η, ον, superl. de πολύς :
   I d’ord. au sens d’un superl. :
      1 le plus nombreux, très nombreux : πλ. ὅμιλος, IL. 15, 616, etc. assemblée très nombreuse ; ὅτι πλεῖστος, ATT. (v. ὅτι) le plus nombreux possible ; ὅσοι πλεῖστοι, ATT. (v. ὅσος) aussi nombreux que possible ; οἱ πλεῖστοι, ATT. le plus grand nombre, la plupart ; adv., τὰ πλεῖστα, ATT. le plus souvent ou le plus longtemps possible, le plus possible ;
      2 le plus considérable, le plus grand ; très considérable, très grand : πλεῖστον κακόν, OD. 4, 697, très grand malheur ; πλεῖστοι ἀνθρώπων, HÉS. fr. 73 Gaisford, les plus nobles, les meilleurs ; αὐτῷ ἡ πλείστη γνώμη ἦν, HDT. 5, 126, l’avis le plus plausible pour lui, c’était, etc. ; πλεῖστός εἰμι τῇ γνώμῃ, HDT. 7, 220, l’opinion à laquelle je m’arrête de préférence ; πλεῖστος ποταμός, POL. très grand fleuve ou fleuve très grossi ; τὸ πλεῖστον τοῦ βίου, PLAT. Leg. 718 a, etc. ; ou ὁ πλεῖστος τοῦ βίου, THC. 1, 5, la plus grande partie de la vie ; πλείστου ἄξιος, ATT. digne de la plus grande considération ; περὶ πλείστου ποιεῖσθαι (v. περί) ou πλείστου ποιεῖσθαί τι, ATT. faire le plus grand cas de ; adv., πλεῖστον, IL. 19, 287, etc. ; ATT. le plus ; joint à un sup. : πλεῖστον ἀνθρώπων κάκιστος, SOPH. O.C. 743, le plus méchant des hommes ; τὴν πλεῖστον ἡδίστην θεῶν, EUR. Alc. 790, la plus charmante des déesses ; ὡς πλεῖστον, XÉN. An. 2, 2, 12, le plus possible ; ὅτι πλ. ATT. ; ou ἐπὶ πλ. THC. 1, 1, etc. m. sign. ; πλεῖστα, le plus, PD. P. 9, 172 ; SOPH. O.C. 720, etc. ; ou le plus souvent, PLAT. Hipp. ma. 281 ; avec une prép. : διὰ πλείστου, le plus loin possible, THC. 4, 115 ; ou le plus longtemps possible, THC. 6, 11 ; εἰς πλεῖστον, SOPH. O.C. 739, le plus ; ἐπὶ πλεῖστον, HDT. 6, 127 ; THC. 1, 2, etc. ; au plus haut point, à la plus grande distance ou au temps le plus éloigné ; ὡς ἐπὶ πλ. THC. 4, 14 ; ou ὡς ἐπὶ τὸ πλ. PLAT. Leg. 720 d, pour la plus grande partie ; κατὰ τὸ πλ. POL. 11, 5, 7, etc. m. sign. ;
   II au sens du cp. plus : πλεῖστα… ἤ, HDT. 2, 35, plus… que.

Étym. R. indo-europ. *pleh₁-, plein ; cf. πολύς, πλείων, πίμπλημι.

η, ον, Sup. of πολύς, most, greatest, largest, in number, size, extent, etc., π. ὅμιλος, λαός, Il. 15.616, 16.377, etc. ; π. κακόν Od. 4.697; πλεῖστοι ἐπιχθονίων ἀνθρώπων Hes. Fr. 33.1; π. εὐκλείας γέρας S. Ph. 478; φιλοσοφία παλαιοτάτη τε καὶ πλείστη most in vogue, Pl. Prt. 342a; π. τῶν Ἑλληνικῶν φῦλον τὸ Ἀρκαδικόν X. HG 7.1.23, etc. ; τῇ γνώμῃ πλεῖστός εἰμι, ἡ π. γνώμη, Hdt. 7.220 (s.v.l.), 5.126; πλεῖστον σχήσειν, as Sup. of πλέον ἔχειν (v. πλείων), Th. 7.36. with Art., οἱ π.
the greatest number, Id. 4.90, etc. ; τὸ π. τοῦ βίου the greatest part of…, Pl. Lg. 718a, etc. (also same gender as the foll. Noun, ὁ π. τοῦ βίου, ἡ π. τῆς στρατιᾶς, Th. 1.5, 7.3); τῇ ὄψει τοῦ θαρσεῖν τὸ π. εἰληφότες Id. 4.34; τῷ πλούτῳ διδοὺς τὸ π. E. Supp. 408. Special usages; with relat., ὅσας ἂν πλείστας δύνωνται καταστρέφεσθαι subdue the greatest number that they possibly could, Hdt. 6.44; ὡς ἂν δύνωνται πλεῖστα IG1². 98.4, cf. 109.10, 113.37; ὁπόσσω κα πλείστω ἄξιος ᾖ Berl.Sitzb. 1927.160 (Cyrene); ὅς κα πλεῖστον διδῷ ἀποδόμενοι Leg. Gort. 5.48; ὡς π. χρόνον Pl. Grg. 481b; ὅτι π. Th. 6.64, etc. ; coupled with εἷς, εἷς ἀνὴρ π. πόνον ἐχθροῖς παρασχών A. Pers. 327; in comp. sense, πλείστον ἄξια ἢ ὥς τις οἴεται Hp. Art. 57 (but πλεῖστα ἤ is corrupt in Hdt. 2.35). Adv. usages; πλεῖστον most, Il. 19.287, Hes. Th. 231, etc. ; ὡς π. X. An. 2.2.12; sts. added to a Sup., π. ἐχθίστη S. Ph. 631; π. ἀνθρώπων… κάκιστος Id. OC 743; τὴν π. ἡδίστην θεῶν E. Alc. 790; πλεῖστα as Adv., Pi. P. 9.97, S. OC 720, etc. ; πολλάκις μὲν…, π. δὲ… Pl. Hp. Ma. 281b; π. χαίρειν, freq. in letters, POxy. 742 (i BC), etc.
furthest, π. ἀφεστηκέναι Pl. R. 587a, Arist. Mu. 391a13. with Art., τὸ π.
at most, ἡμερῶν τεσσάρων τὸ π. Ar. V. 260, etc. ; τὰ π.
for the most part, Pl. Criti. 118c, etc. ; opp. ἐνίοτε, Arist. HA 563a31. — The form πλείστως is cited by Gal. 17(1).855 from Hp. Epid. 6.1.10 (πλεῖστα codd.). with Preps. ; διὰ πλείστου furthest off, in point of space or time, Th. 4.115, 6.11. ἐς πλεῖστον most, S. OC 739. ἐπὶ πλεῖστον over the greatest distance, to the greatest extent, in point of space, time, or extent, ἐπὶ π. χλιδῆς ἀπίκετο Hdt. 6.127; ἐπὶ π. τοῦ γενησομένου Th. 1.138; ἐκ τοῦ ἐπὶ π. Id. 1.2; ἐπὶ π. ἀνθρώπων ib. 1; ὡς ἐπὶ π. or ὡς ἐπὶ τὸ π., for the most part, Id. 4.14, Pl. Lg. 720d. κατὰ τὸ π.
for the most part, Plb. 11.4.7, etc. περὶ πλείστου ποιεῖσθαι, v. περί A. IV. ἐν τοῖς πλεῖσται, v. ὁ, ἡ, τό, A. V.III. 6.

superl. zu πολύς, der, die, das meiste, sehr viel ; auch von der Größe, der Ausdehnung, dem Werte ; Hom. ᾖ δὴ πλεῖστον ὅμιλον ὅρα, Il. 15.616 ; πολὺ πλεῖστοι καὶ ἄριστοι λαοί, die meisten u. besten, 2.577, u. öfter ; πλειστον κακόν, das größte Uebel, Unglück, Od. 4.697 ; πλείστη κόνις, καλάμη, Il. 13.335, 19.222 ; ὅμιλος ἀνδρῶν ὁ πλεῖστος, Pind. N. 7.24 ; πλείστα χρῆσις, Ol. 10.1 ; ὄχλον μὲν οὖν τὸν πλεῖστον ἐκλείψω λόγων, Aesch. Prom. 829 ; εἷς ἀνὴρ πλεῖστον πόνον ἐχθροῖς παρασχών, Pers. 319 ; ποίμναις τὰ πλεῖστα τοῦ βίου ξυνειπόμην, Soph. O.R. 1125, u. πλεῖστον adverbial, ὃν πλεῖστον φιλεῖ, ib. 612 ; selbst beim superl., πλεῖστον κάκιστος, O.C. 745, τῆς πλεῖστον ἐχθίστης ἐμοὶ ἐχίδνης, Phil. 627 ; Eur., Ar., u. in Prosa überall ; αὐτῷ ἡ πλείστη γνώμη ἦν, er war am meisten der Meinung, hatte die stärkste Neigung, Her. 5.126 ; auch πλεῖστός εἰμι τῇ γνώμῃ, 7.220, u. πλεῖστός ἐστιν ἔν τινι, er ist am meisten damit beschäftigt, spricht viel davon ; πλείστου ἄξιος, Plat. Rep. I.331a ; ὅτι νῦν ἐσμεν ἐν ἀγνοίᾳ τῇ πλείστῃ περὶ αὐτοῦ, Soph. 249e. Häufig περὶ πλείστου ποιεῖσθαί τι, Etwas am höchsten schätzen, Thuc. u. A.; – ὅσοι πλεῖστοι, ὅσα πλεῖστα, so viel wie möglich, Her. 1.14, 6.44 u. sonst ; auch ὅτι πλεῖστος, Thuc. u. A. – Scheinbar als Kompar. mit folgdm ἤ, Her. 2.35, wo Bekker πλέω liest.

πλεῖστος, πλείων, see: πολύς.
πολύς, πολλή, πολύ,
[in LXX chiefly for רַב and cognate forms ;]
__1. as adj., much, many, great, of number, space, degree, value, time, etc.: ἀριθμός, Act.11:21; ὄχλος, Mrk.5:24; θερισμός, Mat.9:37; χόρτος, Jhn.6:10; χρόνος, Mat.25:19; γογγυσμός, Jhn.7:12; πόνος, Col.4:13; δόξα, Mat.24:30; σιγή, Act.21:40; pl., προφῆται, Mat.13:17; ὄχλοι, Mat.4:25; δαιμόνια, Mrk.1:34; δυνάμεις, Mat.7:22,
__2. As subst., pl. masc, πολλοί, many (persons): Mat.7:22, Mrk.2:2, al.; with genitive partit., Mat.3:7, Luk.1:16, al.; before ἐκ, Jhn.7:31, Act.17:12; with art., οἱ π., the many, Mat.24:12, Rom.12:5, 1Co.10:17, 33 2Co.2:17; opp. to ὁ εἶς (Lft., Notes, 291), Rom.5:15, 19; neut. pl., πολλά: Mat.13:3, Mrk.5:26, al.; accusative with adverbial force, Mrk.1:45, Rom.16:6 (Deiss., LAE, 317), 1Co.16:12, Jas.3:2, al.; neut. sing., πολύ: Luk.12:48; adverbially, Mrk.12:27, al.; πολλοῦ (genitive pret.), Mat.26:9; with compar. (Bl., §44, 5), π. σπουδαιότερον, 2Co.8:22; πολλῷ πλείους, Jhn.4:41.
Compar., πλείων
, neut., πλεῖον and πλέον (see WH, App., 151), pl., πλείονες, -ας, -α, contr., πλείους, -ω (cf. Mayser, 69), more, greater;
__1. as adj.: Jhn.15:2, Act.18:2o, Heb.3:3; before παρά, Heb.11:4 (cf. Westc, in l. Was ΠΛΙΟΝΑ here a primitive error for ΗΔΙΟΝΑ ?); pi., Act.13:31, al.; with genitive compar., Mat.21:36; with num. (ἤ of comp. omitted), Act.4:22 24:11, al.
__2. As subst., οἱ π., the greater number: Act.10:32 27:12, 1Co.10:5 15:6; also (Bl., §44, 3) others, more, the more: 2Co.2:6 4:15, Php.1:14; πλείονα, Luk.11:53; πλειον, πλέον, Mat.20:10, 2Ti.3:9; with genitive comp., Mk 12:43, Luk.21:3; π. Ἰωνᾶ ὧδε, Mat.12:41; adverbially, Act.4:17 20:9 24:4.
__3. As adv., πλεῖον: before ἤ, Luk.9:13; with genitive comp., Mat.5:20; πλείω: with num., Mat.26:53.
Superl., πλεῖστος, -η, -ον
, __(a) prop., most: Mat.11:20 21:8; adverbially, τὸ π., 1Co.14:27;
__(b) elative (M, Pr., 79), very great: ὄχλος π., Mrk.4:1.
(AS)