(f. ανῶ, ao. ἐπίκρανα [ᾱν], pf. inus. ; pass. f. πικρανθήσομαι, ao. ἐπικράνθην) :
      1 rendre amer, acc. NT. Apoc. 10, 9 ; fig. aigrir, irriter, SPT. Job 27, 2 ; d’où au pass. s’aigrir, s’irriter, PLAT. Leg. 731 c ; DÉM. 1464, 18 ; πρός τινα, LYNC. (ATH. 242 c) contre qqn ; ou simpl. se dépiter, se décourager, ANTIPH. (ATH. 258 d) ;
      2 rendre dur, acc. en parl. du style, DH. Dem. 34, 55.

Étym. πικρός.

make sharp or keen, esp. to the taste, π. τὴν κοιλίαν make it bitter, Apoc. 10.9 ; — Pass., τὸ στόμα πικραίνεται Hp. Acut. 30; opp. γλυκαίνεσθαι, Arist. Ph. 244b20. metaph, embitter, irritate, τὴν ψυχήν LXX Jb. 27.2; τὴν ἀκοήν affect it harshly, opp. γλυκαίνω, D.H. Comp. 12, 15; make harsh, νόμους cj. in A. Eu. 693 ; — Pass., to be exasperated, embittered, Pl. Lg. 731d, Theoc. 5.120; ὁ ζωγράφος πονεῖ τι καὶ π.
vexes himself, Antiph. 144.3; π. ἐπί τισι LXX Ex. 16.20; ἔν τισι ib. Ru. 1.20; also ἐπικράνθη μοι it grieved me, ib. 13. of style, make harsh or rugged, διάλεκτον D.H. Dem. 55, cf. 34.

spitz, scharf, u., in Bezug auf den Geschmack, herbe, bitter machen ; übertr., Mißvergnügen verursachen, auf eine empfindliche Art reizen, erbittern, pass. böse werden, zürnen, Plat. Legg. V.731d, ἀκοήν, im Ggstz von γλυκαίνω, Dion.Hal. C.V. 15 ; μήτε πικραίνεσθαι μήτε μνησικακεῖν, Dem. epist. 1 p. 633.8 ; auch ὁ ζωγράφος πονεῖ τι καὶ πικραίνεται, Antiphan. com. bei Ath. VI.258d, er plagt sich.
Bei den Rhetoren auch vom Ausdrucke, ihn hart, rauh machen, im Ggstz von τρυφεροῖς ὀνόμασι καλλωπίζειν, s. Dion.Hal. Dem. 55.

πικραίνω
(< πικρός), [in LXX for מָרַד, קָצַף, etc. ;]
to make bitter: Rev.10:9; pass., Rev.8:11 10:10; metaph., to embitter (LXX) : pass., before πρός, Col.3:19.†
(AS)