ου (ἡ) :
   I brique, d’ord. brique cuite, HDT. 1, 180, etc. ; XÉN. An. 2, 4, 12, etc. ; πλίνθους ὀπτᾶν, HDT. 1, 179, cuire des briques ; πλ. ὠμή, PAUS. 8, 7, 7, brique crue ; δόμος πλίνθου, HDT. 1, 179, maison en briques ; prov. πλίνθον πλύνειν, laver une brique, en parl. d’un travail inutile ;
   II objet en forme de brique ou de carré :
      1 lingot d’or ou d’argent, POL. 10, 27, 12 ; LUC. Char. 12 ;
      2 t. d’archit. plinthe, pierre plate et carrée sous le fût d’une colonne ou sur le chapiteau, VITR. 10, 8, 3.

Étym. pré-grec.

ἡ, rarely πλίνθον, τό (v. infr. II. 1), brick, whether sun- or fire-baked, πλίνθοι ὀπταί Hdt. 1.180, 186, Ar. Av. 552, X. An. 2.4.12, cf. Alc. 153, PAmh. 2.99 (a) 9 (ii AD), etc. ; π. κεραμεαῖ, γήϊναι, X. An. 3.4.7, 7.8.14 (opp. ὠμὴ π. Paus. 8.8.7); πλίνθους ἑλκύσαι, εἰρύσαι, make bricks, Hdt. 1.179, 2.136; ὀπτᾶν bake them, Id. 1.179; δόμοι πλίνθου (in collect. sense) layers of brick, ibid., cf. Th. 3.20 (pl.); πλίνθους ἐπιτιθέναι, of torture by pressing, Ar. Ra. 621; prov., π. πλύνειν, of useless trouble, Com.Adesp. 891, Zen. 6.48; ὕδατι νίζειν θολερὰν διαειδέϊ π. Theoc. 16.62.
any brick-shaped body, stone squared for building, IG1². 372.10, al. ; pl. πλίνθα squared blocks of marble, Sardis 7(1) No.93.3.
ingot of gold or silver, Plb. 10.27.12, Luc. Cont. 12; of lead, Dsc. 5.88; metal plate let into a threshold, SIG 247i22 (Delph., iv BC), IG4²(1).102.73 (Epid., iv BC).
plinth of a column, Milet. 7.59, Supp.Epigr. 4.447.17 (Didyma, ii BC), Vitr. 4.7.3.

ἡ, der Ziegel, sowohl der rohe, an der Luft getrocknete, als der gebrannte Backstein, sowohl Mauerziegel, als Dachziegel ; πλίνθους ἑλκύειν oder εἰρύειν, Her. 1.179, 2.136, wie lateres ducere, Ziegel streichen ; ὀπτᾶν, Ziegel brennen ; 1.179 δόμος πλίνθου, eine Ziegelschicht, wo der sing. kollektiv für den plur. steht ; Thuc. 3.20 u. öfter ; εἰς πλίνθων καὶ λίθων θέσιν, Plat. Rep. I.333b ; ὀπτή, Xen. An. 2.4.12 u. Sp., wie DS. 2.7 ; Hdn. 7.5 ; im Ggstz von ὠμὴ πλίνθος, Paus. 5.8.5 ; κεραμία, γηΐνη, Xen. An. 3.4.7, 7.8.14 u. Sp. – Uebh. alle Körper von der länglich viereckigen Gestalt der πλίνθος, z.B. Gold- u. Silberbarren, χρυσαῖ καὶ ἀργυραῖ, Pol. 10.27.12 ; Luc. Cont. 12 u. A. – Die Unterlage des Säulenfußes, Vitruv. – sprichwörtlich πλίνθον πλύνειν, laterem lavare, Zenob. 6.48 Diog. 7.50.

a brick , [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC), Aristophanes Comicus (5th/4th c.BC)], etc.; πλίνθους ἑλκύσαι, εἰρύσαι, Lat. ducere lateres, to make bricks , [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]; ὀπτᾶν to bake them, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)] (ML)