'adv. et prép. :
   I excepté : après une nég. : οὐκ ἆρ' Ἀχαιοῖς ἄνδρες εἰσὶ πλὴν ὅδε ; SOPH. Aj. 1238, les Grecs n’ont-ils donc pas d’autres guerriers que celui-ci ? cf. XÉN. Cyr. 2, 4, 17, etc. ; PLAT. Phædr. 249 a, etc. ; après une interrog. sans nég. : τί σοι πέπρακται πρᾶγμα πλὴν τεύχειν κακά ; ESCHL. Eum. 125, qu’as-tu fait sinon machiner le mal ? cf. XÉN. Cyr. 2, 1, 17, etc. ; particul. après les mots qui marquent une comparaison : πᾶς, πάντες, ἄλλος, ἕκαστος, etc. : παρήκουσι παρὰ πᾶσαν (Λιϐύην) Λίϐυες καὶ Λιϐύων ἔθνεα πολλά, πλὴν ὅσον Ἕλληνες καὶ Φοίνικες ἔχουσι, HDT. 2, 32, toute la côte de Libye est habitée par des Libyens et par beaucoup de peuples de race libyenne, sauf les points qu’occupent les Grecs et les Phéniciens ; αἱ ἀρχαὶ πᾶσαι ἐκ τούτων καθίστανται πλὴν οἱ τῶν παίδων διδάσκαλοι, XÉN. Cyr. 1, 2, 13, c’est parmi ceux de cette classe qu’on prend toutes les autorités, sauf les instituteurs des enfants ; de même après ἄλλος : οὐδὲν ὄντας ἄλλο πλὴν εἴδωλα, SOPH. Aj. 125, (je vois que) nous ne sommes que des visions, càd. des ombres ; τί μ' οὖν ἄνωγας ἄλλο πλὴν ψευδῆ λέγειν ; SOPH. Ph. 100, que me pousses-tu donc à dire sinon des mensonges? après ἕκαστος, XÉN. Cyr. 1, 2, 4, etc. ; après un compar. : ἅπαντα ταῦτ' ἐστὶ κρείσσω πλὴν ὑπ' Ἀργείοις πεσεῖν, EUR. Her. 231, tout cela vaut mieux que de succomber de la main des Argiens ; après un • Sup. XÉN. Ath. 3, 5 ; joint à des particules :
      1 πλὴν εἰ, excepté si, si ce n’est que, à moins que, avec l’ind. XÉN. An. 4, 1, 14, etc. ; PLAT. Ap. 18 d, etc. ; avec l’opt. PLAT. Theæt. 177 d ; DÉM. 331, 13, etc. ; πλὴν ἐάν, avec le sbj. PLAT. Leg. 856 d ; ISOCR. 6 d, etc. ; πλὴν ὅταν, ESCHL. Pr. 258 ; SOPH. El. 293, etc. ; de même, πλὴν εἰ μή avec l’ind. PLAT. Pol. 286 d, etc., avec l’opt. ATH. 43 e, etc. ; LGN 9, 7, etc. ; πλὴν ἐὰν μή, avec le sbj. ARSTT. H.A. 5, 22 ; ou sans verbe à la suite : οὐκ ἀπέθανον αὐτῶν, πλὴν εἴ τις ἐν τῇ ξυμϐολῇ ὑπὸ Τεγεατῶν, XÉN. Hell. 4, 2, 21, ils ne perdirent aucun des leurs, sinon dans la rencontre avec les Tégéates ; cf. AR. Th. 534, etc. ; de même, πλὴν εἰ μή, ARSTT. H.A. 1, 3 ; TH. C.P. 1, 10, 6 ; DH. 4, 74, etc. (locut. blâmée par LUC. Sol. 7, et ttef. employée par LUC. lui-même, V. auct. 7, M. cond. 9 ; Charid. 8) ;
      2 πλὴν ἤ, si ce n’est, excepté, HDT. 2, 111 ; AR. Nub. 360, 733 ; PLAT. Ap. 42, etc. ;
      3 πλὴν ὅσον, excepté seulement que, HDT. 2, 32 (v. ci-dessus I) ; πλὴν ὅσα, m. sign. PLAT. Rsp. 456 a ; πλὴν καθόσον, DC. 72, 19 ; πλὴν καθόσον εἰ, THC. 6, 88, m. sign. : sans verbe, excepté, seulement : πλὴν ὅσον τὸ σὸν μέρος, SOPH. O.R. 1509, sauf en ce qui te regarde ; cf. THC. 7, 23 ; PLAT. Leg. 670 a, etc. ; πλὴν ὅσα, m. sign. ARSTT. Nic. 4, 3, 28, 5 ;
      4 πλὴν ὅτι, excepté que, AR. Nub. 1429 ; πλὴν ἢ ὅτι, HDT. 4, 189 ; πλήν γε ὅτι, PLAT. Theæt. 183 a ; ou πλήν γε δὴ ὅτι, PLAT. Phæd. 57 b, m. sign. ;
      5 πλὴν οὐ, mais non pas, si ce n’est, excepté, XÉN. Hier. 1, 18, etc. ; Lac. 15, 6, etc. ; DÉM. 241, 4 ; 1290, 4, etc. ;
      6 excepté que, après οὐδείς, πᾶς, ἄλλος, etc. : οἴεσθαι δεῖ πολλά τε καὶ παντοδαπὰ καὶ ἄλλα ποιεῖν αὐτούς, πλὴν ἐμάχετο οὐδείς, XÉN. Cyr. 4, 2, 28, il faut croire qu’ils faisaient toutes sortes d’autres choses, sauf que pas un ne combattait, càd. seulement pas un ne combattait ; cf. THC. 8, 70 ; XÉN. An. 1, 8, 20, etc. ; AR. Lys. 5, etc. ; sans οὐδείς, ἄλλος ou πᾶς, etc. : ἀπέπεμπε κήρυκας ἐς τὴν Ἑλλάδα· πλὴν οὔτε ἐς Ἀθήνας οὔτε ἐς Λακεδαίμονα ἀπέπεμπε, HDT. 7, 32, il envoya des hérauts en Grèce, toutefois (litt. excepté que) il n’en envoya ni à Athènes ni à Lacédémone ; cf. SOPH. O.C. 1644 ; XÉN. An. 1, 8, 5, etc. ; en ce sens, c. le lat. ceterum « au reste », « bref » : πολλὴν στρατιάν, πλὴν ἄπειρον μάχης, HDN 3, 4, 1, armée nombreuse, d’ailleurs novice au combat, etc. ; cf. THCR. Idyl. 5, 84 ; POL. 1, 69, 4 ; PLUT. Per. 34, etc. ; πλήν γε δή, PLUT. Dio. 42 ; πλὴν οὖν, LUC. Tox. 18, m. sign. ; de même dans les écriv. réc. πλὴν ἀλλά, m. sign. ; PLUT. Pyrrh. 5 ; LUC. D. mort. 20, 4, etc. ; πλὴν ἀλλά γε, LUC. Rh. præc. 24 ; πλὴν ἀλλὰ μή, LUC. D. mort. 13, 3, etc. ; dev. un impér. LUC. Prom. 20 ;
   II prép. avec le gén. excepté, OD. 8, 207 ; πλὴν Ἡρακλῆος, HÉS. Sc. 74, à l’exception d’Hèraklès ; σκυλεύειν τοὺς τελευτήσαντας πλὴν ὅπλων, PLAT. Rsp. 469 c, dépouiller les morts de tout, sauf de leurs armes ; cf. ESCHL. Ag. 553, etc. ; THC. 4, 54 ; XÉN. An. 1, 4, 27, etc. ; de même πλήν γε : πάντων Φαιήκων πλήν γ' αὐτοῦ Λαοδάμαντος, OD. 8, 207, je ne refuse comme concurrent aucun des Phéaciens, excepté Laodamas lui-même ; cf. SOPH. El. 909, etc. ; πλήν γε δή, m. sign. AR. Vesp. 857.

➳ Dor. πλάν [ᾱ] THCR. Idyl. l. c.

Étym. indo-europ. *pelh₂-, près ; cf. πέλας ; primit. acc. « à côté de » d’où « excepté ».

'

Dor. and Aeol. πλάν SIG 56.3 (Argos, vBC), 421.7 (Thermum, iii BC), IG 9(1).333.4 (Locr., v BC), Berl.Sitzb. 1927.158 (Cyrene), Schwyzer 633.16, 19 (Eresus, ii/i BC); Prep. with gen., except, save, πάντων Φαιήκων πλήν γ’ αὐτοῦ Λαοδάμαντος Od. 8.207; τίς ἔτλη… π. Ἡρακλῆος· Hes. Sc. 74, cf. A. Pr. 914, IG1². 6.108, etc. ; with γε, S. El. 909, etc. ; ὑπεγγύους π. θανάτου liable to any punishment short of death, Hdt. 5.71; ἐπιτρέψαι περὶ σφῶν αὐτῶν π. θανάτου save in respect of death, Th. 4.54; σκυλεύειν τοὺς τελευτήσαντας π. ὅπλων of anything save their arms, Pl. R. 469c; διαρπάσαι… ἐπέτρεψε πλὴν ἀνδραπόδων to carry off all plunder save slaves, X. An. 2.4.27. later, besides, in addition to, LXX De. 18.8, 29.1. Conj. ; with single words and phrases, esp. when a neg. precedes, οὐκ ἆρ’ Ἀχαιοῖς ἄνδρες εἰσὶ π. ὅδε· S. Aj. 1238; οὐκ οἶδα π. ἕν Id. OC 1161, E. El. 752; οὐ κάτοιδα π. ἐπὶ σμικρὸν φράσαι S. El. 414, cf. Amphis 13; after a question implying a neg., τί σοι πέπρακται π. τεύχειν κακά· A. Eu. 125, cf. S. Ant. 646; after πᾶς, etc., τὸ δ’ ἄρσεν αἰνῶ πάντα π. γάμου τυχεῖν A. Eu. 737; παντὶ δῆλον π. ἐμοί Pl. R. 529a, cf. S. Ph. 299, Isoc. 12.19, etc. ; νικᾶν… πανταχοῦ… ἔφυν π. εἰτ σέ S. Ph. 1053 (πᾶς is sts. omitted, θνῄσκουσι [πάντες] π. εἷς τις Id. OT 118; ἀλλ’ ἔστι [πᾶσι] πλὴν σοί ib. 370); freq. with ἄλλος (much like ἤ), τί οὖν μ’ ἄνωγας ἄλλο π. ψευδῆ λέγειν· Id. Ph. 100, cf. Aj. 125, Ant. 236, Ar. Pl. 106, X. An. 1.2.1, Pl. Prt. 334b, etc. ; after a Comp., ταῦτ’ ἐστὶ κρείσσω π. ὑπ’ Ἀργείοις πεσεῖν E. Heracl. 231, cf. Pl. Min. 318e, etc. ; πάντα μᾶλλον π. αὐτὸς ἅψασθαι D. 21.179; after a Sup., τὸ μέγιστον εἴρηται π. αἱ τάξεις τοῦ φόρου X. Ath. 3.5. freq. joined with other Particles; π. εἰ, π. ἐάν, ὅταν, folld. by a Verb, π. εἴ τις κωμῳδοποιὸς τυγχάνει ὤν Pl. Ap. 18d, cf. Tht. 177d, D. 3.18, 10.39, etc. ; π. ὅταν A. Pr. 260, S. El. 293, etc. ; π. εἰ ἄρα μή Str. 7.3.8; π. ἐὰν μὴ ἐξέλθῃ Arist. HA 554b2. with Verb omitted, οὐδεὶς οἶδεν…, π. εἴ τις ἄρ’ ὄρνις Ar. Av. 601, cf. X. HG 4.2.21, etc. ; π. εἰ μή, after a neg., οὐδὲν προσδεησόμεθα, π. εἰ μὴ πάρεργόν τι Pl. Plt. 286d (v.l.); οὐδὲν ἂν πάθοι…, π. εἰ μή που κατὰ συμβεβηκός Arist. GC 323b26; οὐ δεῖ… τοῦτο… κινεῖσθαι, π. εἰ μὴ κατὰ σ. Id. de An. 406b8, cf. APr. 43a39, Thphr. CP 1.10.6, D.H. 4.74. — The pleon. phrase π. εἰ μή is censured by Luc. Sol. 7. πλὴν ἤ (where ἤ adds nothing to the sense; πλὴν εἰ is a common v.l.), οὐκ ἄλλῳ π. ἢ Προδίκῳ Ar. Nu. 361, cf. 734; οὐδὲν κάκιον…, πλὴν ἄρ’ ἢ γυναῖκες Id. Th. 532, cf. Hdt. 2.111, Pl. Ap. 42a (v.l. π. εἰ); also οὐ τὸν ἄνθρωπον ὑγιάζει π. ἀλλ’ ἢ… Arist. Metaph. 981a18 (v.l.). π. οὐ only not, πάντες προσδέχονται, π. οὐχ οἱ τύραννοι X. Hier. 1.18 (v.l. ap. Ath. 4.144d), cf. Lac. 15.6, D. 18.45, 56.23, Berl.Sitzb. l.c. π. ὅτι except that…, save that…, καίτοι τί διαφέρουσιν ἡμῶν ἐκεῖνοι, π. ὅτι ψηφίσματ’ οὐ γράφουσιν· Ar. Nu. 1429; π. ἢ ὅτι Hdt. 4.189; πλήν γε ὅτι, πλήν γε δὴ ὅτι, Pl. Tht. 183a, Phd. 57b; after ὁμοίως, τὰ αὐτά, Plu. Pel. 4, Artem. 1.56. π. ὅσον except or save so far as…, παρήκουσι παρὰ πᾶσαν [τὴν Λιβύην]…, π. ὅσον Ἕλληνες… ἔχουσι Hdt. 2.32, cf. D.H. 1.23; π. ὅσα Pl. R. 456a; π. καθόσον D.C. 72.19; π. καθόσον εἰ Th. 6.88 codd. without a Verb, πάντων ἐρήμους, π. ὅσον τὸ σὸν μέρος save so far as thou art concerned, S. OT 1509; τοὺς πολλοὺς ἀπέκτειναν π. ὅσον ἐκ τριῶν νεῶν οὓς ἐζώγρησαν except only…, Th. 7.23, cf. Pl. Lg. 670a, 856d; ἀληθευτικός, π. ὅσα μὴ δι’ εἰρωνείαν Arist. EN 1124b30. introducing a clause, mostly preceded by οὐδείς, πᾶς, ἄλλος, save that, νῦν δ’ οὐδεμία πάρεστιν…, π. ἥ γ’ ἐμὴ κωμῆτις ἥδ’ ἐξέρχεται Ar. Lys. 5, cf. S. Tr. 41, X. An. 1.8.20, etc. ; οὐκ ἀντεξῄεσαν π. ἕως ἀκροβολισμοῦ Plb. 1.18.2; without any such word preceding, only, albeit, ἀπέπεμπε κήρυκας ἐς τὴν Ἑλλάδα, π. οὔτε ἐς Ἀθήνας οὔτε ἐς Λακεδαίμονα ἀπέπεμπε Hdt. 7.32, cf. S. OC 1643, Th. 8.70, Pl. Prt. 328e, etc. to break off and pass to another subject, only, however, π. γνώριζε ἄτοπος ὤν PCair. Zen. 454.10 (iii BC), cf. Plb. 1.69.14, 2.17.1, 1 Ep. Cor. 11.11, Diog.Oen. 8, Plu. Per. 34, etc. ; in late Prose, π. ἀλλά Id. Pyrrh. 5, Luc. Prom. 20, DMort. 13.3, 20.4, etc. ; π. ἀλλά γε Id. Rh. Pr. 24. simply for δέ, but, πολλὴν στρατιὰν ἀθροίσας, π. ἄπειρον μάχης Hdn. 3.4.1; δυστυχῶν μέν, π. ἀλλ’ Ἑλλήνων Hld. 6.7. (Cogn. with πλησίος, πελάζω, cf. ἔμπλην.)

1) als praepos. c. gen., eigtl. über, über Etwas hinaus, dah. außer, ausgenommen ; Od. 8.207 ; Hes. Sc. 74 ; ἐλεύθερος γὰρ οὔτις ἐστὶ πλὴν Διός, Aesch. Prom. 50, u. öfter ; Soph. u. Eur.; u. in Prosa, wie bei Her., oft ; πλὴν οὐ, 7.32 ; οὐδεμία ἂν εἴη ἄλλη ἀποφυγὴ κακῶν πλὴν τοῦ ὡς βελτίστην γενέσθαι, Plat. Phaed. 107d ; πλὴν τῆς ἑβδόμης, Polit. 303b, u. öfter ; Xen. An. 2.4.27 u. Folgde, wie Pol. 3.54.4.
2) Adv., außerdem, überdies ; Her. oft u. bei den Attikern häufig ; πλὴν ἐάν, πλὴν εἰ, außer wenn, außer daß, πλὴν εἴ τις τὸ ὄνομα λέγοι, Plat. Theaet. 177d ; Isocr. 4.93 ; οὐδαμῶς πλὴν εἰ, 5.5 ; πλὴν εἰ μὴ φήσει, nisi forte dicet, Dem. 24.67 ; – πλὴν ἀλλά, jedoch aber, gleichwohl aber, bes. nach Parenthesen, aber ; πλὴν ὅσον, außer insofern, Plat. Rep. V.456a, Legg. II.670a ; Xen. An. 3.2.28 ; auch πλὴν ὅτι, Ar. Nub. 1428 u. A.; – πλὴν ἤ, Ar. Nub. 734 ; πλὴν ἄρ' ἤ, Thesm. 532 ; – ἴσως παντὶ δῆλον πλὴν ἐμοί, Plat. Rep. VII.529a ; ἶσα θεοῖσι πλὴν τὸ κατθανεῖν μόνον, ausgenommen insofern er sterblich ist, Eur. Hec. 356 ; πλὴν Ἀπολλωνίδης τις ἦν, außer daß, jedoch es war ein gewisser Ap., Xen. An. 3.1.26 ; πλὴν τοξευθῆναί τις ἐλέγετο, 1.8.20 ; πάντες ἐξέλιπον πλὴν οἱ τὰ καπηλεῖα ἔχοντες, 1.2.24 ; vgl. noch πλὴν σμικρόν τί μοι ἐμποδών, Plat. Prot. 328e ; πλὴν οὔτε, ausgenommen, nur möchte, jedoch nicht, Her. 7.32 ; οὐδὲν ἄλλο πλήν, = ἤ, Soph. Aj. 125, u. oft bei Arist.; auch πλήν c. inf., z.B. πλὴν λέγειν, ohne zu sagen.

πλήν
adv., [in LXX for רַק, בַּד, אַךְ, etc. ;]
__1. introducing a clause (= ἀλλά, δέ; 'it is obvious that πλήν was the regular word in the vulgar language': Bl., § 77, 13), yet, howbeit, only: Mat.11:22, 24 18:7 26:39, 64 (M, Pr., 86), Luk.6:24, 35 10:11, 14 10:20 11:41 12:31 13:33 17:1 18:8 19:27 22:21-22, 42 (WH, mg. om.) Luk.23:28, 1Co.11:11, Eph.5:33, Php.3:16 4:14, Rev.2:25; π. ὅτι (Hdt., Plat., al.), except that, save that, Act.20:23, Php.1:18.
__2. As prep., with genitive, except, save (cl.) : Mrk.12:32, Jhn.8:10, Act.8:1 15:28 27:22.†
(AS)