att. πλάττω (f. πλάσω, ao. ἔπλασα [ᾰσ], pf. πέπλακα [ᾰκ], ao. pass. ἐπλάσθην, pf. πέπλασμαι) :
      1 façonner, modeler : ἐκ γαίης, HÉS. O. 70 ; ἐκ κηροῦ, PLAT. Leg. 746 a ; ἐκ χρυσοῦ, PLAT. Tim. 50 a, modeler une figure avec de la terre, de la cire, de l’or ; p. opp. à γράφειν, peindre, PLAT. Rsp. 510 e, etc. ; avec un acc. σώματα, PLAT. Tim. 42 d, modeler des corps ; en parl. d’abeilles, qui façonnent des ruches, ARSTT. H.A. 9, 40, 7 ; fig. τὰς ψυχὰς τοῖς μύθοις, PLAT. Rsp. 377 c, façonner les âmes par la parole, par l’éducation ; abs. joint à παιδεύειν, PLAT. Leg. 671 e ; particul. façonner avec soin, modeler avec art : λόγους, PLAT. Ap. 17 c, des discours, càd. parler avec recherche ou affectation ;
      2 imaginer, forger, feindre, simuler, acc. : λόγους, SOPH. Aj. 148, composer son langage ; προφάσεις, DÉM. 778, 21, imaginer des prétextes ; ψευδεῖς αἰτίας, ISOCR. 238 e, imaginer de fausses accusations ; au pass. φάσκοντες πεπλάσθαι, IS. 63, 9, disant que c’étaient des inventions ;

Moy. :
   I tr. façonner pour soi, d’où :
      1 propr. πλ. σχῆμα, PLAT. Pol. 297 e, se composer un maintien ;
      2 fig. forger pour soi, à son profit : ψευδῆ, XÉN. An. 2, 6, 26, des faussetés, des mensonges ; προφάσεις, DÉM. 408, 12, des prétextes ; abs. πλ. πρὸς ἑαυτόν, ARSTT. Rhet. 2, 4, feindre vis-à-vis de soi-même, se faire illusion à soi-même ; avec ὡς et un part. DC. 35, 13, feindre de, prétexter que, etc. ; d’où feindre, simuler, contrefaire : φιλανθρωπίαν, DÉM. 304, 26, faire le philanthrope ; avec un inf. Νέρων εἶναι πλασάμενος, DC. 64, 9, s’étant donné pour Néron ;
   II intr. se donner une contenance, composer son attitude, THC. 6, 58.

➳ Ao. poét. ἔπλασσα, THCR. Idyl. 24, 107 ; ou πλάσσα, HÉS. O. 70 ; pf. act. réc. DS. 15, 11 ; DH. Thuc. 41 ; DC. 67, 7.

Att. πλάττω S. Aj. 148 (anap.), Pl. R. 420c, etc. ; fut. πλάσω (ἀνα-) Hp. Mochl. 2;aor. ἔπλασα Hdt. 2.70 (κατ-), Ar. V. 926, etc. ; poet. ἔπλασσα Theoc. 24.109; Ep. πλάσσα Hes. Op. 70; pf. πέπλακα Phld. Mus. p. 85K., D.S. 15.11, D.H. Th. 41; 3 sg. plpf. ἐπεπλάκει Erot. Praef. ; — Med., fut. πλάσομαι Alciphr. 1.37; aor. ἐπλασάμην Th. 6.58, Pl. Lg. 800b, etc. ; — Pass., fut. πλασθήσομαι Phld. Mus. p. 82 K., (δια-) Gal. 4.619 ; aor. ἐπλάσθην E. Fr. 1130, Lys. 12.48, Pl. Ti. 26e ; pf. πέπλασμαι A. Pr. 1030, etc. : — form, mould, prop. of the artist who works in soft substances, such as earth, clay, wax, ἐκ γαίης π. Hes. Op. 70, cf. Hdt. 2.47, 73; of Prometheus, ὃν λέγουσ’ ἡμᾶς πλάσαι καὶ τἄλλα… ζῷα Philem. 89.1, cf. Men. 535.5 ; π. καθάπερ ἐκ κηροῦ Pl. Lg. 746a ; σχήματα ἐκ χρυσοῦ Id. Ti. 50a ; ἐκ πηλοῦ ζῷον Arist. PA 654b29; ἀγγεῖον π. κήρινον Id. Mete. 359a1 ; οὐκ ἔστιν ἀνδριαντοποιὸς ὅστις ἂν πλάσαι κάλλος τοιοῦτον Philem. 72.2; τοὺς πηλίνους D. 4.26 ; opp. γράφειν, as sculpture to painting, Pl. R. 510e (so in Pass., Lg. 668e, Isoc. 9.75); τὴν ὑδριαν πλάσαι mould the water-jar, Ar. V. 926 ; σώματα π. θνητά Pl. Ti. 42d ; π. κηρία, of bees, Arist. HA 623b32 ; ἔπλαττεν ἔνδον οἰκίας made clay houses, Ar. Nu. 879; knead bread, Gal. 6.313 ; — Med., σχῆμα πλασάμενος having formed oneself a figure, Pl. Plt. 297e ; — Pass., to be moulded, made, τὸ δὲ ἐν τῇσι μήτρῃσι πλάσσεται Hdt. 3.108 ; οἶκος τεκτόνων πλασθεὶς ὕπο E. Fr. 1130 ; ἂν ἴδωσι… κήρινα μιμήματα πεπλασμένα Pl. Lg. 933b.
plaster, τὸν… ναὸν χρίσαντες καὶ πλάσαντες BCH 15.209 (Panamara). generally, mould, form by education, training, etc., π. τὰς ψυχὰς τοῖς μύθοις, τὰ σώματα ταῖς χερσίν, Pl. R. 377c ; σῶμα ἐπιμελῶς Id. Ti. 88c ; ἑαυτόν Id. R. 500d ; παιδεύειν τε καὶ π. Id. Lg. 671c; — Pass., τοὔνομ’ ἀνὰ χρόνον πεπλασμένον E. Ion 830 ; of the voice, to be trained, Arist. HA 536b19.
form an image of a thing in the mind, imagine, πλάττομεν οὔτε ἰδόντες οὔτε… νοήσαντες ἀθάνατόν τι ζῷον Pl. Phdr. 246c, cf. R. 420c, 466a ; τῷ λόγῳ τοὺς νόμους Id. Lg. 712b; τἀρχαῖα Phld. Mus. p. 85K. ; — Pass., ib. p. 82 K.
put in a certain form, τὸ στόμα π. (so as to pronounce more elegantly) Pl. Cra. 414d ; [κόμιον] Arr. Epict. 2.24.24; τὴν ὑπόκρισιν Plu. Dem. 7 ; — Med., ἀδήλως τῇ ὄψει πλυσάμενος πρὸς τὴν ξυμφοράν having formed himself in face, i.e. composed his countenance, Th. 6.58, cf. D. 45.68. metaph, fabricate, forge, λόγους ψιθύρους πλάσσων S. Aj. 148 (anap.); ψευδεῖς π. αἰτίας Isoc. 12.25; προφάσεις D. 25.28; τί λόγους πλάττεις ; Id. 18.121, cf. Pl. Ap. 17c ; μὴ πλάσῃς κακόν Men. Mon. 145 ; π. ἐπιστολήν Plb. 5.42.7 ; abs., δόξω πλάσας λέγειν I shall be thought to speak from invention, i.e. not the truth, Hdt. 8.80, cf. X. Mem. 2.6.37 ; — Med., πλάσασθαι τὸν τρόπον τὸν αὑτοῦ Lys. 19.60 ; ψεύδη X. An. 2.6.26 ; τῆς φιλανθρωπίας ἣν… ἐπλάττετο D. 18.231 ; προφάσεις π. Id. 19.215 ; τοιαῦτα πλάττεσθαι τολμᾶτε Id. 28.9 ; καιρὸν πλάττεσθαι Id. 21.187; abs., πλαττομένους πρὸς ἑαυτούς (αὐτούς Bonitz) Arist. Rh. 1381b28 ; c. inf., Νέρων εἶναι πλασάμενος pretending to be N., D.C. 64.9; π. νοσεῖν Gal. 19.1 ; — Pass., οὐ πεπλασμένος ὁ κόμπος not fictitious, A. Pr. 1030 ; πεπλάσθαι φάσκοντες saying it was a forgery, Is. 7.2 ; μὴ πλασθέντα μῦθον ἀλλ’ ἀληθινὸν λόγον Pl. Ti. 26e ; π. ὑπὸ ποιητῶν And. 4.23; ἐξ ὧν ἡ δίκη αὕτη πέπλασται D. 52.12. (*πλαθ-yω, cf. κορο-πλάθος, πηλο-πλάθος.)

attisch -ττω, bilden, formen, gestalten, bes. aus weichen Massen, wie Erde, Ton, Wachs ; ἐκ γαίης, Hes. O. 70 ; τίνος πλάσαντος θεῶν ; Eur. Hel. 591 ; u. in Prosa überall : πάντα σχήματα ἐκ χρυσοῦ πλάσας, Plat. Tim. 50a ; πεπλάσθω, Rep. IX.588d ; κήρινα μιμήματα πεπλασμένα, Legg. X.933b ; οἱ πλάττοντες τοὺς πηλίνους, Dem. 4.26 ; auch πλάττομεν οὔτε ἰδόντες, οὔθ' ἱκανῶς νοήσαντες θεόν, bilden, vorstellen, Plat. Phaedr. 246c ; τὴν εὐδαίμονα πόλιν, Rep. IV.420c, und πλάττειν τὰς ψυχὰς αὐτῶν τοῖς μύθοις πολὺ μᾶλλον ἢ τὰ σώματα ταῖς χερσίν, ib. 377c ; dah. mit παιδεύειν verbunden, Legg. II.671e.
Uebertr., im Ggstz des Natürlichen u. Wahren, erdichten, erheucheln, vorgeben ; ὅδ' οὐ πεπλασμένος ὁ κόμπος, Aesch. Prom. 1032 ; λόγους ψιθυροὺς πλάσσων, Soph. Aj. 148 ; μὴ πλασθέντα μῦθον, ἀλλ' ἀληθινὸν λόγον, Plat. Tim. 26e ; Rep. II.377b ; ἐκ τούτου πλάσας τὴν διαβολήν, Plut. Cat. min. 63 ; – auch im med., πλάσασθαι ψευδῆ, zu eigenem Vorteile, Xen. An. 2.6.26 ; u. bei Thuc. 6.58 = sich verstellen ; vgl. Dem. 45.68 ; auch τὸν τρόπον τὸν ἑαυτοῦ, seinen Charakter verstellen, verhehlen. – Vom Vortrage des Redners od. Sängers, sich künstlicher Modulationen bedienen, Plut. Dem. 7. – Vgl. πλάσμα.

πλάσσω
[in LXX chiefly for יָצַר ;]
to form, mould: Rom.9:26 (LXX), 1Ti.2:13.†
(AS)