894 ; SOPH. El. 90, 196 ; gén. pl. πλαγᾶν, PD. N. 3, 28.

Étym. πλήσσω.

Dor. πλαγά, ἡ, (< πλήσσω) blow, stroke, πεπληγὼν πληγῇσιν Il. 2.264, etc. ; πᾶν ἑρπετὸν πληγῇ νέμεται Heraclit. 11, cf. Pl. Criti. 109b, Erasistr. ap. Ps.-Dsc. Ther. 18; ἡ π. τοῦ τραύματος Pl. Lg. 877b; freq. joined with Verbs of cogn. signf., πέπληγμαι καιρίαν πληγήν A. Ag. 1343; τύπτει τὰς ἴσας πληγὰς ἐμοί Ar. Ra. 636; τύπτεσθαι τῇ δημοσίᾳ μάστιγι ν’ πληγάς Lex ap. Aeschin. 1.139; πολλὰς πληγὰς μαστιγούσθω Pl. Lg. 914b (but in such phrases πληγήν or πληγάς is freq. omitted, τρίτην ἐπενδίδωμι A. Ag. 1386; τυπτόμενος πολλάς Ar. Nu. 972, cf. D. 19.197; ὀλίγας παῖσαι X. An. 5.8.12; μαστιγωθεὶς ὁπόσας ἂν δόξῃ τοῖς δικασταῖς Pl. Lg. 854d, cf. 879e, 2 Ep. Cor. 11.24); the person struck is said πληγὰς λαβεῖν, Ar. Ra. 673; ὑπὸ τῶν ῥαβδούχων Th. 5.50, etc. ; πληγῶν δεῖσθαι Ar. Nu. 493; πληγὴν ἔχω Anaxandr. 72; ὑπὸ τὴν π. τοῦ ἀκοντίου ὑπελθεῖν Antipho 3.4.4; καιρίῃ (sc. πληγῇ) τετύφθαι Hdt. 3.64; πληγὰς ὑπομένειν Aristopho 4.6; εἰληφέναι καὶ δεδωκέναι πληγάς D. 54.14; π. ἐμβαλεῖν, ἐντείνειν τινί, X. An. 1.5.11, 2.4.11, etc. ; πατάξαι Pl. Grg. 527d; ἐντρίβειν τινί Luc. Ind. 25, cf. Somn. 14; προστρίβεσθαι Ar. Eq. 5; τὰς ἐξ ἀνθρώπων πληγὰς μαστιγοῦν τινα Aeschin. 1.59; πληγὴν ἐπὶ πληγῇ φέρειν Plb. 2.33.6; π. παρὰ πληγήν Ar. Ra. 643; πληγαῖς ζημιοῦν, κολάζειν, Th. 8.74, Pl. Lg. 762c, etc. ; δίκη ὕβρεως ἢ πληγῶν PHal. 1.115 (iii BC); πληγῆς ἄρχειν strike the first blow, Antipho 4.2.2; τὰς π. στέγειν, of the shell of a tortoise, Ar. V. 1295.
stroke by lightning, Hes. Th. 857 (pl.); πλαγαὶ σιδάρου strokes of axe or sword, Pi. P. 4.246, O. 10 (11).37; κλυδωνίου… πληγαῖς A. Th. 796; στέρνων πλαγαί beating of breasts, S. El. 90 (anap.); π. τῶν ὀδόντων strokes from boars’ tusks, X. Cyn. 10.5; spearing of fish, Pl. Lg. 824 (pl.); of pig-sticking, οἱ κάπροι οἱ πρὸς τὴν π.… ὠθούμενοι Id. Euthd. 294d; in sg., fight with clubs, Hdt. 2.63.
stroke or impression on the ears or eyes, Pl. Ti. 67b, Plu. 2.490c, etc. ; αἱ νοήσεις τύποι ἔσονται· εἰ δὲ τοῦτο, καὶ ἐπακτοὶ καὶ πληγαί Plot. 5.55.1.
impact of bodies, atoms, etc., Archyt. 1, Epicur. Fr. 308, Placit. 1.4.2, Plot. 3.6.19.
beat of the pulse, Gal. 9.464. metaph, blow, stroke of calamity, esp. in war, ἐν μιᾷ π. κατέφθαρται… ὄλβος A. Pers. 251, cf. Hell. Oxy. 16.2; ἐν πληγαῖς ὄντες ibid. ; πληγὴν ὑπήνεγκεν ἡ πόλις Arist. Pol. 1270a33; πληγῇ περιπεπτωκέναι Plb. 14.9.6; πληγαὶ βιότου A. Eu. 933 (anap.); π. Διός α heaven-sent plague, Id. Ag. 367 (lyr.), S. Aj. 137 (anap.); μὴ ΄κ θεοῦ π. τις ἥκει ib. 279; δμαθέντες πλαγαῖσι ποντίαισιν A. Pers. 908 (lyr.); of the ten plagues of Egypt, J. BJ 5.9.4.

ἡ, Schlag, Hieb, Stoß, Wunde ; πληγὴ ἐκ χειρός, Ggstz von ἀκόντισμα, Plut. Timol. 4 ; Hom. πληγῆς ἀΐοντες, von den Pferden, dem Peitschenschlage folgend, Il. 11.532 ; θεοῦ πληγῇ δαμασθείς 16.816 ; καί σε πληγῇσιν ἱμάσσω, 15.17 ; πληγέων ἀδαήμων οὐδὲ βολάων, Od. 17.283 ; von den Schlägen des Blitzstrahls, Hes. Th. 857 ; πλαγαὶ σιδάρου, Pind. P. 4.246, beim Zimmern des Schiffes, vgl. Ol. 11.38 ; καματωδέων πλαγᾶν ἄκος, N. 3.17 ; διανταίαν λέγεις πλαγάν, Aesch. Spt. 876 ; στονόεσσα πλαγά, Pers. 1010, u. öfter von Schlägen des Unglücks, wie Soph. σὲ δ' ὅταν Διὸς πληγὴ ἐπιβῇ, Aj. 137, vgl. 272 ; Eur. oft ; εἰ ἐτελεύτησεν ἐκ τῆς πληγῆς τοῦ τραύματος, Plat. Legg. IX.877b ; οἱ κάπροι οἱ πρὸς τὴν πληγὴν ὁμόσε ὠθούμενοι, Euthyd. 294d ; πληγαῖς δοῦναι, Rep. IX.574c ; πολλὰς πληγὰς μαστιγούσθω, Legg. XI.914b ; Folgde : περιπεσὼν βιαίοις, πληγαῖς, Pol. 3.116.9 ; Niederlage, τηλικαύτῃ πληγῇ περιπεπτωκότες, 14.9.6, vgl. 1.15.2 ; Plut. u. Sp.

πληγή, ῆς, ἡ
(< πλήσσω), [in LXX chiefly for מַכָּה, also for מַגֵּפָה etc. ;]
__1. a blow, stripe, wound: pl., Luk.10:30 12:48, Act.16:23, 33, 2Co.6:5 11:23; ἡ π. τ. θανάτου (RV, death-stroke), Rev.13:3, 12; τ. μαχαίρας, Rev.13:14.
__2. Metaph., a calamity, plague: Rev.9:18, 20 11:6 15:1, 6 15:8 16:9, 21 18:4, 8 21:9 22:18.†
(AS)