πιστόω-ῶ :
      1 lier par une promesse, un serment, une garantie, acc. THC. 4, 88 ; au pass. être lié par un engagement : τινι, OD. 15, 436, envers qqn ;
      2 donner l’assurance, d’où, au pass. : être rendu confiant, être assuré, avoir confiance, OD. 21, 218 ; avec ὅτι, SOPH. O.C. 1039, être assuré par une promesse que, etc. ;

Moy. :
   I intr. engager sa foi, se porter garant, IL. 6, 233 ; HH. Merc. 536 ; avec un rég. : ἔπεσσιν, IL. 21, 286, s’engager par des paroles ; πρὸς ἀλλήλους περί τινος POL. 18, 22, 6, s’engager mutuellement au sujet de qqe ch. ;
   II tr. :
      1 s’assurer la fidélité : τινα, SOPH. O.C. 650 ; POL. 8, 17, 2, de qqn ;
      2 se rendre croyable à soi-même, d’où être convaincu de, acc. OPP. C. 3, 355, 417 ; LUC. Philops. 5 ;
      3 rendre croyable : τι, LUC. Im. 17 ; HDN 1, 14, 12, qqe ch. ; τι μάρτυρί τινι, PLUT. Galb. 5, confirmer qqe ch. par le témoignage de qqn ; avec une prop. inf. PLUT. M. 628 e, etc. faire croire que, etc.

Étym. πιστός¹.

make trustworthy, πιστοῦν τινα ὅρκοις bind him by oaths, Th. 4.88. Pass., to be made trustworthy, give a pledge or warrant, πιστωθείς h.Merc. 536 ; ἐπεὶ δ’ ἐπιστώθησαν E. IA 66; μοι… ὅρκῳ πιστωθῆναι ἀπήμονά μ’ οἴκαδ’ ἀπάξειν bind yourselves to me by oath…, Od. 15.436.
feel trust or confidence, to be persuaded, ὄφρα… πιστωθῆτον ἐνὶ θυμῷ 21.218; πιστωθεὶς ὅτι… feeling confidence that…, S. OC 1039. Med., give mutual pledges of fidelity, exchange troth, χεῖράς τ’ ἀλλήλων λαβέτην καὶ πιστώσαντο Il. 6.233 ; ἐπιστώσαντ’ ἐπέεσσιν 21.286 ; π. περὶ τῶν ὅλων πρὸς ἀλλήλους Plb. 18.39.6. πιστοῦσθαί τινα ὑφ’ ὅρκου secure his good faith by oaths, S. OC 650, cf. Plb. 8.15.2.
confirm, prove, τῷ παρόντι τοὐπιόν E. Fr. 1073.6, cf. Phlp. in GA 206.25 ; guarantee, τι Plb. 1.43.5, Luc. Philops. 5, Nonn. D. 13.407 ; τι διότι… Phld. Rh. 1.122S. ; ἀπὸ τούτων ἕκαστα Polystr. Herc. 346 p. 84V. ; [τι] ταῖς Αἰσχύλου ἐλεγείαις Plu. 2.628e ; μάρτυρι τῷ Νέρωνι, ὅτι… Id. Galb. 5 ; ἔργοις τὰς ὑποσχέσεις Luc. Hipp. 1; πείρῃ τὸ πρῆγμα Aret. CA 1.7; φιλοσοφίαν σώφρονι βίῳ Hdn. 1.2.4; ἐκ τῆς ἀποβάσεως τὴν φήμην Id. 1.14.6, cf. Lib. Or. 11.77; τίς ἂν τάδε πιστώσαιτο,… ὅτι… ; Opp. C. 3.355; abs., Arist. Fr. 133, LXX 3 Ki. 1.36.

Jemanden treu, zuverlässig machen, ihn Bürgschaft, Sicherheit leisten lassen, τινά, wie πιστοῦν τινα ὅρκοις, Einen durch Schwüre Bürgschaft leisten lassen, Thuc. 4.88;
Med. sich gegenseitig Bürgschaft leisten, χεῖράς τ' ἀλλήλων λαβέτην καὶ πιστώσαντο, Il. 6.233, wie χειρὶ δὲ χεῖρα λαβόντες ἐπιστώσαντ' ἐπέεσσιν, 21.286 ; οὔτοι σ' ὑφ' ὅρκου γ' ὡς κακὸν πιστώσομαι, Soph. O.C. 656, sich Bürgschaft leisten lassen ; πιστωσάμενοι πρὸς ἀλλήλους περὶ τῶν ὅλων, Pol. 18.22.6 ; u. c. accus., für Etwas, 1.43.5 ; auch τοῦτον πιστωσάμενος, nachdem er sich ihn zum treuen Freunde gemacht hatte, 8.17.2. Aber bei Opp. Cyn. 3.355, πιστώσασθαί τι, = Etwas glauben ; vgl. Luc. Philops. 5, u. a.Sp.
Pass. sowohl für sich Bürgschaft, Sicherheit leisten, sich verbürgen, πιστωθείς H.h. Merc. 536, πιστωθῆναι ὅρκῳ τινί, Einem durch einen Eid Bürgschaft leisten, Od. 15.436, – als auch zutraulich gemacht werden, Zutrauen fassen, vertrauen, πιστωθῆτόν τ' ἐνὶ θυμῷ, 21.218 ; πιστωθείς, ὅτι οὐχὶ παύσομαι, vertrauend, wie πίσυνος, Soph. O.C. 1043 ; ἐπεὶ ἐπιστώθησαν, Eur. I.A. 66.

πιστόω, -ῶ
(< πιστός), [in LXX chiefly for אָמֵן ni. ;]
to make trustworthy (Thuc., 3Ki.1:36), hence, to establish (1Ch.17:14). Pass. and mid., to be assured of: with accusative of thing(s), 2Ti.3:14.†
(AS)