ή, όν [ῐᾰ]
   I act. capable de persuader, persuasif, qui trouve créance :
      1 en parl. de pers. PLAT. Gorg. 458 e ; DÉM. 980, 23 ; τινι, THC. 3, 36 ; 6, 35, etc. qui trouve créance auprès de qqn ; εἴς τι, APP. Mithr. 51, qui trouve créance en vue de qqe ch. ; avec un inf. PLAT. Gorg. 479 c ; PLUT. Crass. 21, etc. pour faire qqe ch. ; particul. en parl. du caractère, qui prévient en sa faveur, qui plaît, XÉN. Mem. 3, 10, 3 ; PLUT. Phoc. 3, etc. ; en mauv. part, insinuant, captieux, PLUT. M. 26 a ; avec un inf. EUR. Or. 906 ;
      2 en parl. de choses, croyable, vraisemblable, HDT. 1, 214 ; 2, 123 ; XÉN. Cyr. 6, 4, 5, etc. ; PLAT. Phæd. 88 d, etc. ; π. τινι, PLAT. Leg. 677 a, croyable pour qqn ; avec un inf. PLAT. Leg. 782 d ; particul. en parl. d’œuvres d’art, qui fait croire à la réalité, qui imite au naturel, XÉN. Mem. 3, 10, 7 ;
   II pass. qui est ou peut être persuadé, d’où :
      1 crédule, ESCHL. Ag. 485 ;
      2 obéissant, docile, XÉN. Cyr. 2, 2, 16 ; Œc. 13, 9.

• Cp. -ώτερος, XÉN. Cyr. 6, 4, 5 ; PLAT. Min. 318 e ; ARSTT. Rhet. 2, 22, 3, etc. • Sup. -ώτατος, THC. 3, 36, etc. ; PLAT. Gorg. 479 c ; DÉM. 980, 23 ; ARSTT. Poet. 17, 3, etc.

Étym. πείθω.

ή, όν, (< πείθω) of persons, persuasive, plausible, esp. of popular speakers, πιθανώτατος τοῖς πολλοῖς Th. 6.35 ; τῷ δήμῳ παρὰ πολὺ… πιθανώτατος, of Cleon, Id. 3.36, cf. 4.21; ἐν ὄχλῳ π. Pl. Grg. 458e; πιθανώτατος πάντων ἀνθρώπων D. 37.48; πιθανώτεροι οἱ ἀπαίδευτοι τῶν πεπαιδευμένων ἐν τοῖς ὄχλοις Arist. Rh. 1395b27; πιθανώτατοι οἱ ἐν τοῖς πάθεσιν Id. Po. 1455a30; π. καὶ πανοῦργος Plu. 2.26a; π. συνταγματάρχης Luc. Bacch. 2 ; c. inf., πιθανώτατοι λέγειν Pl. Grg. 479c; π. περιβαλεῖν τινα κακῷ apt at…, E. Or. 906; πιθανώτατος στρατηγῆσαί τε καὶ προσαγαγέσθαι App. Hisp. 15, etc. ; with a Prep., π. ἐς στρατηγίαν, ἐς ἐνέδρας, Id. Mith. 51, Pun. 108, etc. of arguments, plausible, Ar. Th. 464 (lyr.); λέγων πιθανώτατ’ Id. Eq. 629; λόγος, φωναὶ π., Pl. Phd. 88d, R. 568c; λόγοι θαυμασίως ὡς π. D. 35.16; τὸ περὶ λόγους π., = πιθανότης, Pl. Tht. 178e ; freq. in Arist. Rh., as 1356b26, 1403b20; μόνον ἐφρόντισαν τοῦ π. τοῦ πρὸς αὑτούς Id. Metaph. 1000a10. of manners, winning, plausible, τὸ πιθανώτατον ἦθος X. Mem. 3.10.3; τὸ π. ἰσχὺν τῆς ἀληθείας ἔχει μείζω Men. 622 codd. Stob. ; οὐ π. ἔσχεν ὄχλῳ τὸ ἦθος Plu. Phoc. 3. of reports, etc., plausible, specious, credible, λόγος πιθανώτατος Hdt. 1.214, cf. 2.123; π. τινί Pl. Lg. 677a; c. inf., πιστεύεσθαι πιθανά ib. 782d; πιθανόν [ἐστι] c. inf., it is probable that…, Arist. Top. 151a29. of works of art, producing illusion, true to nature, X. Mem. 3.10.7 (Comp.). Pass., easy to persuade, credulous, A. Ag. 485 (lyr.), Pl. Grg. 493a.
obedient, docile, X. Cyr. 2.2.10, Oec. 13.9 (Comp.). Adv. -νῶς persuasively, plausibly, Ar. Th. 268, Pl. Phdr. 269c, al. ; Comp. -ώτερον Id. Phd. 63b, Grg. 456c, Arist. EN 1096b5.

1) Act., leicht überzeugend, überredend, mit Ueberredungsgabe ausgestattet, vgl. Meineke quaest. Men. p. 222, 575 ; von Sachen, bes. Worten und Beweisgründen, die Wahrscheinlichkeit für sich habend, leicht zu glauben, auch von Personen, glaubhaft, glaubwürdig ; οὐδ' ἀσύνετ' ἀλλὰ πιθανὰ πάντα, Ar. Thesm. 463 ; Her. 2.123 ; τοῖς πολλοῖς, Thuc. 6.35 ; λόγος, Plat. Phaed. 88d ; τὸ περὶ τῆς χώρας ἡμῶν πιθανὸν καὶ ἀληθὲς ἐλέγετο, Critia. 110d ; ταῦτα πιθανὸν λόγον ἔχει τινά, Legg. VII.791b, u. öfter ; ὅπως ἂν ὦσιν ὡς πιθανώτατοι λέγειν, Gorg. 479c ; u.
• adv., πιθανῶς λέγειν, Phaedr. 269c ; πιθανώτερον ἀπολογήσασθαι, Phaed. 63b ; Folgde.
2) Pass., leicht zu überzeugen, zu überreden, leichtgläubig, Aesch. Ag. 472 ; dah. folgsam, Xen. Cyr. 2.2.10 u. Sp.