ος, ον [ᾰ]
      1 intr. errant : ὁ πλ. DS. Exc. 527, 29 ; NT. Matth. 27, 63, etc. vagabond, jongleur, charlatan ; πλάνα φέγγη, MAN. 4, 3, astres errants, planètes ;
      2 tr. qui égare, qui trompe, THCR. Idyl. 21, 43 ; MOSCH. 1, 28 ; 5, 10 ; NT. 1Tim. 4, 1.

Étym. πλανάω.

ου (ὁ) [ᾰ]
   I course errante, SOPH. O.C. 1114 ; EUR. Hel. 780 ; au plur. EUR. Hel. 540 ; AR. Vesp. 873, etc. ; en parl. de choses, mouvements d’une navette, EUR. Ion 1431 ; d’une maladie, SOPH. Ph. 758 ; de la pensée, SOPH. O.R. 67, etc. ;
   II fig. :
      1 digression, PLAT. Ep. 344 d ;
      2 égarement, CÉB. Tab. p. 64Cor. ;
      3 tromperie, ANTH. 7, 702.

Étym. πλανάω.

ον, Act., leading astray, deceiving, π. κατέσειον ἐδωδάν the bait, Theoc. 21.43, cf. AP 7.702 (Apollonid.); π. δῶρα, ἄγρα, Mosch. 1.29, Fr. 1.10; πνεύματα 1 Ep. Ti. 4.1. Pass., wandering, roaming, fickle, ποικίλον πρᾶγμ’ ἐστὶ καὶ πλάνον τύχη Men. Kith. Fr. 8 ; π. φέγγη planets, Man. 4.3. Subst. πλάνος, ὁ, = πλάνη, wandering, roaming, S. OC 1114, E. Alc. 482, etc. ; in pl., Ar. V. 873 (lyr.), etc. κερκίδος πλάνοι, of the act of weaving, E. Ion 1491 (lyr.). metaph, φροντίδος πλάνοι wanderings of thought, S. OT 67; π. φρενῶν wandering of mind, madness, E. Hipp. 283 ; π. τε καρδίᾳ προσίσταται Id. Fr. 1038; πλάνοις in uncertain fits, of a disease, S. Ph. 758; = πλάνη II. 1, Pl. Phd. 79d.
digression, Id. Ep. 344d.
error, Ceb. 25, Diog.Oen. 26 ; grammatical mistake, A.D. Pron. 84.11. of persons, πλάνος, ὁ, vagabond, impostor, Nicostr.Com. 24, Dionys.Com. 4, D.S. 34/5.2.14, Ev. Matt. 27.63.

als adj., auch 2 Endgn, umherschweifend, Landstreicher, Taschenspieler, Gaukler u. dergl.; πλάνοι ἀστέρες, die Irr-, Wandelsterne, Ggstz ἄπλανοι, Fixsterne.

ὁ, das Umherirren, Umherschweifen, Soph. O.C. 1116 ; auch übertr. von der Krankheit, Phil. 748 ; u. von Gedanken, πολλὰς δ' ὁδοὺς ἐλθόντα φροντίδος πλάνοις, O.R. 67 ; Eur. Hel. 540 ; κερκίδος, Ion 1491 ; Ar. Vesp. 873 ; πέπαυται τοῦ πλάνου, Plat. Phaed. 79d.

πλάνος, -ον
[in LXX: Job.19:4 (מְשׁוּגָה), Jer.23:32 * ;]
__1. wandering.
__2. leading astray, deceiving: πνεύματα π., 1Ti.4:1. As subst., ὁ π., a deceiver, impostor: Mat.27:63, 2Co.6:8 6:1-18 2Jn.1:7.†
(AS)